توقف زندگی در جاده های خاکی و شب های تاریک «دلی مهتاب»/تصمیم کبری برای ترک تحصیل/ آموزش و پرورش گفت خودتان مدرسه بسازید

ریواس جنوب/پای درددل مردم محروم که بنشینی حرفهای زیادی برای گفتن دارند،اما وقتی انسان بیشتر احساس ناراحتی میکند که ادارات به جای کمک به مردم محروم انهارا اذیت ودرتنگنا قرارمی دهند.

در استان کهگیلویه و بویراحمد روستاهای بسیاری هستند که از داشتن امکانات اولیه زندگی محروم وعلیرغم گذشت۳۷سال از عمربابرکت انقلاب اسلامی نیز تغییر چندانی در وضعیت زندگی آنها بوجودنیامده است.
رودسمه وسرگچ ،منطقه محروم آجم وروستاهای دیگر که نوشتن درموردتک تک آنها به گزارش های مستقلی نیازدارد.

اما حکایت« دلی مهتاب» متفاوت تر از بقیه این روستاها می باشد.

وقتی قراربر همراهی سومین کاروان سلامت جمعیت هلال احمر کهگیلویه شد ارزو کردم حداقل مشکلات و کمبودهای این منطقه کمتر از دیگروستاهایی باشد که درقالب کاروان سلامت هلال احمرکهگیلویه ازانها بازدیدکرده ام .

این سفر متفاوت تر از بازدید های قبلی بود و آن هم همراهی حجت الاسلام حسینی امام جمعه دهدشت بود که دعوت سیدعادل رهبریان را پذیرفت.

امام جمعه دهدشت طرح کاروان سلامت را یکی از طرح های موفق جمعیت هلال احمر دانست و گفت: جمعیت هلال احمر با اعزام تیم پزشکی به مناطق محروم نقش مهمی در بهبود سطح زندگی و ارتقای خدمات بهداشتی این مناطق دارد.
حجت الاسلام حسینی بیان کرد: با توجه به طرح ویزیت و توزیع داروی رایگان نیاز است مسئولان شبکه بهداشت و درمان همکاری لازم را در اجرای این طرح با جمعیت هلال احمر داشته باشند.امام جمعه دهدشت در این سفر احکام شرعی را برای مردم منطقه دلی مهتاب تبیین کرد.

جاده صعب العبور را که پس از ۵ساعت طی کردیم به دلی مهتاب رسیدیم،
اما حقیقت تلخ است!

مردمی مهمان نواز که رنج مشکلات در اولین نگاه در چهره آنها پیداست و برایشان غیرقابل باور بود هم اکنون میزبان امام جمعه دهدشت و اکیپی از جمعیت هلال احمر کهگیلویه باشند.
«دلی مهتاب»اخردنیاست, امکانات اولیه زندگی وجودنداشت و احساس کردم این منطقه نفرین شده است وبرای همین هم امیدوارم مدیران این گزارش را نخوانند تا خاطرشان تلخ نگر

منطقه دلی مهتاب در بخش چاروسا واقع شده است و ۴۰ خانوار را در خود جای داده است که از راه ارتباطی، برق، آب، گاز و تلفن، خانه بهداشت برخوردار نیست و همچنان محروم است.

این روستا در منطقه صعب العبور و کوهستانی واقع شده است و نبود امکانات اولیه زندگی باعث شده است که زندگی در این روستاها به حدی سخت و طاقت‌فرسا باشد که حتی تصور آن برای سایر هموطنان غیرممکن است.

مردم در شرایط بسیار سخت زندگی می کنند،آب آشامیدنی سالم ندارند و برای تامین آب ،زنان و دختران باید چندین کیلومتر را طی کنند تا با بشکه و مشک ،آب مورداستفاده رابا الاغ حمل و به خانه ببرند آنهم درمنطقه ای که جولان حیوانات وحشی مثل خرس و گرگ هرلحظه خطر آفرین میباشد.
روستایی که گاز ندارد ونفت هم با دردسرهای زیادی به دست انهامیرسد و مردم برای گرم کردن خانه خودشان به قطع کردن درختان بلوط و جنگل‌ها روی آورده اند که خطر بسیار بزرگی آنها را تهدید می‌کند.

