- کد خبر : 59965
چاپ این مطلب «ریواس»
مشروح یکی از جذاب‌ترین مباحثه‌های شورای پنجم شیراز؛ خوش‌خدمتی به «سگ و گربه‌های بالاشهری» یا «ضابطه‌مند شدن اداره‌ی شهر» شیراز؟
پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/
شاید یکی از جذاب‌ترین مباحثه‌های چند ماه اخیر شورای اسلامی شهر شراز، در جلسه علنی امروز ۷ خردادماه، در گرفت؛ مباحثه‌ای از جنس غریبِ فرهنگی-اقتصادی که با تقلای «لیلا دودمان» برای جلوگیری از تصویب یک تبصره‌ی الحاقی شروع شد و با دلخوری و اظهار تأسف او در پی تصویب آن، خاتمه یافت.
اما در لابه‌لای سر و تهِ این مباحثه‌ی داغ، موضوعات قابل تأملی از زبان اعضای شورا مطرح شد؛ از تبعیض در پرداخت عوارض برای مهندسین، پزشکان و وکلا با سایرین گرفته، تا طعنه به خوش‌خدمتی مقررات برای سگ و گربه‌های بالا شهر و ساختمان‌های میلیاردی برخی از نهادهای خاص در شیراز.
به گزارش ریواس جنوب، اصل موضوع به الحاق یک تبصره از سوی شهرداری شیراز به لایحه‌ی اسفندماه خود در خصوص بهای خدمات مربوط به شیوه‌نامه اجرای ضوابط و مقررات شهرسازی و ساختمانی طرح تفصیلی شهر شیراز بر می‌گردد.
«سینا بنی‌زمانی» و «سولماز دهقانی» در ابتدای بررسی این دستور کار، درباره‌ی تبصره الحاقی چنین توضیح دادند: «با این لایحه و تبصره‌ی اخیر الحاقی شهرداری، کسب و کارهای فرهنگی و ورزشی حق استفاده از پروانه بهره‌برداری موقت را دارند و کسب و کارهایی که شاخص ۱۵ هزار تومان به پایین دارند، به طور کامل از عوارض معاف می‌شوند اما با کسب و کارهای بالاتر از این سقف، مانند سایرین رفتار می‌شود. بنابراین با وجود این لایحه و تبصره، وضعیت برای کسب و کارهای فرهنگی، هنری و ورزشی بهتر می‌شود اما اعضای کمیسیون فرهنگی اصرار دارند که مؤسسات فرهنگی دارای مجوز از فرهنگ و ارشاد، باید بدون قید سقف ۱۵ هزارتومانی، به طور کامل مشمول معافیت از پرداخت عوارض شوند.»
** دودمان: این قید و شرط‌ها خلاف ادعاهای پایتخت فرهنگی است
«لیلا دودمان» رئیس کمیسیون فرهنگی شورای شهر شیراز، در مخالفت با قید موجود در تبصره الحاقی، گفت: «ما مدعی پایتخت فرهنگی هستیم و می‌خواهیم عنوان شهر خلاق ادبی سال آینده‌ی یونسکو را برای خود اثبات کنیم؛ این یک پیش‌شرط حداقلی است که بگذاریم مؤسسات فرهنگی بدون دردسر فعالیت خود را انجام دهند اما باید اذعان کنم که با این قید و شرط‌ها پیش پای فعالان حوزه‌ی فرهنگی، به سمت و سوی دیگری در حال حرکت هستیم.»
او اضافه کرد: «این قید و شرط عملاً با اصل توسعه‌ی زیرساخت‌های فرهنگی مغایر است چرا که قانون دولت را موظف کرده تمهیدات لازم را برای تسهیل صدور مجوزات و حتی کاهش ضوابط و مقررات محدودکننده‌ی بخش فرهنگی، بیاندیشد.»
* برای مهندسان و پزشکان و وکلا راه را باز می‌کنیم اما دست روی گردن حوزه‌ی فرهنگی می‌گذاریم!
رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر شیراز در ادامه تصریح کرد: «قانون باید روشن شود؛ این منطقی نیست که بانک‌ها، بیمه‌ها، مؤسسات آموزشی، دفاتر خدمات مهندسی، پزشکان و وکلا هیچ عوارضی پرداخت نکنند اما یک مؤسسه فرهنگی که کارکردی متفاوت با مؤسسات غیرانتفاعی دارد و به نحوی در جامعه آموزش فرهنگ شهروندی می‌دهد و شادی و نشاط ایجاد می‌کند، ملزم به پرداخت عوارض شود؛ این رویه کاملاً مغایر با روح قوانین و ادعاهای ما مبنی بر شهر ادب و فرهنگ و انسان‌گرایی است.»
* طعنه به سگ و گربه‌های بالاشهری‌های شیراز
دودمان در واکنش به ابهام ایجاد بار ترافیکی توسط مؤسسات فرهنگی هم تأکید کرد: «تردید نکنید که یک جای کار ما اشکال دارد؛ حرفه‌های پزشکی با تمام درآمدهایی که دارند، از پرداخت عوارض کاملاً معاف هستند اما ببینید که ما کجاها فضای فعالیت را باز می‌کنیم و کجاها دست روی گردن آنها می‌گذاریم و محدودشان می‌کنیم.»
او ادامه داد: «یک نمونه‌ی بارز این تبعیض غیرعادلانه، کلینیک‌های دامپزشکی شیراز است؛ این کلینیک‌ها در خیابان‌های شمال شهر ما مثل قصردشت قرار دارند. اما چرا ما به کسانی که کنار همین کلینیک‌ها با سگ و گربه‌هایشان در گران‌قیمت‌ترین خودروها ترافیک ایجاد کرده‌اند نگاه نمی‌کنیم؛ یعنی کسانی که برای زدن آمپول‌های تقویتی سگ و گربه‌هایشان ترافیک ایجاد می‌کنند از عوارض به طور کامل معاف شوند و کسی هم نگران ایجاد ترافیک نیست اما یک مؤسسه با کارکرد فرهنگی را اینگونه تحت فشار قرار می‌دهیم.»
** واکنش دو عضو دیگر به یک مقایسه‌ی بحث برانگیز
در ادامه احمدرضا دستغیب رئیس شورا در تذکری خطاب به دودمان اعلام کرد که «تشبیه مؤسسه فرهنگی و کلینیک‌های دامپزشکی بلاوجه هست چرا که آنها هم به‌طور کامل معاف از پرداخت عوارض نیستند.»
«نواب قائدی» عضو دیگر شورا البته از زاویه‌ای دیگر به موضوع پرداخت و گفت: «اینکه وکلا و پزشکان می‌توانند از محل مسکونی به عنوان محل کار خودشان استفاده کنند و مانند بقیه اصناف عوارض پرداخت نمی‌کنند، حرفِ قانون است. البته اگر بخواهیم منصفانه نگاه کنیم من هم معتقدم این قانون غلطی است ولی چون در هر حال قانون است باید اجرا کنیم.»
** گشتاسبی: اگر نیت فرهنگی است چرا در مناطق محروم یا معابر فرعی انجام نمی‌دهند؟
اما در ادامه جلسه علنی شورای شهر شیراز، نوبت به «امید گشتاسبی» مدیرکل تشخیص و وصول درآمد شهرداری شیراز رسید تا از تبصره الحاقی شهرداری دفاع کند. او هدف اصلی این لایحه را تسهیل امورات مربوط به کسب و کار عنوان کرد و در خصوص تبصره الحاقی هم گفت: «خوب است بدانیم که ما در سطح شهر تعداد ۶۹۷ معبر اصلی داریم که ۳۶۶ معبر یعنی بیش از نصف آنها مشمول این تبصره و معاف می‌شوند. همچنین ۴۶۵ معبر فرعی نیز داریم که ۴۳۱ مورد آن طبق این تبصره معاف می‌شوند؛ بنابراین عملاً فقط خیابان‌های اصلی ما در این تبصره از معافیت خارج شدند.»
