تراکم ؛مرگ خاموش یاسوج

موضوعاتی از قبیل آلودگی هوا،ترافیک، خدمات شهری، فضای سبز وغیره  نیازمند توجه توام با مدیریت کارآمد می باشند تا به معضلاتی غیر قابل جبران تبدیل نشوند. تنها در سایه ارائه راهکاری آینده نگرانه می توان کاهش این معضلات در شهرها را اجرایی کرد. یکی از این راهکارها ایجادتراکم شهری مناسب و جلوگیری از رشد ناموزون شهری است.برنامه ریزی شهری باید طوری طراحی شود که با اجرای آن بتوان انواع امکانات و فضاهای شهری را به اندازه کافی و به نحو مطلوب در اختیار شهروندان قرار داد.واضح است این هدف اساسی جز با توجه ویژه به موضوع تراکم شهری محقق نخواهد شد.کلان شهرهای ایران اکنون با مشکلات و معضلات بیشماری دست و پنجه نرم می کنند و حال می توان گفت که یاسوج هم شتابان در مسیر تبدیل به یک کلان شهر گام بر می دارد.معضلات بیشمار قابل ملاحظه در شهر یاسوج اغلب نشات گرفته از بی توجهی به تراکم جمعیتی و ساختمانی می باشد.افزایش روزافزون این مشکلات شائبه فراموشی بحث تراکم و بی توجهی مسولان را به وجود می آورد.سرو صدا و نارساییهای روانی،گرانی قیمت زمین و اجاره خانه، بزهکاری و جنایت، امکان مخاطرات بهداشتی و مهمتر از آن محدودیت آزادیهای فردی، روابط غیر صمیمی افراد و کاهش تعاملات اجتماعی، نابود شدن حریم خصوصی از تبعات تراکم بالای شهری است.بنابراین لازم است مسولین ذیربط  بویژه شهرداری یاسوج با درنظر گرفتن تبعات ذکر شده حق نفس کشیدن شهروندان را محترم شمارند و تمام ظرفیتهای لازم جهت پیشگیری از یک فاجعه را به کار گیرند. تعیین کارشناسانه سطح اشغال،تعیین مسولانه طبقات ساختمانی،پیش بینی دقیق عرض معابر، پیش بینی فضای سبز لازم ،تعیین الزامات بهداشتی و مسائلی از این دست در تعیین تراکم مطلوب نقش اساسی دارند که باید اولا“ تدوین  و ثانیا” بدون استثناء اجرا گردند. به نظر می رسد کمیسیونی تحت عنوان کمیسیون ماده ۱۰۰ راه را برای اعمال سلیقه باز نگه می دارد. اعمال سلیقه ای که نتیجه آن هرج و مرج شهری و نادیده گرفتن ظوابط تراکم و مدیریت شهری است.به هرحال هم مسولین و هم مردم باید بدانند که اگر امروز اهمال نمایند فردای سختی در پیش خواهند داشت و از امروز آستین همت بالا بزنند چرا که  فردا دیگر دیر خواهد بود .