دلنوشته جوان چاروسایی خطاب به مسئولین و نماینده منتخب مردم کهگیلویه بزرگ؛ جوانان در این شهر، برخلاف دیگران، زندگی هم نمی کنند چه برسد به زندگی دلچسب!

داود دانش طلب/ ریواس جنوب

من گم شده ام هرچه بگردی خبری نیست

جز این دو سه تا شعر که گفتم اثری نیست
یک بار نشستم به تو چیزی بنویسم
دیدم به عزیزان گله کردن هنری نیست
دلگیرم از این شهر پس از من که هوایش
آن گونه که در شأن تو باشد بپری نیست
ای کاش کسی باشد و کابوس که دیدی
در گوش تو آرام بگوید: خبری نیست
هر جا نکنی باز سر درد دلت را
چون دامن تر هست ولی چشم تری نیست
ای کاش که می گفت نگاه تو؛ بمانم

گاهی گمان نمی کنی ولی خوب می شود
گاهی نمی شود که نمی شود که نمی شود
گاهی بساط عیش خودش جور می شود
گاهی دگر، تهیه بدستور می شود
گه جور می شود خود آن بی مقدمه
گه با دو صد مقدمه ناجور می شود
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است
گاهی نگفته قرعه به نام تو می شود
گاهی گدای گدایی و بخت باتویار نیست
گاهی تمام شهر گدای تو می شود

مسئولین محترم استانی وکشوری مدیران محترم واستاندار عزیز:

*قلعه رئیسی*

اینجا دیار مردان بافرهنگ واصیل ایل طیبی هست،شهری پر از استعداد فرهنگی ،علمی،و *ورزشی*
امافاقد هرگونه زمینه شکوفایی این استعدادها
فاقد هرگونه زیر ساخت و مکان بروز این مهم

شهری که شاید بیشتر مدیران و بیشتر مسئولین به دلیل ناامن بودن راههای ارتباطیش از سفرهای دستور کارشان سرباز می زنند

اینجا ماتیمی داریم به نام اتحاد طیبی قلعه رئیسی که هرساله برای انجام مسابقات استانی و حتی جام حذفی کشور مجبور به این هست تا در شهری دیگر میزبان باشد و *همیشه میهمان است حتی وقتی که میزبان است*

*جناب آقای حاج محمد موحد*
شما منتخب مردم کهگیلویه بزرگ هستین ،قلعه رئیسی شهر مظلومی هست که در تاریخ جهان به یادگار ماند که هیچ وقت جوانانش چمن ورزشی نداشته باشند شهری که پر از نابغه فوتبالی هست اما خالی از هرگونه مکان ورزشی ،این یعنی ظلم درحق مردمی که جانبازان وشهیدانی زیادی جان خود را در تنگه دست گذاشتند و از آرمان های این انقلاب دفاع کردند

از دیدگاهی خیلی ها شاید گناه :کفر ،زنا،دزدی باشد اما ازنگاه من گناه شاید
به انتظار نشستن است
اما ماجوانان سالهای سال است گناهامان به انتظار نشستن برای ساخت یه استادیومی هست که خیلی از روستاهای کشور ما هم دارا هستند

این روزها بیشتر از همیشه نگرانم
نگران جوانانی که درنبود یه مکان ورزشی شاید درسالهای آینده تنها راهشان گرایش به ناهنجاری های جامعه و حتی شب نشینی در خرابه های شهرم باشد

*نگران فرداها ،نگران خواستن ها،ونگران نرسیدن هایشان

نگران زمین چمنی که همیشه بود وهمیشه بود وهمیشه بود وهیچ وقت ندیدم

ما چشم امیدمان به خدا و دستان با برکت شماست
تو بگو نگاهمان نکنی هوای نفسهایمان ،قدرت ساق پاهیمان ازکجا بیاوریم؟

جوانان جای جای این کره خاکی دارند باعشق به فضای اطرافشان زندگی میکنند اما ماجوانان چاروسایی شهرمان پر از سکوت مسئولین ،پراز شکست قدرت و شاید پر از احساس یاس از ساخت یه استادیوم هست ،جوانانمان بیکار،شهرمان خلوت،جوانانمان دلشان پیر وشکست خورده عشق فوتبالی اند والان دلخوش یه فوتبالیم که اینجا همه عشق صداش می زنند
اینجا ما زندگی نمیکنیم چه رسد به زندگی زیبا

اینجا بغضمان شکست از شما و مسئولین زیربط خواشمندیم یا دست به کار شوید و دری برای علایق ما باز کنید یا از پنجره وارد میشویم

حسن ختام
*کاسه صبر ما جوانان چاروسایی سرآمد ما فقط ۶ماه صبر خواهیم کرد چون به دستان شما اعتماد داریم*

داود دانش طلب مسوول تیم اتحاد طیبی چاروسا