تحلیلی بر وضعیت اصولگرایان در انتخابات مجلس در شهرستان بویراحمد و دنا

اختلافات داخلی، ترس از شکست، خشم و ناامیدی در اردوگاه اصولگرایان بویراحمد و دنا موج می زند. شاید عنوان “مجمع” سرپوشی مناسب برای منازعات درونی و جدال بین افراد گروه در بازی قدرت باشد. گروهی که هرکدام رویای خود را جستجو می‌کند. فقدان فرصت برابر، انحصارطلبی، انسداد سیاسی ناشی از نگرش های افراطی برخی از سران ذی‌ نفوذ، حذف فرصت‌ها در گذشته و اکنون برای چهره های متعلق به حوزه هایی از شهرستان بویراحمد، دنا، کهگیلویه و گچساران که نماینده طیف وسیعی از اقشار مردم بوده‌اند، اعتماد و وحدت را در این گروه به شدت متزلزل ساخته است.

در واقع نوعی از فقدان رهبری منطقی، عقلایی و مبتنی بر فرصت برابر برای تمام اعضا و همچنین منفعت طلبی و فقدان هدف مشترک باعث شده است که گروه تمام نیرو و ظرفیت خود را صرف غلبه بر منازعات و زد و بند های داخلی اعضا نماید، تا بتواند به صورت ظاهری آنها را در ایام انتخابات با خود همراه کند. ولی آشکارا ناتوانی خود را در انتخاذ تصمیمات بزرگ به اثبات رسانده است و شکست های متوالی جریان اصولگرا ناشی از همین ساده انگاری و انتخاب ریسک های پر مخاطره در جریان انتخابات گذشته بود.

برخی از این تصمیمات که ناشی از تعصبات کور منطقه‌ای نگری، قومیت گرایی وانحصارطلبی بوده است، واژه “تکرار”را برای شکست اصولگرایان بویراحمد و دنا مسجل نموده است. شکستی که مثل ادوار گذشته از هم اکنون زمزمه هایش در اردوگاه اصولگرایان به گوش می‌رسد.

زیرا کسانی که ذی‌نفوذ و صاحب قدرت تصمیم‌سازی نهایی هستند نمی‌دانند که محبوبیت اجتماعی و سیاسی آنان دیگر مثل گذشته نیست، از نام آنها جزءواژه‌ی شکست تداعی نمی‌شود. باید بدانند که اگرچه منازعات درونی و نارضایتی نخبگان به “حکم تکلیف” به سکوتی تلخ به خاموشی گرایید اما نتیجه‌ای جز شکست را هم به جان نخریده است.

گویی واژه‌ی “تکلیف” نه تنها ضامن پیروزی نیست بلکه باعث حذف شایسته ترین چهره های اصولگرایی شده است که رویای نمایندگی مجلس را در بازی پر مخاطره انحصارگرایی و سیطره نگرش منطقه‌ای، قومیت گرایی و جغرافیا نگری برخی از افراد صاحب نفوذ به فراموشی سپرده اند.

چه بسا اگر توزیع قدرت در طیف اصولگرا بر اساس شایستگی و ظرفیت‌های علمی، اجتماعی، ارتباطات مردمی و شخصیتی افرادش صورت می گرفت، حتی در دوره گذشته اصولگرایان شانس اول پیروزی بودند.

واقعیت امر این است که حذف و مصادره برخی از چهره‌های خوش‌نام و محبوب اصولگرا و حضور غیر منتظره و ناگهانی و بی‌برنامه بعضی افراد در انتخابات، تصمیم منطقی، عقلایی و ارزیابی شده ای نبود و نیست، بلکه حاصل ناامیدی، شتاب‌زدگی، استیصال، انسداد و بن بست سیاسی و اجتماعی بود که شاخص ترین افراد گروه به خاطر مسائل منطقه‌ای سردسیر و گرمسیر و عدم آمادگی برای رقابت در انتخابات بر اصولگرایان تحمیل کردند و متعاقب آن “دومین شکست” سیاسی تلخ را به کام” اصولی ها و فصولی های” پیوسته به معلم دین و اخلاق چشاندند.

در این بازی باخت باخت آقای دکتر هدایت خواه بازنده همیشگی شده است و شاید اگر هوشیاری به خرج ندهد، ضرب المثل آیندگان برای شکست در انتخابات خواهد شد. زیرا با پذیرش بار مسئولیت کاندیداتوری مجلس در دوره دهم شانس پیروزی اصولگرایان با آقای دکتر مهدی روشنفکر از دست رفت، و در این دوره نیز آواز شکست از هم اکنون طنین‌انداز شده است.

