پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/

در استان کهگیلویه و بویراحمد با محدودیت شدید زمین، هر ماه هزاران متر مربع به بهانه سیلندرپرکنی، تیرچه بلوک و نام‌های رنگین‌تر مدرسه و مجتمع و اردوگاه با نفوذ فساد و رانت به لایه‌های زیرین مدیریت بر باد می‌رود.

به گزارش ریواس جنوب از یاسوج، هر ماهی که شورای برنامه‌ریزی در استان کهگیلویه و بویراحمد برگزار می‌شود، دوستداران طبیعت و منابع ملی در این استان، تنشان می‌لرزد چرا که باید بشنود که بار دیگر هزاران متر از زمین‌های بارارزش این استان به حلقوم زمین‌خوارانی می‌رود که از کار و تولید و اشتغال فقط دریافت زمین رایگان را خوب فهمیده‌اند.

استقبال از دریافت زمین در این استان به حدی زیاد است که هر کس نداند فکر می‌کند در کهگیلویه و بویراحمد هیچ مشکلی در حوزه اقتصاد و بیکاری وجود ندارد و این زمین‌هایی که مرتب واگذار می‌شود به خدمت تولید و ایجاد شغل درمی‌آیند.

افراد زیادی با نفوذ در ادارات این استان، صدها هکتار زمین را به اسم‌های مختلف دریافت کردند و بعد از مدتی با تغییر کاربری آنها، صاحب ملک‌های میلیاردی شدند و مسئولین یا با آنها همکاری کردند یا سکوت کردند و تاراج سرمایه‌های این مردم را نظاره کردند.

کارگزوه‌های ذیل شورای برنامه‌ریزی بدون حساب و کتاب، برای یک سیلندرپرکنی هزاران متر مربع تصویب می‌کند آن هم در نقطه‌ای که متر به متر آن لوله‌های گاز رد شده و مردم نیازی به این کپسول‌ها و سیلندرهای گاز ندارند.

در نقطه‌ای که امکان گازرسانی نیست، هزاران متر برای احداث جایگاه CNG واگذار می‌شود و ده‌ها هکتار زمین برای احداث مدرسه‌هایی واگذار شده که هرگز سنگی روی سنگ برای آن نهاده نشد و فقط تبدیل به سرمایه‌های میلیاردی برای آنهایی شده که در ادارات آدم دارند.

در هر شورای برنامه‌ریزی کهگیلویه و بویراحمد ده‌ها درخواست زمین برای احداث اردوگاه‌های رفاهی داده می‌شود که به ندرت در این استان اردوگاه رفاهی موفق و درآمدزایی احداث شده است.

در همه این موارد تأسف‌برانگیز، شورای برنامه‌ریزی به این استناد که در کارگروه‌ها روی آنها بحث و بررسی شده است، چشم بسته موافقت می‌کند تا این “هزاران”ها مثل آب خوردن، به حلقوم برخی سودجویان برود.

حالا روی سخن من با استاندار جدیدی است که قول داده است ترمز این نوع واگذاری‌ها را بکشد و اجازه ندهد، زمین‌های باارزش و محدود کهگیلویه و بویراحمد حراج شوند و هر کس هر جا آشنایی دارد، زمینی به او واگذار شود و بعد از مدتی تغییر کاربری داده شوند.

او گفته است که تا نهایی شدن سند گردشگری، هیچ درخواستی برای واگذاری زمین در این کارگروه‌ها نیاید تا بلکه این اوضاع سامان گیرد.

علی‌محمد احمدی همچنین گفته که کسی که می‌خواهد به او زمین واگذار شود باید بیاید و دقیقا توضیح دهد که می‌خواهد در این زمین چه کاری کند و طرحش چیست و چگونه می‌خواهد به درآمد برسد.

اما با همه این توضیحات و علی‌رغم سخت‌گیری‌ها و نکته‌سنجی‌های استاندار جدید کهگیلویه و بویراحمد اما باید گفت که کنترل لایه‌های میانی و زیرین مدیریت و نفوذ رانت فساد به بسیاری از این لایه‌ها، کاری دشوار است.

