نقل خاطره‌ای درباره‌ی حسین پناهی در زلزله بم از قول دخترش، آنا، در سخنان دکتر عبدالکریم سروش؛ حسین پناهی انسان والایی بود

عبدالکریم سروش در سخنانش که می گفت بخشش باید از چیزی باشد که انسان آن را بسیار دوست دارد با ذکر خاطره ای از حسین پناهی به نیکی یاد کرد و اظهار داشت او مرد به تمام معنا انسانی بود.

به گزارش ریواس جنوب؛ عبدالکریم سروش در یک سخنرانی درباره بخشش با ذکر خاطره ای از حسین پناهی، چنین گفت؛
️«چیزی رو باید بخشید که اونو دوست دارید یعنی به جانتان بسته شده، نه اینکه حالا از سر سیری چیزی رو که دیگه نمیخواین بگید حالا این هم برای فقرا! داشتم چیزی رو میخوندم از دختر حسین پناهی، هنرپیشه ای که همتون میشناسین، او مرد انسانی بود و انسان بسیار والایی بود…»

 و اما خاطره ای که آنا نوشته بود و سروش آن را نقل می کرد؛

“وقتی رفتم خونه ی بابام دیدم بدون پتو، تو اون سرما خوابیده
ازش پرسیدم: بابا؟
تو این سرما بدون پتو خوابیدی چرا؟
با خوشحالی و علامت رضایتی که می شد در برق چشمهاش هم اونو دید گفت همه ی پتو ها رو دادم برا بم .
گفتم: یه دونه هم برای خودت نگه نداشتی؟
گفت: نه.
خونه ی ما تا خونه ی بابام از خیابون جهان آرا فقط پنج دقیقه راه بود. دستم رو گرفت و گفت بریم تو هم کمک کن.
من سه چها ماهی بود که ازدواج کرده بودم و طبیعتا همه ی وسایل زندگیم نو و تازه بود.
از کمد رختخواب ها پتویی رو برداشتم و گفتم بریم.
بابام دستم رو گرفت و با نگاهی که انگار ازم توقع همچین کاری رو نداشت گفت : آنا ،عزیز دلم بهترین پتوی خونتو.
بابام میدونست من از کل وسایل خونه م فقط پتو آبی رنگی رو خیلی دوست داشتم.
پتویی رو که برداشته بودم گذاشتم سر جاش و به تعبیر پدرم بهترین پتو رو برداشتم (یعنی اون چیزی که دوستش داشتم و برام عزیز بود) و رفتیم. من بارهای بار این رو از پدرم دیدم که اگه قراره چیزی رو ببخشه یا هدیه بده باید که بهترین باشه”.

@rivasjonoob