گشتاسبی با بیان اینکه اگر ما دنبال توسعه‌ی فرهنگی هستیم باید به کارهای فرهنگی در مناطق محروم کمک کنیم نه معابر اصلی مناطق برخوردار، تصریح کرد: «برداشت ما این است که اگر قرار باشد کارهای فرهنگی در معابر اصلی انجام شود حتماً سودی در آنجا اتفاق می‌افتد و در این صورت باید عوارض شهرداری و حق شهر از این ایجاد درآمد گرفته شود؛ در غیر اینصورت چرا کسی که نیت کار فرهنگی دارد در یک منطقه‌ی پایین‌دست یا معابر فرعی شهر کار خود را انجام نمی‌دهد که هیچ عوارضی هم شامل او نشود؟»
** دودمان: طعنه‌ی صریح به مؤسسات فرهنگی خاص!
اما رئیس کمیسیون فرهنگی که گویا امروز حرف‌های زیادی برای گفتن داشت، تریبون خود را روشن کرد و گفت: «باید بدانیم که ما در حوزه فرهنگی نمی‌توانیم افراد را مقید کنیم که کجا کار فرهنگی انجام دهند و کجا ندهند؛ این تعیین تکلیف کردن راه حل مسائل فرهنگی نیست.»
دودمان در ادامه به حمایت شورای قبل با رویکردهای فرهنگی مدنظر خودشان اشاره کرد و گفت: «چطور شورای چهارم مؤسسات فرهنگیِ غالباً همسو با رویکردهای خودشان را به طور کامل معاف کرده بودند اما حالا مؤسسات با رویکردهای جدید باید محدود شوند؟»
او در ادامه صراحت بیشتری به خرج داد و گفت: «از طرف دیگر شما بررسی کنید که آیا تاکنون از فلان مؤسسه فرهنگی زیرمجموعه‌ی سازمانی مانند تبلیغات اسلامی که با ساختمان‌های میلیاردی خود تمام خیابان‌های اصلی قصردشت و چمران را در اختیار دارند، عوارضی گرفتید که حالا بخواهید با مؤسسات فرهنگی با رویکرد ما عوارض بگیرید؟»
** امامی: نباید بدون بررسی کارشناسی، شعارهای باب طبع اصحاب فرهنگ و رسانه سر داده شود
این بار نوبت به «نوذر امامی» رسید تا نسبت به مواضع رئیس کمیسیون فرهنگی اجتماعی واکنش نشان دهد.
او در موافقت با لزوم مقید کردن معافیت‌ها، گفت: «من فکر نمی‌کنم اینکه در کمیسیون فرهنگی-اجتماعی بدون توجه به مسائل شهر و شهرداری، شعارهای باب طبع اصحاب فرهنگ و رسانه سر داده شود، مشکلی را از شهر حل کند؛ من هم دلم می‌خواهد شهر به یک کارگاه فرهنگی و هنری تبدیل شود و همه کار خود را رها کنند و شادی و نشاط اجتماعی سراسر شهر را فرا بگیرد تا این همه عصبانیت‌ها و ناراحتی‌ها و خستگی‌های روحی و روانی در شهر برطرف شود! من هم قبول دارم که مؤسسات فرهنگی و هنری که جسم نحیفی دارند باید حمایت شوند اما باور دارم که در شورای شهر باید کار کارشناسی و تخصصی انجام شود.»
* به اسم کار فرهنگی بنگاه‌های اقتصادی زده‌اند!
او ادامه داد: «با فرض اینکه برای این قشر معافیت‌های بیشتری قائل شویم؛ تکلیف بقیه چه می‌شود؟ ضمن اینکه فراموش نکنید که ممکن است در قالب همین مؤسسات فرهنگی، فردا هرج و مرج بدتری در شهر راه بیفتد.»
