پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/

ریواس جنوب/ گروه اجتماعی

استاندار کهگیلویه و بویراحمد گفت: تبدیل روستای مادوان بویراحمد به شهر از همان ابتدا تصمیمی شتاب زده ، خلاف قانون، بدون برنامه ریزی و ضوابط فنی و شهرنشینی و البته ناشی از فشارهای تحمیلی بوده است.

 آن گونه که ایرنا نوشته است، این موضوع را سید موسی خادمی در نشست شورای برنامه ریزی وتوسعه کهگیلویه وبویراحمد بیان کرد و تصریح کرد که هیچ گونه آینده نگری و برنامه ریزی اصولی از سوی متولیان امر در زمان تبدیل شدن مادوان به شهر انجام نگرفته و نوعی نگرش و منفعت خاص حتی سیاسی عامل اساسی و دخیل در این کار غیرفنی وغیر اصولی بوده است.
وی برخی معضلات و مشکلات اجتماعی موجود در شهر مادوان را یادآور شد و افزود: هیچ گونه آثار شهری و اصول شهر نشینی بر این منطقه حاکم نیست.

به زعم استاندار، برخی ها بدون هیچ گونه کار کارشناسی و با اهدافی خاص یک سری الزامات را بر یک منطقه جغرافیایی که هیچ گونه شرایط پذیرش ضروریات شهری را نداشته حاکم کرده اند و انبوهی از مشکلات و معضلات اجتماعی را برای این شهر به وجود آورده اند.
روستای مادوان ۸ سال پیش در فرآیند تصمیم گیری که خادمی آن را به چالش کشید اسماً شهر مادوان شد تا بدون زیرساخت لازم، آنقدر سیل جمعیت به سوی آن روانه شود که از آن روستای ۱۸ هزار نفری ساخته شود.

بدون شک سخنان موسی خادمی هم درست است و هم قابل تامل و اینک که بحث الحاق روستاهای حاشیه به یاسوج مطرح است وی خواستار خودداری از تصمیم شتاب‌زده دیگری در این زمینه شد و با دستوراتی که به دستگاه‌های مرتبط داد انتظار می رود مطالعات اصولی جهت تصمیمات اصولی انجام شود.

اما وجه دیگری از این داستان که مورد توجه ریواس جنوب واقع شده است موضوع رشد و توسعه فزاینده‌ی روستاهای حاشیه‌ای شهر یاسوج در سال‌های اخیر می باشد که بدون هیچ‌گونه آینده‌نگری اتفاق افتاد و با شتاب بیشتری نیز دنبال می شود.

ساخت و سازهای غیر اصولی، معابر کم عرض و بدون طراحی، عدم پیش بینی فضای سبز، سطح اشغال نامنظم، تراکم سلیقه ای و… در این روستاها چنان واضح است که هر کسی به غیر از ساکنانی که چشمشان عادت کرده و مسوولانی که چشم بر آن بسته‌اند، از آنجا عبور کند، هم تاسف می خورد و هم حالش به هم می‌خورد.

اگر در جاهای معدودی از حاشیه‌های وسیع شهر یاسوج، رگه‌هایی از اقدامات نزدیک به اقدام اصولی دیده می‌شود، نیز به همت مالکان آن مناطق بوده است که خود و بر اساس ذهنیت غیر کارشناسی و غیر مهندسی و بر اساس تجربه اقدامی انجام داده‌اند.

عدم حساسیت مسوولان در طول آن چند سال، در این چند سال نیز ادامه داشته است و حالا به فرض تبعیت احتمالی دستگاه‌های متولی از دستور استاندار مبنی بر مطالعات کارشناسی برای تصمیم گیری درباره الحاق روستاهای حاشیه شهر به یاسوج، تصمیم به عدم الحاق یک طیف وسیع از مشکلات را به همراه دارد و تصمیم به الحاق طیف وسیع دیگری را!

روستاهای زیبایی که با اندکی حساسیت می توانند چه با الحاق و چه بدون الحاق هم مأمنی باشند برای ساکنان و هم مفرحی برای مسافران!

با این اوصاف به نظر می‌رسد با وجود پذیرش یکجای سخنان موسی خادمی مبنی بر تصمیمات شتابزده‌ی متعدد مسوولان وقت «دولت مهر ورز» در حوزه شهرسازی یاسوج و اطرافش، باید به تصمیمات نگرفته مسوولان وقت «دولت تدبیر و امید» در این خصوص نیز اشاره کرد.

صد البته هنوز هم دیر نشده است و انتظار افکار عمومی از استانداری که معمولا او را با صفت «علمی» می شناسد، ساماندهی این حوزه و اخذ تصمیمات اولاً اصولی و دوماً الزام‌آور می باشد.

انتهای پیام/ رحیم بنام