به قلم آرین مهر بازار یکنواخت، فارغ التحصیلان متنوع!

امیدآرین مهر(فعال فرهنگی)

در حالی کمبود فرصت های شغلی برای دانش آموختگان آموزش عالی همواره یکی از چالش های بازار کار ایران بوده که در سالهای اخیر رشد و توسعه رشته ها و واحدهای دانشگاهی،این چالش را تشدید خواهد کرد.
بهترین توصیف برای دانشگاه ها درشرایط فعلی، اصطلاح “ضربه گیربازار کار” است. به این معنا که جوان بیکار، چهار، شس یا هشت سال سرگرم تحصیل بوده، وقتی به خود می آید که فارغ التحصیل شده و هنگامه کاریابی است.
به این ترتیب طبق پیش بینی روندها شاهد نرخ بیکاری۳۱درصدی در پایان برنامه ششم و نرخ بیکاری ۲۷ درصدی در سال۱۴۰۴ خواهیم بود.
لذا اولین اقدام توقف و جلوگیری از گسترش واحدهای دانشگاهی غیراستاندارد و ادغام و تجمیع آنها است.
دوم تعیین ماموریتهای آموزشی و پژوهشی مراکز آموزش عالی در راستای تحقق اهداف توسعه علمی و پاسخگویی به نیازهای اقتصادی-اجتماعی استانی و ملی یا به عبارتی ظرفیت سازی برای تقاضای موجود خواهد بود.
ایجاد نظام مستمر ارزیابی و توسعه منابع انسانی، در شرایط که در سیاست گذاری ها، ارتباط و انطباق حداقلی میان دانشگاه و بازار کار برقرار است، بیش از پیش ضرورت دارد.
نکته غم انگیز در خصوص وضعیت مهارت های اشتغال پذیری در ایران، نداشتن برنامه مشخص در آموزش و پرورش، آموزش عالی و حتی سازمان فنی وحرفه ای برای یادگیری مهارت ها است. فارغ التحصیلان پس از طولانی شدن دوره بیکاری، پس از ورود به شغل، درآمد و بهره وری پایینی دارند. درآمد پایین ناراضی بودن شاغلین و متعاقبا کیفیت و کارایی کمتر را در پی دارد. این وضعیت به نارضایتی کارفرمایان و به طور کلی تحمیل هزینه های بالا منجر خواهد شد.
در پایان نکته امیدوار کننده این است که آموزش و پرورش با طراحی برنامه ها و مهارت های اشتغال پذیری، گامی موثر برای توانمندسازی جامعه فارغ التحصیلان دانش آموزی برداشته است.

انتهای پیام/ ی