امامی هم در ادامه به سوءاستفاده‌ی اقتصادی برخی فرهنگی‌نماها، اشاره کرد و گفت: «ما می‌دانیم که برخی از کارهای ظاهراً فرهنگی حتی بیش از کارهای اقتصادی سودآور است؛ به عنوان مثال مدارس غیرانتقاعی را نگاه کنید که ازجمله پرسودترین کارهای شهر ما شده است. در واقع برخی به اسم کار فرهنگی بنگاه‌های اقتصادی زده‌اند. به همین دلیل باید هر تصمیمی تحت یک ضابطه و قانون مشخص باشد و این لایحه هم به اعتقاد من باید به کمیسیون برگردد و کارشناسی شود.»
** صبوری: نگاه ویژه قانون به برخی مشاغل، امروز کارکرد تبعیض‌آمیزی پیدا کرده است
«ابراهیم صبوری»، در مخالفت با قید مدنظر برای کسب و کارهای فرهنگی، گفت: «در گذشته قانون به دلیل خاص بودن برخی از مشاغل، نگاه ویژه‌ای به آنها کرده بود اما واقعیت این است که این مشاغل امروز آن شرایط گذشته را ندارند و به همین دلیل تداوم این نگاه ویژه‌ی قانون، خود به یک تبعیض تبدیل شده است. این تبعیض در حال حاضر برخی از اقشار -ازجمله جامعه فرهنگی و هنری- را آزار می‌دهد.»
نایب رییس شورا اضافه کرد: «در خصوص این تبصره الحاقی من گمان می‌کنم که با لحاظ کردن قید ۱۵ هزار تومان برای معافیت‌های فرهنگی، ممکن است ما نیز عملاً بر این تبعیض صحه بگذاریم. بنابراین بهتر است که بدون قید و شرط کسب و کارهای فرهنگی از پرداخت عوارض معاف شوند.»
** موسوی: هر تصمیمی باید با سنجش کارشناسیِ “منابع” و “هزینه‌ها” باشد
اما «عبدالرزاق موسوی» که به نسبتِ گذشته، روز آرام‌تری را پشت سر می‌گذاشت، از همکاران خود خواست مسائل را کارشناسی‌تر بررسی کنند.
رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر شیراز، گفت: «ما لایحه‌ی شهرداری را در کمیسیون مرتبط به بحث گذاشتیم و این نکته مهم مطرح شد که برای این موارد قانون مصوب مجلس را داریم و بنابراین نهاد دیگری نمی‌تواند خلاف قانون رسمی کشور عمل کند. در نهایت از مجموع ۶ نفر عضو کمیسیون، به‌جز خانم دودمان با موافقت سایر اعضا به این مصوبه رسیده‌ایم.»
او تأکید کرد: «با این حال من توقع دارم که همه اعضای شورا روی تمامی موضوعات وقت بگذاریم و اظهارنظرهایمان کارشناسی باشد نه اینکه با تغییر بحث‌ها وقت صحن علنی را بگیریم.»
موسوی در ادامه با اشاره تلویحی به احتمال افزایش معافیت برای کسب و کارهای فرهنگی در شیراز، اظهار داشت: «حتماً شهرداری لایحه پیشنهادی را با سنجشِ درآمدها و هزینه‌های خود ارائه کرده است. بنابراین با حکمِ منطق، خود آقای شهردار باید بگوید که در صورت معافیت نامحدود برای کسب و کارهای فرهنگی آیا می‌تواند مشکل منابع مالی خود را در این زمینه حل کند یا خیر. اگر ایشان -در صورت افزایش معافیت‌ها- مسئولیت تأمین منابع حذف شده را بر عهده بگیرد ما هم به عنوان اعضای کمیسیون موافق این تبصره، اعلام می‌کنیم که معافیت کامل شامل مؤسسات فرهنگی شود.»
** اسکندرپور: در خیابان‌هایی مثل قصردشت و ارم، نقض غرض شده است
پایان‌بخش بررسی این دستورکار پر حرف و حدیث، دفاع شهردار شیراز بود.
