سید احمدرضا دستغیب، رئیس سابق شورای اسلامی شیراز: اصلاحات با مشورت معنا پیدا می‌کند نه تصمیمات از بالا به پایین

ریبس سابق شورای شهر شیراز با بیان اینکه اصلاحات با مشورت معنا پیدا می‌کند نه تصمیمات از بالا به پایین، گفت: یک اصلاح‌گر واقعی، باید ابتدا خود را از پلیدی‌ها، حسد و افکار انحرافی پاک کند.

به گزارش ریواس جنوب، سید احمدرضا دستغیب در نطق پیش از دستور خود که به نظر می‌رسید با گلایه‌های تلویحی و حتی مستقیم نسبت به همکاران خود همراه بوده، از مسؤولیت‌های خود در دو سمت ناظر شورا در منطقه سه و کمیسیون ماده ۷۷ نیز اعلام کناره‌گیری کرد.

متن کامل نطق رئیس سابق شورای شهر شیراز در سال‌های اول و دوم دوره‌ی فعلی شوراها، در ادامه عیناً منتشر می‌شود:

سید احمدرضا دستغیب – عضو شورای اسلامی شهر شیراز

 اسلام علی الحسین وعلی علی ابن حسین و علی اولاد حسین و علی اصحاب حسین و علی اخ حسین ابوالفضل العباس

عمده ترین دلیلی که امام حسین (ع) برای آن قیام کرد را ایشان در وصیتش به محمد حنفیه بخوبی بیان کرده است و در بخشی از وصیت نامه میخوانیم که می فرماید : « انی لم اخرج اشراً و لا بطراً ولا مفسداً ولا ظالماً انما خرجت لطلب الاصلاح فی امه جدی رسوال الله (ص) اُرید اَن آمرَ بالمعروف و أنهی عن المنکر و أسیر بسیره جدی و ابی علی ابن ابی طالب (ع)»

همانا من در پی جاه و مقام و فساد انگیزی و اخلال قیام نکردم بلکه قیام کردم تا امت جدم رسول الله (ص) را اصلاح کنم، می خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم و سیره جدم و پدرم علی ابن ابی طالب را پیاده کنم .

هزاران نفر کوفیان ، از امام حسین دعوت کردند و او را برای رهبری مسلمین بهترین می دانستند اما اکنون عهد و پیمان خود را شکسته اند و با شمشیر های برهنه ، سد راه او شده اند . که ای پسر پیامبر، یا با یزید بن معاویه بیعت کن و یا تو و فرزندان ویارانت را می کشیم و زنان و کودکان را اسیر می کنیم ! امام حسین (ع) هیچگاه اقدام به شروع جنگ نکرد و تا آخرین لحظات ، لشکر یزیدیان را نصیحت می کرد و حتی با برخی به صورت اختصاصی به گفتگو نشست اما این هدایتگری ، بی نتیجه ماند و تنها افراد اندکی به دعوت امام لبیک گفتند . اما چرا دم مسیحیایی حضرت ابا عبدالله تاثیری در خیل عظیم لشکریان کوفه نداشت ؟ امام حسین (ع) در پاسخ به این پرسش در خلال نصیحت و خطبه های خویش که سپاهیان عمر ابن سعد را نصیحت می کردند ، فرمود : من شما را به راه کمال دعوت میکنم پس کسی که از من اطاعت کند از سعادتمندان و کسی که از من نافرمانی کند از هلاک شدگان است . همه شما از سفارش من سرپیچی می کنید و کلام مرا گوش نمی دهید زیرا شکم های شما از حرام انباشته شده و قلب های شما مهر خورده است .

در لشکر عمر ابن سعد افرادی بودند که اهل نماز یا قرآن باشند ، برای نمونه شمر ابن ذی الجوشن که از فرماندهان سپاه امام علی در جنگ صفین و جانباز امیر المومنین کسی که در میدان جنگ تا شهادت پیش رفت ، شمر ۱۶ بار با پای پیاده به سفر حج رفته است بسیاری از لشکریان یزید آدم هایی هستند که پیشانی پینه بسته داشته اند و اهل تهجد بودند .

شمر سه ویژگی مهم داشت :

اول میگفت : شکم از همه چیز برای من مهم تر است و برای دست یافتن به این غذا دست به هر کاری میزد

دوم : چشم پیشرفت هیچ کس را نداشت و به خاطر همین مساله به کربلا آمد .

سوم : شمر باز با زبانش زخم زبان بر جان دیگران می زد . در کربلا شمر بارها حرف های ازار دهنده ای به
ابا عبداله (ع) می زد .

امام حسین با قوم و گروهی که بیعت خود را زیر پا گذاشتند روبرو بود .