*جاده ارتباطی، آب، برق و گاز نداریم
بااهالی روستا هم کلام شدم تا ازمشکلات بگویند و انتظارات آنها ازمسئولان!
اما آنها زیاد به مدیران امیدی نداشتند و وعده هایشان را پوچ می دانستند.
یکی از اهالی این روستا با بیان اینکه ما هیچ جاده ارتباطی و امکانات اولیه زندگی نداریم، گفت: در مواقعی که فردی از اهالی دچار بیماری می شود نمی توانیم آن را به آسانی به مراکز درمانی برسانیم و تعداد بسیار زیادی بر اثر این مشکل جان خود را از دست دادند.
وی افزود:چندروزپیش فردی به وسیله خرس زخمی شد و یا چندماه پیش زنی که در عروسی فرزندش دچارسکته شده بود براثرنبودامکانات ودیررسیدن به مراکز درمانی جان خودراازدست داد.

وی تاکیدکرد: آب شرب سالم نداریم و برای استحمام نیز آبی نداریم از همین رو بیماری های زیادی درمنطقه شیوع پیدا کرده است.

یکی دیگر از اهالی این روستا اظهار کرد: ما هیچ امکانات رفاهی نداریم و درد بزرگ ما این است که جاده ارتباطی نیست و بیشتر بچه‌های ما حتی خودرو را تا حالا ندیده‌اند.

وی تصریح کرد: این روستا به انقلاب اسلامی شهدای زیادی تقدیم کرده‌است و هم اکنون هم حاضریم جان خودرافداکنیم و مسئولان به احترام این شهدا صدای ما رابشنوند و مشکلات ماراپیگیری کنند.

یکی دیگر از اهالی روستا که فرزندان خودرا جهت تحصیل به شهرفرستاده بود چنین گفت: آیا حق ما این نیست که از همه امکانات اولیه زندگی بهره مند بشویم؟

وی تاکید کرد: دانش آموزان ما حتی مدرسه هم ندارند و بدون هیچ سرپناهی به تحصیل مشغول هستند.
وی افزود:معلم یک شنبه صبح می آید وسه شنبه میرود.
مدرسه این روستا حکایت عجیبی داشت!
تحصیل در مدرسه ای که با بهم دوختن چندگونی محصورشده بود ودومیزشکسته که برای ۵دانش آموز پیش بینی شده بودو
برخلاف گفته مسئولان آموزش و پرورش استان که هیچ مدرسه کپری نیست برایم سخت بود که بنویسم مدرسه کپری یا مدرسه گونی!
انهامیگفتنداموزش و پرورش اعلام کرده خودتان مدرسه بسازید درحالی که برای آوردن یک سرویس ماسه (ماشین پنج تن) می بایست۷۰۰هزارتومان کرایه دهیم.
موضوع دیگر که از آن بعنوان فاجعه یادمیکنم ترک تحصیل ۱۰دانش آموز به علت نبودمعلم ومدرسه بود.
والدین دانش آموزان روستای آب توت دلی مهتاب که برای تحصیل باید به دیگرروستاهای دلی مهتاب بروند گفتند: خطرحمله حیوانات وحشی و سرما و بارش برف و باران جان فرزندانمان را تهدید می کند و وقتی آموزش و پرورش مشکل ماراحل نکرد مجبور به ترک تحصیل فرزندانمان شدیم.

تصمیم کبری دانش آموز ۱۰ساله ای که از ترک تحصیل سخن می گفت دل هر انسانی را آزرده می کرد.

