یادداشت/ به قلم محسن عابدیان زاده اگر وضعیت ادامه می یافت

به صورت کلی در مورد برجام عرض میکنم، اگر وضعیت ادامه می یافت، صادرات نفت ایران به صفر می رسید و کشور ورشکست می شد. این در حالی بود که قبل از آن، صادرات نفت ایران بیش از ۲٫۵ میلیون بشکه بود.
یادمان هست که کشتی های نفتکش ایران پر از نفت خام در خلیج فارس متوقف بودند و جایی برای رفتن نداشتند.
تولید و صادرات نفت ایران مدام کاهش می یافت
بعد از برجام اما، وزارت نفت بازارهای نفتی از دست رفته را احیا می کند به طوری که صادرات نفت ایران اکنون به ۱٫۷ میلیون بشکه در روز رسیده و این روند افزایشی همچنان ادامه دارد.
نکته غم انگیز ماجرا این است که بازارهای از دست رفته ایران در آن سال ها، عمدتاً نصیب عربستان سعودی شده بود. یعنی از یک طرف ما ضعیف تر و فقیر تر می شدیم و به همان نسبت، سعودی ها قوی تر و غنی تر. یکی از علل ناراحتی عربستان از برجام، همین است.

کند شدن نرخ رشد تورم، افزایش تدریجی سرمایه گذاری های خارجی در ایران،آغاز رفت و آمدهای سیاسی و اقتصادی با کشورهای مهم جهان، کاهش فرار سرمایه از کشور، حرکت به سمت نوسازی ناوگان هوایی، جایگزینی تدریجی خودروهای استاندارد اروپایی، کره ای و ژاپنی با خودروهای بی کیفیت چینی در آینده، تحویل سامانه ضدهوایی اس ۳۰۰ بعد از سال ها به ایران، از سرگیری ارائه سوخت به هواپیماهای ایران در بسیاری از فرودگاه های جهان، آغاز نوسازی صنایع، بازگشایی سوئیفت و رفع تدریجی مشکلات آن در راستای اتصال ایران به سیستم مالی جهانی، امکان خرید بسیاری از کالاهایی که تا پیش از این امکانش برای ایران نبود از دارو گرفته تا قطعات صنعتی، افزایش قابل ملاحظه توریست های خارجی در ایران و دهها مورد دیگر از نتایج برجام هستند و تازه این ، اول راه است و اکنون در حدود یک سال در اجرای برجام هستیم….اصلا آقای جلیلی با آقای ظریف قابل مقایسه نیست…. بقول آقای ولایتی خطاب به آقای جلیلی که مذاکره این نیست که بریم بگویم آنها را شکست دادیم اما در عمل هیچی..
انصاف باید داد که راهی طولانی برای بازسازی خرابی های به جای مانده از گذشته باقی است چرا که خراب کردن به لحظه ای است و ساختن بسیار زمان‌بر است.
روابط ایران با جهان رو به بهبود است.
قطعاً شرکت های خارجی که سال هاست از تجارت با ایران دور شده اند، برای بازگشت به ایران احتیاط می کنند یا روند سرمایه گذاری های خارجی، حتما زمان بر است ، رفع اشکالات تجارت و سوئیفت و نظایر این ها هم زمان می برد و بدعهدی ها نیز مزید بر علت است ولی نکته مهم این است که روندها آغاز شده اند و رو به جلو هستند، درست برعکس گذشته که مدام تحریم های بیشتری می شدیم و روز به روز بیشتر در مضیقه و خطر قرار می گرفتیم.
البته هیچکدام از آنچه گفته شد، به معنای بی عیب و نقص بودن دولت یازدهم یا حتی قابل اعتماد بودن طرف های ایران در مذاکرات ۱+۵ نیست بلکه سخن بر سر این است که ندیدن دستاوردهای برجام یا بهتر بگوییم، خود را به ندیدن زدن، طریق انسانیت و انصاف و میهن دوستی نیست.
ظریف و اعضای تیم هسته ای در مسیر مذاکرات
اخلاقی هم نیست کسانی که برای وطن، چنین مأموریت بزرگی را انجام دادند، به جای تقدیر شدن، هر روز مورد حملات و تخریب های سیاسی و باندی قرار گیرند. وجدان، انصاف و شرافت، بسیار مهم تر از سیاست و قدرت و دولت است و ای کاش، این را همه بفهمند…
(محسن عابدیان فعال سیاسی)