آیا مردم از شر سبزیجات آلوده خلاص می شوند؟
پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/
ریواس نیوز/
آیا مردم از شر سبزیجات آلوده خلاص می شوند؟
تکرار/ نشست سلامت در گچساران حاوی وعده ای بود که امید مردم را برای شروع یک اقدام اثرگذار درحوزه سلامت از سوی مسولان در پی داشت. یک بار دیگر از وجود سبزی های آلوده در بازار که در گچساران کشت می شوند سخن گفته شد. حال وعده حذف این سبزی ها در سال ۹۴ از زبان مدیر شبکه بهداشت و درمان گچساران در نشست سلامت بیان شد.
بیم و امیدها اما برای تحقق این وعده باقی است!
به گزارش ریواس شفافیت و صراحت مسوولان شبکه بهداشت و درمان گچساران ستودنی است. شناسایی دقیق و بیان مشکل نقطه آغاز حل مشکل است. بیماریها و خطرات استفاده از محصولات کشاورزی که با آبهای آلوده به عمل می آیند واضح و انکار ناپذیرند. متخصصان حوزه سلامت، آلودگی سبزیجات را دست و پاگیرترین نوع آلودگی می دانند که همین موضوع حساسیت رعایت مسائل بهداشتی به ویژه نحوه شست و شوی سبزیجات را دو چندان کرده است. آنها معتقدند آلودگی های ناشی از آبیاری با آب آلوده به گونه ای است که نه با شستن و حتی نه با پختن از بین نمی روند.
در گچساران منطقه وسیعی زیر کشت سبزی قرار دارد که آب مورد استفاده آن ها آلوده تشخیص داده شده در حالیکه تامین حجم وسیعی از سبزی بازار را به خود اختصاص داده است. اینک اسدپور مسوول ارشد بهداشت و درمان گچساران عزم خود را برای حذف این گونه سبزیجات از بازار مصرف شهروندان جزم کرده است که همین نقطه امید مردم می باشد.
نگرانی ها در این حوزه کم نیستند و برآمدن از پس آنها تدابیر ویژه ای می طلبد!
در گام اول آگاهی بخشی و اطلاع رسانی به مردم لازم و ضروری است چرا که هچ اقدامی منهای مشارکت و پذیرش مردمی به بار نخواهد نشست. نقش اصلی را در این میان رسانه ها بازی می کنند اما هنر راه اندازی و همراه سازی فضای رسانه استان متوجه مسوولین امر می باشد.
گام دوم، مشارکت دستگاههای ذیربط است که این موضوع اهمیت تشکیل کارگروه موقت ویژه حل این معضل را محرز می سازد. کارگروه موقت از آن جهت مورد تاکید است که کارگروههای متعدد کلیشه ای اما پر طمطراق تا کنون در بروکراسی اداری نتیجه رضایت بخشی نداشته است و اگر قرار بر اثر بخشی باشد باید این کارگروه موقت با اهداف مشخص و چارچوب زمانی مشخص برای حل همین موضوع مشخص تشکیل شود و از شروع تا پایان عملیات زیر ذره بین رسانه ها فعالیت کند تا نرخ مشارکت مردم در اجرای صحیح هم به تبع آن بالا رود. واضح است که شبکه بهداشت به تنهایی نمی تواند از پس این اقدام برآید. نظارت جهاد کشاورزی اثرگذار است همانگونه که ورود محیط زیست و دامپزشکی به این عرصه هم ضروری به نظر می رسد.
گام سوم به وضعیت اشتغال کسانی که مبادرت به کشت در کشتزارهای آلوده به آب ناسالم می کنند، اختصاص دارد. شرایط سخت زندگی امروز از حیث مسائل معیشتی بر هیچ کس پوشیده نیست و بیکار کردن حتی یک نفر در چنین شرایطی تصمیم آسانی نیست اما طبیعتاً این مساله نباید بهانه تهدید سلامت شهروندان شود. می توان پیشنهاد کشت جایگزین را مطرح کرد. مثلاً در این وضعیت کشت های علوفه ای با این آب می تواند به عنوان جایگزین کشت سبزیجات قرار گیرد.
گام چهارم، نگاهی جامع گرایانه، همه جانبه نگر وواقع بینانه به شرایط بازار را در بر می گیرد. اگر برای این حوزه فکر علمی نشود امکان تحقق استانی عاری از سبزیجات آلوده وجود نخواهد داشت. بازار نابسامان و نا مشخص و وجود فروشندگان بدون شناسنامه، کار نظارت و پاکسازی را سخت می کند. سبزی محصول ضروری در سبد غذایی روزانه افراد محسوب می شود که فاقد بسته بندی خاصی است و سالم بودن یا نبودن آن مشخصه ظاهری ندارد. زود بازده است و دور از چشمان ناظران به بهره برداری می رسد و روانه این بازار نابسامان می شود در این وضعیت امکان تشخیص سالم از ناسالم وجود ندارد.
بنابراین باید تولید کننده یعنی کشاورزان و توزیع کننده یعنی فروشندگان شناسنامه دار شوند و در یک پروسه و با هم دیده شوند تا شاید امیدوار بود مصرف کنندگان نهایی محصولی سالم را دریافت نمایند.
نتیجتاً اینکه اگر چهار گام ذکر شده و گام های اثر بخش ذکر نشده به درستی برداشته شوند رویای حذف محصولات کشاورزی ناسالم از سبد غذایی شهروندان به حقیقت خواهد پیوست.
رحیم بنام