امام حسین (ع) آنگونه که خود فرمود ، یک اصلاح گر بود یک مصلح بود . اصلاح گر واقعی ، زمانی می تواند جامعه را اصلاح کند که ابتدا خود را از پلیدی ها ، حسد و هرگونه افکار انحرافی پاک کند . یقیناً با دستمال کثیف نمی شود شیشه را پاک کرد .

بدون اصلاحات ، نظام اداری ، سیاسی ، اقتصادی جامعه دچار واماندگی و فساد میشود . ترس ، زدودن و آفت زدایی جامعه ، موجب رشد و بالندگی جامعه است . رکن اساسی اصلاحات ، گفتگو است ، گفتگویی بر محور مروت و مدارا ، آنچنان که سعدی شیرازی علیه الرحمه فرمود :

آسایش دو گیتی ، تفسیر این دو حرف است               با دوستان مروت با دشمنان مدارا.

اصلاحات با مشورت معنا پیدا می کند . تصمیمات از بالا به پایین و در خانه های تیمی و بین جمع های چند نفره گرفته نمی شود  ، بلکه تصمیم سازی و تصمیم گیری بر عهده مردم است.

اصلاح طلبی با رادیکالی و تند روی فاصله دارد هرجا که رادیکالی باشد ، گفتگو نیست و جایی که گفتگو نباشد ، خشونت است و حق مردم از بین خواهد رفت . اصلاح طلب ، نظام قانون اساسی را قبول دارد برانداز نیست بلکه به دنبال زدودن گرد و غبار از چهره پاک جمهوری اسلامی است.

البته قرارمان در لیست امید ، شعار « زنده باد مخالف من بود » اما امروز به جایی رسیدیم که به دنبال حذف منتقدمان هستیم و به سخره انگاشتن رای مردم و سوگندی که خورده ایم ، به دنبال تک صدایی هستیم . تصمیمات درخانه ای تیمی چند نفره گرفته می شود و عواملشان آن را طوطی وار اجرا می کنند . و بعد با صدای بلند ، سخن از قانون گرایی و اخلاق سر میدهیم . حذف منتقد ، نه قانون گرایی است و نه اخلاق و نه مصلحت مردم . متاسفانه آنچه که امید مردم را از بین برده عملکرد خود ماست .

جلسات مشورتی شورای شهر دو مصوبه مهم داشت که رای اکثریت اعضای شورا به محور عدالت مصوب گردید .

۱-تقسیم مسئولیت های شورا بین همه اعضای شورا به گونه ای که همه اعضا مسئولیت را بعهده بگیرند . بر این اساس مصوب گردید که ریاست کمیسیون ها به ۵ نفر اعضای هیئت رییسه ، محول نگردد تا ۸ نفر دیگر از اعضا هم بتوانند عهده دار ریاست هریک از کمیسیون ها شوند.

۲-در صورت انتخاب آقای موسوی به ریاست شورا ، به لحاظ حجم وظایف و مسئولیت ها در ریاست شورا و هم حضور در شورای عالی استان ها ، ایشان از مسئولیت شورای عالی استان ها استعفا و فرد دیگری در این سمت انتخاب گردد .

این دو تصمیم عادلانه ، اخلاقی  و به مصلحت مردم بود که متاسفانه هیچکدام انجام نشد .

اکنون که در تقسیم دهها وظایف شورا در سازمانها، کمیته ها و … عدالت، اخلاق و مصالح مردم رعایت نشده است، از تنها دو مسئولیت ناظر شورا در منطقه سه و کمیسیون ماده ۷۷ هم انصراف می دهم و به موجب آیین نامه داخلی شورا فقط در یک کمیسیون و آن کمیسیون فرهنگی شورا عضو می شوم و بر اساس رأی اعتماد مردم شریف شیراز، اساس سوگندی که در برابر کلام الله مجید به خداوند متعال یاد کردم را ، دوباره تکرار و یاداوری می کنم که با تکیه به شرف انسانی خویش تعهد می نمایم که در حفظ امانت و انجام هر چه بهتر وظایفم و خدمت به مردم کوشا باشم و قانون اساسی و سایر قوانین و مقررات کشور را در چهارچوب وظایف و اختیارات خود مراعات نمایم و در همه زمینه ها عدالت و انصاف را درنظر داشته باشم و مادامی که در شورای اسلامی شهر عضویت دارم در رعایت صرفه و صلاح و پیشرفت امور شهر و شهرداری اهتمام نمایم.

خدایا چنان کن سرانجام کار          تو خوشنود باشی و ما رستگار

انتهای پیام/ سجاد بنام