تعطیلی حمل‌و‌نقل عمومی در شیراز؛ «استمرار تحدید» یا «قبول تهدید»؟!

با گذشت چندین ماه از شیوع بیماری مرگبار کرونا، موضوع تعطیلی یا استمرار فعالیت ناوگان حمل و نقل عمومی در سطح کلان‌شهرها ازجمله شیراز، همچنان به یک دوراهی پیچیده و چالش جدی در مدیریت شهری بدل شده است.

تعطیلی حمل‌و‌نقل عمومی در شیراز؛ «استمرار تحدید» یا «قبول تهدید»؟!

به گزارش پایگاه خبری «ریواس جنوب»، از زمستان سال گذشته بود که سایه سنگین ویروس کرونا بعد از چند کشور دیگر بر جان ایران ما هم افتاد تا یکی پس از دیگری روستاها، شهرها و استان‌های مختلف را در باتلاق سنگینی گرفتار کند.

در این میان مراجع مختلف بهداشت و درمان، سهم حمل و نقل عمومی در شیوع این ویروس مرگبار را بالغ بر ۲۷ درصد اعلام کردند و این موضوع زمینه‌ساز چالش مدیریتی در برخی کلان‌شهرها شده است.

درحالی که برخی از کلان‌شهرهای ایران پس از گذشت مدت نسبتاً طولانی اقدام به اجرای محدودیت‌ها کرده بودند، در شیراز، پیشگامی مدیریت شهری این کلان‌شهر در اعمال محدودیت‌های کرونایی، نشان از توجه شورا و شهرداری به زنگ خطرهایی داشت که به تدریج صداهای بلندتری از آن به گوش می‌رسید؛ شیوه‌ای در مواجهه با فاز نخست دوران سخت مبارزه با کرونا که می‌توان آن را گام مهمی در کنترل این پدیده بی‌رحم قلمداد کرد.

از همان اسفندماه، کنترل دقیق و کامل مبادی ورودی و خروجی زمینی، ریلی و هوایی شهر و تعطیلی ناوگان حمل و نقل عمومی تا دهم خردادماه ۹۹، با تصمیم شورای شهر توانست فاز اولیه پیشگیری از بیماری را به خوبی طی کند.

اما با بازگشایی دوباره حمل و نقل عمومی در پی فشار برخی از اقشار مردمی و بازگشت تردد شهروندان به روال عادی، دامنه تهدیدهای این ویروس گسترده‌تر شد؛ به گونه‌ای که حتی با غربالگری رانندگان و الزام استفاده از ماسک در این اماکن باز هم متولیان سلامت و بهداشت بر این موضوع اتفاق نظر دارند که بیشترین محل ابتلای مردم به این بیماری حمل و نقل عمومی به دلیل عدم رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی است.

از سوی دیگر در پی نگرانی مردم و کاهش استفاده از ناوگان حمل و نقل عمومی، تقاضای استفاده از تاکسی‌های اینترنتی تک‌مسافر افزایش یافت تا این تاکسی‌های اینترنتی که روزی خود را با ارائه خدمات ارزان‌قیمت در دل مردم جا کرده بودند، حالا فرصت را غنیمت شمرده و برخلاف گذشته، قیمت‌ها را گاهی حتی تا چندین برابر گران‌تر کنند.

همزمان با جدی‌تر شدن فاز دوم تهاجم سهمگین بیماری کرونا، با اعلام شهردار شیراز و استاندار فارس، تعطیلی ناوگان حمل و نقل عمومی برای دو هفته اجرایی شد؛ در همین حال تشویق و ترغیب مردم برای استفاده از حمل و نقل عمومی که روزی یکی از سیاست‌های اصلی مدیریت شهری بود حالا جای خود را به اعمال محدودیت‌ها و تعطیلی‌های مکرر داده است.

اما با پایان یافتن تعطیلی دو هفته‌ای حمل و نقل عمومی، یک بار دیگر فشار اقشاری از شهروندان شیراز بر مدیریت شهری برای بازگشایی حمل و نقل عمومی تشدید شد.

موضوعی که به تعبیر حیدر اسکندرپور شهردار شیراز که در جلسه صحن علنی شورای شهر شیراز سخن می‌گفت، یک دو راهی مبهم و سخت برای شهرداری ایجاد کرده است.

در همان جلسه سید عبدالرزاق موسوی، رییس شورای اسلامی شهر شیراز نیز با اذعان به اینکه یکی از فضاهای گسترش و انتقال این بیماری، حمل و نقل عمومی و فضاهای تجمع مردم برای انجام فعالیت روزانه است، افزود: بستن مغازه‌ها و محل‌های کسب‌وکار و تعطیلی اتوبوس و مترو، مستلزم هزینه‌های جدی است زیرا عده‌ای به ویژه آنها که معمولاً دخل و خرج‌شان بر اساس کار روزانه تنظیم می‌شود، به طور موقت کار خودشان را از دست می‌دهند و در نتیجه تعطیلی وسایل حمل و نقل عمومی به ویژه اتوبوس نمی‌تواند ادامه یابد؛ زیرا مردم مشکلات بسیار جدی دارند.

سرانجام فشار بخش‌هایی از جامعه شهروندی شیراز بر نگرانی‌های بهداشتی متولیان چربید و با تصمیم مجموعه مدیریت شهری شیراز و همچنین مدیریت استان از دیروز یازدهم مردادماه، فعالیت اتوبوس‌های درون‌شهری کلان‌شهر شیراز بازگشایی شد.

حالا پس از روند سینوسی فعالیت ناوگان حمل و نقل عمومی در کلان‌شهر شیراز، آنچه که روشن است چالش پیچیده‌ای است که همچنان فراروی مدیریت شهری شیراز و بسیاری کلان‌شهرهای دیگر قرار دارد؛ این که باید مطابق اصول بهداشتی مبارزه با این اپیدمی مرگبار، فشار بر برخی اقشار ضعیف و همچنین بهره‌برداران این ناوگان را به جان خرید و تحدید خدمات عمومی در شهر را استمرار بخشید و بلکه دوچندان کرد یا آنکه تهدیدهای جدی این بیماری را به کام حمایت از اقشار ضعیف، پذیرفت و فعالیت حمل و نقل عمومی در روال عادی ادامه یابد.

این دوراهی پیچیده‌ای است که به نظر می‌رسد هر تصمیمی در آن می‌تواند برای شهروندان سرنوشت‌ساز و البته برای مدیریت شهری شیراز چالش‌برانگیز محسوب شود.

انتهای پیام/ گزارش از زهرا فخیم‌زاده