وی گفت:روستای دلی مهتاب فاقد هر گونه راه ارتباطی، آب، برق، گاز، خانه بهداشت و تلفن است وبعلت نبودمدرسه ومعلم دیگر نمی توانم درس بخوانم.
پیرمردی که از ۷۰سال پیش تاکنون دل در دلی مهتاب گذاشته نیز گفت:این روستا بیش از ۴۰ خانوار دارد که فاقد هر گونه امکانات رفاهی اعم از جاده و آب و برق و گاز و تاکنون مدیران به این روستا سفر نکرده‌اند که این یک ظلم در حق این روستاییان است.
وی گفت:درسالهای گذشته مسئولان گفتند:طرح توجیهی محور ارتباطی روستای دلی مهتاب به زودی آماده می‌شود.اما همانند سایروعده های آنها تنهاشعاری بیش نبود.

همچنین یکی دیگر از جوانان منطقه گفت:دلی مهتاب از طرف بخش دیشموک راه ارتباطی نامناسب و خاکی دارد اما از طرف بخش چاروسا در محور جدید از طرف قلعه ریئسی که جزء این بخش است به ۳۰ کیلومتر کاهش پیدا می‌کند ولی این جاده قطع وشاید هرگز درست نشود.
*منابع طبیعی مارااذیت می کند.
پای درددل مردم محروم که بنشینی حرفهای زیادی برای گفتن دارند.
اما وقتی انسان بیشتر احساس ناراحتی میکند که ادارات به جای کمک به مردم محروم انهارا اذیت ودرتنگنا قرارمی دهند.
انطورکه شواهد و مستندات محکم حکایت میکرد سکونت این مردم بالغ برچندصدسال است و افراد۸۶ساله ای که باانهاهم صحبت شدم از زندگی پدران و مادران شان دراین روستاهامیگفتند اما متاسفانه منابع طبیعی شهرستان زمین های این منطقه را منابع ملی اعلام کرده و از کشاورزی آنها جلوگیری می کند.
*مهتابی در «دلی مهتاب» روشن نمی شود.
اهالی روستا قدردان معاون سیاسی استاندار بودند و می گفتند فتاح محمدی برای برق رسانی تلاش زیادی نموده است.
امانکته جالب اینست که پایه برق به تمامی روستاها رسیده ولی باممانعت منابع طبیعی از نصب کنتور جلوگیری می شود.
دلیل آنها بازهم غیرقابل قبول است!
اهالی منطقه می گویند منابع طبیعی اعلام کرده پایه برق از زمین های منابع ملی میگذرد و اداره برق می بایست استعلام می گرفت.
سوال اینست که چرا در مدت رساندن سیم برق و آماده کردن هزاران ستون برق و نصب انها درزمین های بقول شما،منابع ملی جلوگیری نکردید ؟
آیا استعلام را قبل از بهره برداری از شبکه برق رسانی می گرفتند و یا زمانی که برای برق رسانی طرح های اولیه را بررسی می نمودند.
اما از نگاه بسیاری ازاهالی منطقه روشن نمودن لامپ مهتابی خانه هایشان اولویت اصلی بود و آنها انتظاربه حقی دارند.

به هرحال سومین کاروان سلامت جمعیت هلال احمرکهگیلویه باهمه سختی های مسیر و دیدن دردورنج مردم به پایان رسید و مردم بارضایت و دعاگویان تیم هلال احمر را بدرقه کردند و منتظر فردای روشن هستند ،هرچند این کاروان ازسویی موجب تحرک بخشی از مدیران واز سویی کام بعضی دیگر ازمدیران شهرستان را تلخ می کند اما این سفرانطور که رهبریان جوان می گویددر محروم ترین روستاها تا نشاندن لبخند رضایت بر لبان مردم محروم همچنان ادامه دارد….

طرح کاروان سلامت که درجمعیت هلال احمرکهگیلویه درحال اجراست روستاهای دورافتاده ومحروم راشناسایی و ضمن توزیع بسته های موادغذایی مردم منطقه را توسط پزشک جمعیت هلال احمر ویزیت و داروی رایگان بین آنها توزیع می کند.
گزارش از:پیمان باوند/