در تازه‌ترین مورد و در ماه گذشته، فرماندار گچساران با افشای شجاعانه بسیاری از این رانت‌ها از واگذاری زمین به مدارسی خبر داد که هیچ‌گاه مدرسه نشدند و فقط زمینی بودند که به برخی افراد داده شده و سراغی از آنها گرفته نشد.

بعد از این افشاگری، غلامرضا تاجگردون، نامه‌ای از مدیر آموزش و پرورش دوگنبدان را روی صفحه شخصی خود در اینستاگرام قرار داد که تأیید می‌کرد صدها هکتار فقط به اسم مدرسه به برخی افراد خاص و صاحب نفوذ در گچساران واگذار شده است و هیچ اقدامی در راستای آنچه بخاطرش این زمین‌ها داده شدند، انجام نشده است.

عبدالرحیم رحیمی در نشست قبلی شورای برنامه‌ریزی با بیان اینکه حالم از کلمه “کپسول” به هم می‌خورد به شدت به واگذاری‌های زمین به اموراتی که نیازی به آن‌ها نیست و هدف فقط دریافت زمین است، انتقاد کرد.

او گفته است که مگر چه خبر است این همه سیلندرپرکنی در مناطقی که همگی گاز دارند!

در یکی از این موارد، زمینی برای احداث مجتمع رفاهی و سی.ان.جی درخواست شد که در نزدیکی آن یک مجتمع رفاهی بدون مشتری بود و امکان گازرسانی هم به آن وجود نداشت اما متأسفانه یک مقام ارشد در سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی که پیش از این با چند طرح مجتمع رفاهی مخالفت کرده بود با این طرح که در منطقه جغرافیایی خودش بود، موافقت کرد و خواستار واگذاری این زمین شد؛ اما فرماندار گچساران با آن به شدت مخالفت کرد.

این تنها نمونه‌ای از ناهماهنگی مدیران، ایجاد توقع برای مردم و افزایش حرص و ولع برای دریافت این نوع زمین‌ها بوده است.

عزت‌الله بهشتی، مدیرکل منابع طبیعی کهگیلویه و بویراحمد نیز با تأیید تلویحی اوضاع حاکم بر واگذاری زمین‌ها به طرح‌ها به بهانه تولید و اشتغال گفت که متأسفانه بسیاری از افرادی که پیش از این با درخواست واگذاری زمین به آنها مخالفت شده، با برخی دستگاه‌های اداری و مدیران تبانی می‌کنند تا این زمین از طریق این دستگاه‌های دولتی درخواست شود و از سوی آنها پشتیبانی شود!!

درخواست‌هایی که با اسم‌های رنگین کمپینگ، مجتمع، اردوگاه، کمپ و تیرچه بلوک، سیلندرپرکنی، بلوک‌زنی و مواردی از این دست مطرح و متأسفانه عمدتا با موافقت کارگروه‌ها و شورای برنامه‌ریزی مواجه می‌شوند.

بدتر و تأسف‌انگیزتر از همه این‌ها این است که هرگز نظارتی برای اینکه سرنوشت این طرح‌ها چه شده است و آیا متقاضی واقعا قصد کار و تولید داشته یا زمین‌خواری، هیچ‌گاه ثابت نمی‌شود و کسی سراغی از زمین‌خواران -عزیز و زحمت‌کش- نمی‌گیرد!

داستان موافقت این کارگروه‌ها با تغییر کاربری اراضی کشاورزی (زراعی و باغی) و تبدیل آنها به طرح‌های صوری و تغییر کاربری مجدد آنها بعد از مدتی، نیز غم‌انگیزتر است.

هیچ کدام از این اتفاقات نمی‌افتد جز اینکه در ادارات ما رانت و نفوذ و فساد رخنه کرده است.

——————–

گزارش از کریم بنام

———————–

انتهای پیام/ک-ب