وقتی مردم «چاروسا»، قدر «رسانه» را نمیدانند؛ خاموشیِ بیهنگامِ نخبگان مناطق محروم استان/ عظیم بنام
پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/
عظیم بنام/ریواس جنوب
دنیای امروز ، به دنیای ارتباطات لقب گرفت.اما همچنان مناطقی هستند که از این دنیا عقب تر هستند.
در بعضی از مناطق استان کهگیلویه و بویراحمد ساکنان آن هنوز در دنیای امروزی قرار نگرفتند و قدر داشتن امکانات ارتباطی مانند مطبوعات، رسانه ها و فضای مجازی را نمیداند و برعکس در دور افتاده ترین روستاهای این استان افرادی پیدا می شود که با قلم خود یک استان را به لرزه در می آورند.
منطقه چاروسا یکی از آن مناطقی است که با وجود داشتن افراد تحصیل کرده ی فراوان هنوز قدر رسانه و مطبوعات را برای رساندن درد خود به مسئولان نمی دانند.
پر واضح است که اگر در منطقه ای تحصیل کرده گان آن فعال و مطالبه گر باشند، مردمان آن دیار در رفاه بیشتری به سر می برند.
یکی از دلایل عقب ماندگی بخش چاروسا وجود افرادی است که بجای حرف زدن سکوت را ترجیح می دهند و برعکس جای که باید مسکوت باشند به حرف می آیند.
افرادی که گاهی باید برای گرفتن حق همه مردم چاروسا دغدغه داشته باشند اما تنها به فکر برطرف کردن دغدغه های خود هستند.
درست است که باید مدیران هر بخش مطالبات مردم را به گوش مسئولین برسانند اما نباید تمام زحمات را به مدیران داد و لازم است که مردم نیز همانند مدیران و پا با پای مدیران برای گرفتن حق مردمانشان تلاش کنند.
در فضای امروز که هیچ کس و هیچ چیز سر جای خودش نیست توزیع اعتبارات نیز بر اساس عدالت نیست و برای گرفتن اعتبار بیشتر باید حرکت بیشتر کرد.
اما متاسفانه در منطقه چاروسا مردمان آن نه خود برای گرفتن حقشان با مدیران همکاری می کنند و نه قدر رسانه ها را برای رساندن صدای خود به گوش مسئولان استانی می دانند.
در اینکه بسیاری از مدیران دل خوشی از رسانهها ندارند و یا حتی ترجیح می دهند بساط آنها به کلی جمع شود شکی نیست اما اینکه مردم نیز برای بدست آوردن دل مدیران بجای همراهی با رسانه ها به همراهی با مدیران می پردازند و دست به تخریب رسانه بزنند و بذر کینه را در بین مردم بکارند بهیچوجه جای توجیه ندارد.
چاروسا یکی از مناطقی است که هنوز فضای رسانه در آن جا باز نکرده است و اگر جایی هم باز کرده بیشتر بعنوان یک ابزار تخریبی جا باز کرده است.
در بیش از ۹۰ درصد تصمیمات در چاروسا فرهنگیان دخیل و تاثیرگذار هستند اما همین فرهنگیان که الحق انسان های باسواد و با نفوذی در بین آنها پیدا می شود هنوز دست بقلم نشدند.
قلم هایی که اگر اقدام به گرفتن آن کنند کاغذهای های متعددی برای نوشتن مهیا می شود.
از وضعیت مبهم جاده های آن گرفته تا خطوط تلفن و اینترنت و نیز وضعیت اما و اگر برق، آب، گاز و مرکز بهداشتی درمانی های آن.
البته ما چه بخواهیم بپذیریم چه نخواهیم جایگاه و ارزش رسانه های دلسوز همیشه بین مردم حفظ می شود و برای مثال در بخش چاروسا اگر نعمت رسانه ها نبود شاید تا الان کسی اسم منطقه ما را هم نمی شناخت در حالی که امروز بعضی از روستاهای بخش ما نام و آوازشان از بعضی شهرهای استان بیشتر شده است و به لطف رسانه ها و پیگیری مسئولان کارهایی نیز در این منطقه و منطقه همجوار ما یعنی دیشموک انجام شده است که آخرین مورد آن تهیه گزارشی از خبرنگار محترم حبر دیشموک در مورد وضعیت آموزش و پرورش این شهر بوده و پاسخ وزیر اموزش و پرورش را به دنبال داشت، که این مساله ارزش و جایگاه رسانه را نشان می دهد.
انتظار است مردم چاروسا و در راس آنها معلمان زحمت کش این بخش همراه با مدیران برای رساندن مطالبات خود به مسئولان استانی از هیچ کوششی دریغ نکنند و رسانه را یک فرصت مناسب برای رساندن دغدغه های خود بدانند.
احسنت.روشنفکران هر جامعه باید پای کار بیان تا مردم به عنوان ستون پنجم پشت سرشان حرکت کنند.نه به فکر بازنشستگی و انتقالی به یاسوج باشن.ای که دستت میرسد کاری بکن.
درود بر اصحاب رسانه ای که درجهت ندای محرومیت
مردم پژواک صدایشان برای مسؤلانی که دوست ندارند ندای محرومیت و حق و حقیقت را بشنوند نگران کننده است