پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/

در چند سال اخیر رویه ای بنا شده است که تداوم آن شانه خالی کردن دولت از ارائه خدمت به مردم و نیز خالی شدن جیب مردم را به دنبال خواهد داشت.

به گزارش ریواس جنوب، اخیرا از سوی مسئولان باب شده است که برای ارائه فلان خدمت در فلان روستا باید مردم آنجا زمین به صورت رایگان در اختیار دولت و آن اداره قرار دهند تا خدمتی صورت بگیرد.

گاه گاهی مردم در تماس با ریواس جنوب از برگشت اعتبار یک کار عمومی و عمرانی در روستای خود می گویند و مدعی می شوند که چون مسئولان به ما گفتند در این بازه زمانی اگر زمینی ندهید اعتبار را به روستای دیگری می دهیم متضرر شدیم  و به دلیل میسر نشدن این کار اعتبار برگشت داده  شد.

برای مثال برای احداث یک چمن ورزشی و یا احداث یک مدرسه یا خانه بهداشت و درمانگاهی معمولا شرط اهداء زمین رایگان را مقابل دهیار و اعضای شورای روستاها و به طور کلی مردم آن مکان می گذارند که در برخی از روستاها با توجه به درآمد مردم  اهداءچنین زمین هایی اهداء مقدور نیست.

این گزارش منکر زحمات دولتی ها نمی شود اما این چه رویه ای است که برای اینکه مردم از حق طبیعی خود در برخورداری از امکانات مساوی و قانونی برخوردار شوند شرط دادن زمین را پیش می کشند؟

مردم از کجا بیاورند زمین؟ مردم صبح تا شب تلاش می کنند تا نانی برای روز خود در بیاورند حالا از کجا دارند که زمین به دولت دهند؟

به این مردم باید چیزی اضافه بر حق خود داد نه اینکه از آنها چیزی گرفت.

البته گزارشات حکایت از آن دارد که در خیلی از روستاها در سالیان گذشته که وضع مادی مردم تا این حد در مضیقه نبود زمین های بی شماری از زمین ورزشگاه ها و ادارت گرفته تا مدارس و کتابخانه ها از سوی مردم به دولت اهدا شده است اما باید این رویه غلط به عنوان یک پیش فرض در ارائه خدمات حذف شود و به صورت اختیاری اگر کسی زمینی اهدا می کند دستش باز باشد نه اینکه مردم اجبار به ازدست دادن بخشی از ملک خود شوند تا اداره ای یا خدمتی به روستایشان بیاید.

البته مشارکت اجتماعی اتفاق خوش یمنی است و اگر مردم به کمک دولت بیایند توسعه زودتر اتفاق می افتد و بهتر است که آندسته از مردم که توانایی مالی دارند در پروژه های عام المنفعه با اهدا زمین و کمک های جانبی دیگر مشارکت کنند.

انتهای پیام : عظیم بنام