پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/

خبرهای مستند رسیده به ریواس جنوب نشان می‌دهد که در یکی از ادارات‌کل استان کهگیلویه و بویراحمد برای برگشت نخوردن اعتبارات مجبور به سندسازی شدند و برای پروژه‌ای که هنوز شروع نشده یا تازه شروع شده، کل اعتبار پروژه را در روز اول به حساب پیمانکاران ریختند! تخلفی که گویا در چند اداره‌کل و شرکت انجام شده است‌ و به زودی گزارش آنها نیز منتشر می‌شود.

ریواس جنوب برای برگشت نخوردن اعتبارات از یک ماه پیش هشدارهای لازم را داده و در مطلبی از خطر بزرگتری به نام سندسازی صوری گفته است؛ هشداری که امروز گویا به وقوع پیوسته و‌ گزارشات نگران‌کننده‌ای از نحوه هزینه کردن اعتبارات عمرانی کهگیلویه و بویراحمد مخابره می‌شود.

هزاران میلیارد اعتبار عمرانی در استان کهگیلویه و بویراحمد در خطر برگشت خوردن بودند که تا ۳۱ شهریور فرصت جذب آنها وجود داشت؛ موضوعی که این سوال را مطرح می‌کند که مدیران و‌ متولیان استان کجا بودند و به چه کاری مشغول بودند که جذب این اعتبارات را به دقیقه ۹۰ موکول کردند؟
اعتباراتی که با خون دل به این استان می‌آیند و گویا مدیران این استان آن را ارثیه خود می‌دانند و‌ جدیتی برای کار موثر برای مردم این استان حداقل برای تعداد زیادی از مدیران وجود ندارد.

در حوزه راهداری و حمل و نقل جاده‌ای، آب و فاضلاب، آب منطقه‌ای، شرکت برق، جهاد کشاورزی و چند اداره دیگر اعتباراتی وجود داشت که اگر تا پایان سال مالی یعنی ۳۱ شهریورماه خرج نمی‌شدند باید به خزانه کشور در تهران واریز می‌شدند!

استاندار کهگیلویه و بویراحمد، معاون عمرانی، مدیرکل اقتصاد و دارایی و رییس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی افرادی هستند که به نوعی با این اعتبارات و جذب و خرج و برگشت آنها سر و‌ کار دارند و در یک ماه اخیر با قاطعیت از عدم برگشت اعتبارات گفتند و تاکید کردند که حتی ریالی از پول این استان نباید برگشت بخورد.

هر چند که عمده مسئولان از پاسخگویی شفاف در مورد اعتبارات عمرانی و برگشت یا عدم برگشت آنها طفره می‌روند، اما امروز رییس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی استان از جذب اعتبارات در همه دستگاه‌ها خبر داد و گفت: فقط اداره‌کل راهداری در این حوزه مشکلاتی داشت که امروز حل می‌شود و اعتباری برگشت نخورده است.

اکنون که اعتباری از این استان برگشت نخورده و جای خوشحالی دارد، این سوال اساسی مطرح است که نحوه هزینه کردن اعتبارات صدها میلیاردی که برخی ادارات کمتر از ۲۴ ساعت برای جذب آن مهلت و فرصت داشتند چگونه بوده و مدیران این دستگاه برای اینکه از هول حلیم اعتبارات به دیگ برگشت اعتبارات نیفتند چه کرده‌اند؟

در این قسمت به سراغ اداره‌کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری رفتیم و سوالات متعدد و نگران‌کننده‌ای در مورد سندسازی برای خرج این پول‌ها را طرح کردیم.

