دلنوشته ای برای فرماندار کهگیلویه؛ خدا قوت آقای فرماندار

 ریواس جنوب /یادداشت/ علی صادقی

بنام نادی عشق زندگی یک اتاق با دو پنجره نیست،زندگی هزاران پنجره دارد و چه پنجره ای بهتر از امید…. آری… همیشه رخسار شهرمان لبریز از شور و شادی نیست. غم و اندوه بخشی از واژه هایی است که کوچه پس کوچه های شهرمان را فرا میگیرد. بدتر از آن،گاهی بحران می شود و موج های عظیم، ساحل دلهایمان را فرا می گیرد. اما نترسیم وبسرائیم شعر با هم بودن را و غرور آفرین ترآنکه،مسئولانی داریم در سنگر خدمت لبریز از شوق و احساس،دردها را لمس میکنند،غم ها را به جان میخرند، سپر می شوند تا عاطفه میان چرخ های سیاست نمیرد. آری ،آری علیرضا اتابک،تنها داریی اش شاید لبخند من و توست ساعت هااز خانواده دور می شود.خسته نمی شود،بر می خیزد وکهن دیار بلاد شاپور را صدا میزند وبا گام هایی استوار همچنان میکوشد تا نوید فردایی زیبا باشد. پس قدر بدانیم و گاهی برایش بنگاریم. خدا قوت فرماندار
*نگارش* *علی صادقی