مثل دوره گذشته این بار اولین خبرها از یک جلسه ۱۸ نفره با مصاحبه یکی از اعضای حاضر در جلسه درز کرده است. مصاحبه ای که محتوای آن مورد تردید واقع شده است و راویت صادقانه تر این است که روشنفکر رسما اعلام نموده است که در انتخابات به عنوان کاندیدای مستقل شرکت خواهد کرد و از اصولگرایان نیز برای حمایت خود دعوت نموده است. ۱۸ نفری که به خود حق داده اند ولی نعمت مردم باشند و دست به گزینش نماینده و کاندیدای مردم شریف بویراحمد و دنا بزنند.

هر چه باشد اصولگرایان بویراحمد و دنا در بازی برای شکست کار آزموده اند. گویی بعضی هم برای این بازی به میدان می‌آیند که البته به نظر می‌رسد این موضوع حاصل یک نارضایتی و واکنشی به انحصارگرایی حاکم بر این طیف سیاسی است. بی اعتمادی، اختلافات درونی و استیلای ترس از شکست بر هیمنه اصولگرایان، از آنان گروهی عصبانی، عجول و سراسیمه ساخته است. در دوره گذشته هر هفته خبر می‌دادند که کاندیدای هفته گذشته تغییر کرده است.

هر روز نیروهای ممتاز و شایسته خود را مصادره می‌کردند. نام یکی از وکلای برجسته و استاد دانشگاه را تا سر در مجمع بالا بردند و به یکبار پایین کشیدند.

اندکی زمانی بعد، نام خلیفه خلقی پور معلم خوشنام که معاونت استانداری را هم در کارنامه خود داشت در رسانه‌ها قلمی نمودند و به هیچ کدام هم وفایی نکردند. به ناچار آقای عبدالخالق خورسندیان معلم ممتاز ریاضی هم از پس معادله اصولگرایان بر نیامد و کوتاه هم نیامد و تا آخرین لحظه این امتحان سخت اصولگرایان در رقابت ماند.

در نهایت مرد شگفتی‌ساز انتخابات، دکتر مهدی روشنفکر که به خاطر انحصارطلبی حاکم بر اصول گرایان راه خود را جدا کرده بود، مورد هجمه‌های تبلیغاتی و نسبت‌های ناروای قومیت گرایی قرار گرفت. در آن روزهای سخت والاترین ارزش های اخلاقی، اجتماعی و انسانی به خاطر ترس از شکست و میل افسار گسیخته برای رسیدن به قدرت، اختلافات درونی و بی اعتمادی نشانه گرفته شد و نهایتاً اصولگراها شکستند. اکنون نیز این ماجرا در جبهه اصولگرا رنگی دیگر به خود گرفته است. دکتر هدایت خواه تنهاست و آزموده شده است و اصولگرایان دیگر نای و نفسی برای تجربه شکست را ندارند.

اما مساله اصلی این است که از درون یک گروه و تیم شکست خورده، یافتن تاکتیک پیروزی و راه حلی تازه، ممکن نیست. بازی با نام چهره های اصولگرا و در نهایت رو کردن نام دکتر هدایت خواه در دوره گذشته تاکتیک اصولگرایان بود، و نتیجه ای جز شکست را به همراه نیاورد و این دوره هم نمی آورد.

هم اکنون نیز با طرح نام یکی از قضات محترم استان جناب آقای دکتر فرخیانی، اصولگرایان دوباره وارد همان بازی خطرناک عبور از دکتر روشنفکر شده اند، که البته برای آنها بسیار گران تمام خواهد شد. اگر چه این گروه به شکست عادت کرده است طرح گزینه جناب آقای دکتر فرخیانی آن گونه که از قلم نزدیکان و فرزند آقای دکتر هدایت خواه، سرکار خانم هدایت خواه بر می‌آید صرفا برای ریزش آراء دکتر مهدی روشنفکر است و گره از “سومین شکست” اصولگرایان نخواهد گشود.

اما دکتر روشنفکر در این دوره به پشتوانه سابقه درخشان علمی، اجتماعی، مدیریتی و سیاسی خود و همچنین رأی حدود ۴۰ هزار نفر دوره گذشته، همچون “چابک سواری ” کارآزموده ، مقتدر و با اعتماد به نفس همآورد می طلبد، ولی در تیم شکست خورده‌ی اصولگرایان بازی نمی‌کند.

بلکه روشنفکر کاندیدایی برای پیروزی آحاد اصولگرایان است و همراهی با او تنها انتخاب و فرصت اصولگرایان برای پیروزی است. “چابک سوار انقلابی” بی محابا می تازد و مردم هر روز بیش از گذشته به دنبال او در جستجوی پیروزی اند. چه بهتر این بار اصولگرایان به حکم “عقل” با مردمی همراه شوند که همیشه به حکم “تکلیف” با آنان همراه می‌شدند.

توضیح: این مطلب الزاما دیدگاه تحریریه ریواس جنوب نیست.
انتهای پیام/ رضا رستمی