آقای طالبی پور باید پاسخ دهند چگونه ۳۵۰ میلیون تومان از این اعتبارات را به پیمانکاری داده که صنایع دستی را آموزش دهد در حالی که تاریخ شروع برخی از این کلاس‌ها مربوط به ۲۰ شهریور است و در سه ماه باید این کلاس‌ها برگزار شود؟ آیا می‌شود قبل از اتمام کار به پیمانکار یا مربی آموزشی پول داد و سند کاری که باید بعداً انجام شود را اکنون پاس کرد؟

بر اساس اطلاعات رسیده به ریواس جنوب، اعتبارات آموزش حوزه صنایع دستی بیش از ۷۰۰ میلیون تومان بوده که گویا بیش از نیمی از آن را به فردی داده‌اند تا وسایل صنایع دستی را خریداری کند! آیا می‌شود پولی را کامل به شخصی داد تا در آینده وسیله‌ای را بخرد؟

آقای طالبی‌پور و خانم بهنیازاده به عنوان معاون صنایع دستی باید در این زمینه شفاف سازی کنند و واقعیت را به مردم بگویند تا اگر اینگونه نیست افکار عمومی بدانند با اعتبارات عمومی مردم چه شده است؟

آقای طالبی‌پور و معاون میراث فرهنگی او همچنین باید این سوال پاسخ دهد که آیا برای انجام پروژه پیمانکاری مرمت روستای تاریخی کریک که تاریخ شروع آن از ۲۰ شهریورماه است و حداقل سه تا ۶ ماه کار دارد، آیا می‌شود ۹۰۰ میلیون تومان پرداخت کرد در حالی که این پروژه هنوز ۲۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد و در حال انجام کار است؟ چگونه می‌شود مه که همه اعتبار ۸۰۰ میلیون تومانی یک پروژه طی یک سند و یک صورت وضعیت در ابتدای کار به حساب پیمانکار واریز شود‍؟

آیا در ادامه کار نیز همین دست و دلبازی برای سایر پیمانکاران می‌شود؟ آیا روال انتخاب پیمانکاران در این پروژه‌های دقیقه نودی قانونی بوده است؟
در مورد پروژه مرمت کوشک‌های میمند چگونه ۲۳۵ میلیون تومان پرداخت شده است در حالی که کار تازه شروع شده است؟

بدتر از همه این‌ها اینکه این پروژه‌های سوگلی در میراث فرهنگی با اولین صورت وضعیت موقت، تمام پول پروژه را دریافت کردند و پیمانکاران فقط یک ضمانتنامه دادند که اگر به هر دلیلی این پروژه متوقف شود، معارض درست کند، سیل بیاید، زلزله بیاید تکلیف این پول‌هایی که با اولین صورت وضعیت به طور کامل پرداخت شده، چه می‌شود؟

اگر بشود این‌ها را یک جایی از دلمان بگذاریم، اینکه پیمانکاری که برای این پروژه‌های سوگلی انتخاب می‌کنند، شوهر کارمندی باشد که خودش در همان بخش مرمت کار می‌کند دیگر این را نمی‌شود جایی در دلمان برایش پیدا کنیم!

کار به همینجا ختم نمی‌شود و مدیران حوزه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان کهگیلویه و بویراحمد در این یکماه به جان پول‌ها افتادند و برای پروژه زیرساخت‌های گردشگری شهرستان باشت در رود‌رونه و امامزاده سید شمس‌الدین نیز ۹۰۰ میلیون تومان را به همین شیوه به پیمانکار دادند تا فقط پول‌ها برگشت نخورد.

شاید در ظاهر این کار بسیار بهتر از برگشت خوردن پول‌ها باشد اما سوال این است مدیران این استان کجا بودند که کار نکردند، نکردند تا اینکه یک روزه و چند روزه در آخرین ثانیه‌ها بخواهند با تخلف این پول‌ها را جذب کنند؛ آیا پیمانکارانی که کار نکرده پولشان را گرفتند دیگر از ناظر و مردم و اداره و… حساب می‌برد؟ آیا این پروژه‌ها برای مردم پروژه می‌شوند؟

پروژه انجام زیرساخت‌های گردشگری برم الوان و‌ محور بهمئی به کهگیلویه در شهرستان بهمئی با اعتبار ۸۰۰ میلیون تومان و پروژه‌های زیرساخت‌های گردشگری شهرستان مارگون با اعتبار یک میلیارد تومان نیز وضع مشابهی دارند.

