تخصیص ندادن آب به کشاورزان درد کهنه کهگیلویه و بویراحمد آب از دست این “علی” می‌چکد/ آب منطقه‌ای و یک بزنگاه؛ سیخ آب و کباب کشاورزی، هیچکدام نسوزد

تخصیص ندادن آب به کشاورزان و سخت‌گیری‌های کلافه‌کننده شرکت امور آب منطقه‌ای در کهگیلویه و بویراحمد در همه این سال‌ها، ترمز آبادانی مناطق مختلف این استان را کشیده بود به طوری که می‌توان گفت، آب از دست متولیان آب برای کشاورزان هرگز نمی‌چکید؛ اما اکنون نشانه‌هایی از تغییر به وجود آمده است.

به گزارش ریواس جنوب از یاسوج، استان کهگیلویه و بویراحمد با تولید ۱۰ درصد آب‌های کشور از پرآب‌ترین‌ها در این مملکت کم‌آب است اما هیچ‌گاه این آب‌ها آنگونه که باید به خاک‌های آن نرسیدند و خمیر پیشرفت و آبادانی با چاشنی کشاورزی هیچ‌گاه با این آب‌ها شکل نگرفت.

علی لطفی مدیر غیر بومی شرکت امور آب منطقه‌ای بود که در دوران او بیشترین تنش‌ها و چالش‌ها بود و تقریبا به هر درخواست تأمین آبی “نه” گفته می‌شد یا هفت‌خوان رستم طی می‌شد تا مجوز آبی صادر می‌شد.

او البته کاری فراتر از قانون نمی‌کرد و سیاست‌های مرکز را در این استان اجرا می‌کرد اما شاید مطالبه مردم در این استان این رفتارها را برنتابد.

استان کهگیلویه و بویراحمد از قدیم سهمش را از تخصیص‌های حوزه آب دریافت نکرد و عقب‌ماندگی‌های زیادی نسبت به سایر استان‌ها داشت؛ نه قوانین ناظر بر آب بالادستی و نه پایین دستی به دردش نخورد و کشاورزانش همیشه برای تأمین آب مزارع خشک خود دردسرهای زیادی داشتند.

چندین رود پرآب در کهگیلویه و بویراحمد بدون استفاده خاصی مرزهای این استان را طی می‌کنند و بعد از آبیاری مزارع پایین دست خود در سایر استان‌ها به دریا می‌ریزند.

اولین و تنهاترین پمپاژی که روی رودخانه بشار احداث شد برای کشاورزان روستاهای مختار در بویراحمد بود که حدود ۸۰۰ هکتار زمین خشک را زیر کشت برد و داستان اشتغال‌زایی‌اش در فصل کاشت و نقش آن در اقتصاد منطقه و معیشت کشاورزان داستانی خاص و افتخارآمیز برای کسانی شد که از پا ننشستند تا مجوزهای تخصیص آب و دیگر اقدامات را برای تکمیل این پروژه انجام دادند.

در دیگر رودهای این استان از مارون، خیرآباد، زهره و دیگر رودخانه‌ها و آب‌های فصلی نیز وضعیتی بهتر از بشار وجود ندارد و این درد کهنه شده است.

رود مارون و کشاورزی

کشاورزی و محیط زیست که باید در کنار هم به رشد و تقویت همدیگر کمک کنند در این استان هیچ پیوستگی بخشی و هماهنگی بین‌بخشی ندارند و همیشه در تقابل با هم بودند.

در منابع طبیعی هم وضع به همین منوال است تا حلقه‌های اشتغال مردم در بخش کشاورزی به هم وصل نشوند و کشاورزی در کهگیلویه و بویراحمد یا نباشد یا معیشتی باشد و هیچ جاذبه‌ای برای جمعیت کثیر بیکاران و جوانان این مرز و بوم نداشته باشد.

امروز با این همه زمین و این همه آب اگر به جوانی پیشنهاد کار کشاورزی برای نجات از بیکاری و بی‌پولی بدهیم آنچنان از این سخت‌گیری‌ها و موانع کار و تولید دلخون است که ناامید از هر شروعی است بنابراین باید طرحی نو درانداخت و چاره‌ای اندیشید.

با همه این ناامیدی‌ها، علی لطفی جای خود را به علی داوودی داد تا از این “علی” تا آن “علی”، فرجی حاصل شود.

داوودی مدیری بومی و زجرکشیده از دل مناطق روستایی است و با تار و پود این استان آشنا است او در این مدت پذیرش مسئولیت مهم آب و منطقه‌ای نشانه‌های امیدبخشی در کارنامه خود جای داد.

او تلاش کرده است تا میان اجرای سیاست‌های وزارت نیرو در حفظ آب به کشاورزی کهگیلویه و بویراحمد هم توجه کند و با یک سیاست اعتدالی کاری کند که نه سیخ آب بسوزد و نه کباب کشاورزی!

او تا امروز خوب کار کرده و به دنبال احقاق حق این استان در حوزه آب است؛ بررسی پرونده عملکردی او و گفت‌وگو با دیگر مدیرانی که کارشان با آب است و خاک حاکی از این است که تیم جدید مدیریتی آب منطقه‌ای مسیر درستی را آغاز کردند.

علی داوودی با تسلط به قوانین و دریچه‌های جذب تخصیص‌های آب، خودش پیگیر است و نه تنها به درخواست‌هایی که برای آبادانی این استان و زمین‌های کشاورزی هستند، “نه” نمی‌گوید بلکه خودش هر جا زمینه استفاده بیشتر و قانونی از آب باشد را پیشنهاد می‌دهد و در کنار دیگر مسئولان پیگیر این استان قرار می‌گیرد نه مقابل آنان.

این خصلت مدیریتی اگرچه اید خوشایند مرکزنشینان و حتی حفظ صندلی او نباشد اما حداقل، نزد کشاورزان و دلسوزان این استان نام نیکی برجای خواهد گذاشت.

البته این ویژگی مثبت، نافی برخی ضعف‌های مدیریتی داوودی و تیمش نیست اما این سیاست او می‌تواند دردی از دردهای کهگیلویه و بویراحمد با جمعیت کم و زمین‌های قابل توجه‌اش، کم کند.

استاندار کهگیلویه و بویراحمد که برای اداره این استان، آب را یکی از اولویت‌های کاری خود خواهد داشت بدون شک با بهره‌گیری از این سیاست مدیریتی در آب منطقه‌ای می‌تواند بخش آب را تکانی دهد و دریچه‌های بسته آب را روی زمین‌های تشنه در کنار رودخانه‌ها و چشمه‌ها باز کند.

————————–

یادداشت از کریم بنام

—————————

انتهای پیام/ک-ب