سوال دیگری که آقای طالبی‌پور و معاون گردشگری او باید پاسخ دهند این است که با کدام قانون پروژه‌ای که اجرای آن در سال ۱۴۰۲ است را با اعتبارات سال مالی ۱۴۰۱ می‌خواهند انجام دهند؟

این کار غیرقانونی است جز اینکه گزارش سازی کرده باشند و این پروژه‌هایی که بخشی از آنها را نام بردیم و از ۳۰ شهریور شروع شدند و در همان روزهای نخست تمام‌ پول پروژه پرداخت شده را به عنوان پروژه انجام شده به تهران گزارش داده باشند.

در شهرستان دنا، پروژه پیمانکاری مرمت پل تاریخی کتا با مبلغ ۲۳۰ میلیون تومان از اعتبارات سال مالی ۱۴۰۱ از ۲۰ شهریور قرارداد آن منعقد شده و زمان اجرای آن از سه تا ۶ ماه در سال مالی ۱۴۰۲ خواهد بود که پیشرفت فیزیکی آن صفر است اما اسناد آن کامل پاس شده است.

‍پروژه مرمت پل‌های تاریخی پاتاوه با ۸۰۰ میلیون اعتبار هنوز شروع نشده، تمام این اعتبار به پیمانکار پرداخت شده است.

این‌ها اگر سند صوری نیستند، اگر گزارش سازی نیستند پس چه نام دیگری دارند؟

در پروژه بی‌بی خاتونین با اعتبار ۹۰۰ میلیونی که از ۲۰ شهریور شروع شده و در حال اجرای کار است، سند آن پاس شده است تا پول‌های عمرانی برگشت نخورد.

این پروژه‌های عجیب و غریب در دهدشت، گچساران، لنده و عمده شهرستان‌ها وجود داشته و داستان شروع همه آنها از ۲۰ شهریور نیز در نوع خود جالب است!

نکته دیگر اینکه در این بی‌انضباطی مالی نمی‌توان فقط مدیرکل را مقصر دانست چرا که این اعتبارات از حدود سه ماه پیش ابلاغ شدند و خود دولت هم در این تخلفات شریک است؛ هر چند عمده مدیران کهگیلویه و بویراحمدی کار را گذاشتند برای دقیقه ۹۰ و از سوی دیگر، مدیران خیلی زودتر از این‌ها می‌دانند که در فلان بخش چقدر پول دارند و می‌توانند از قبل کار کنند و وقتی اعتبارات ابلاغ می‌شوند، آنها را صرف مطالبات پیمانکاران کنند و‌ کارها اصولی و قانونی انجام شوند.

نکته دیگر اینکه بعید است شخص استاندار، معاونین و دیگر مسئولان مرتبط با بودجه در جریان این تخلفات و سندسازی‌ها نباشند چرا که هرگاه خبرنگار ما از این مسئولان در مورد برگشت اعتبارات سوال می‌پرسید آنها می‌گفتند که مدیران ما سخت در حال کار هستند و هیچ اعتباری برگشت نمی‌خورد!!

حالا معلوم شده که مدیران ما در دقیقه ۹۰، سخت مشغول سندسازی و خرج کردن پول‌ها به هر قیمتی بودند!

اگر هم واقعا مدیران ارشد و نهادهای نظارتی در جریان این سندسازی‌ها نیستند، با مدیران متخلف و بانیان آن در هر سطحی برخورد لازم را کنند تا مردم به آنها اعتماد کنند و بدانند کیسه بیت‌المال را دست چه افرادی سپردند؟

نکته دیگر اینکه این موارد فقط مختص به اداره‌کل میراث فرهنگی و‌ گردشگری نیست و ریواس جنوب به محض دسترسی به عملکرد دیگر مدیران در حوزه راه و راهداری، آب و کشاورزی، برق و دیگر ادارات آن را منتشر خواهد کرد.

آقای طالبی‌پور، مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری پیش از این به ریواس جنوب گفته بود که هیچ سند صوری در اداره‌کل میراث فرهنگی زده نخواهد شد و ما این اعتبارات را صرف مطالبات پیمانکاران در پروژه‌های انجام شده می‌کنیم؛ موضوعی که اکنون و با این اطلاعات جدید در مورد سندسازی، نیاز به پاسخگویی شفاف او‌ و‌ دیگر مسئولان نظارتی ضروری شده است.

انتهای پیام/ گزارش از کریم بنام