«حیدر اسکندرپور» در این باره گفت: «البته این موضوع باید در مجالی بیشتر بررسی مفصل شود اما شما در نظر بگیرید که ما در خیابانی مثل قصردشت بر اساس طرح تفصیلی به ساختمان‌های بلندمرتبه مجوز نمی‌دهیم و در سوی دیگر با باز کردن فضا در عرصه‌های دیگر کل این خیابان به مؤسسات آموزشی و غیره تبدیل شده و در عمل در مورد طرح تفصیلی نقض غرض کرده‌ایم؛ فراموش نکنیم که بر اساس این طرح قرار بود ترافیک خیابان‌هایی مثل ارم و قصردشت را کاهش دهیم؛ بنابراین باید مراقب عواقب برخی معافیت‌های غیراصولی هم باشیم.»
* حساب فعالیت‌های فرهنگی را با تجارت‌های فرهنگی جدا کنیم
اسکندرپور اضافه کرد: «در مورد بحث معافیت برخی کسب و کارهای فرهنگی، من از اعضای محترم شورا خواهش می‌کنم که درباره‌ی تفاوت‌های تولید اقلام فرهنگی، آموزش در حوزه فرهنگی و عرضه‌ی کالای فرهنگی با هم شفاف صحبت کنیم.»
او تصریح کرد: «من نمی‌دانم چطور کسانی می‌تواند مثلاً در خیابان اصلی معالی‌آباد با ارزش هر متر تجاری ۵۰ میلیون تومان کالای فرهنگی عرضه کند اما توقع باشد که تمام و کمال از پرداخت عوارض هم معاف شود؟ این وضعیت در خیابان‌های دیگری مانند زند، ملاصدرا، عفیف‌آباد و… هم کم و بیش به همین ترتیب است.»
شهردار شیراز تأکید کرد: «من اعلام می‌کنم که ما در شهرداری برای مؤسساتی که تولید اقلام فرهنگی می‌کنند -هرکجا که باشند- سمعاً و طاعتاً کمک می‌کنیم اما آن مؤسسه‌ای که مثلاً می‌خواهد آموزش دهد قطعاً می‌تواند از معابر فرعی استفاده کند و از معافیت کامل عوارض هم بهره ببرد.»
اسکندرپور در پایان گفت: «خواهش ما این است که حساب عرضه‌کنندگان کالاهای فرهنگی و هنری در معابر اصلی را با تولیدات فرهنگی و هنری جدا کنیم و شورا اجازه دهد در این خصوص به همین صورت تبصره‌ی الحاقی پیشنهادشده عمل شود.»
** پایانِ یک دستور کار پرحرف و حدیث
به گزارش ریواس جنوب، پس از بحث و جدل فراوان، سرانجام این تبصره‌ی الحاقی به لایحه‌ی پیشنهادی شهرداری شیراز، به رأی گذاشته شد و به تصویب اعضای شورای شهر شیراز رسید.
مصوبه‌ای که با ناراحتی شدید لیلا دودمان همراه شد و در پایان با دلخوری نسبت به رأی اکثریت اعضا، اظهار تأسف کرد. رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر شیراز حتی در دستورهای بعدی نیز چندین بار موضوع را به دستور کار مدنظر خود ربط می‌داد تا ناراحتی‌اش را از تصمیم همکاران خود اعلام کند.
با این حال به‌نظر می‌رسد ریشه‌ی این موضوع می‌تواند حتی بسیار بیشتر از یک جلسه‌ی شورا مورد بررسی قرار گیرد؛ اینکه آیا در دوره‌ی جدید شورا و شهرداری کلان‌شهر شیراز، در همچنان بر همان پاشنه‌ی سابق و در جهت منافع برخی اقشار خاص می‌چرخد یا آنکه شورا و شهرداری جدید بنا را بر اداره‌ی ضابطه‌مند، شهروند مدار و شفافِ شیراز نهاده‌اند.
گزارش از: سجاد بنام
انتهای پیام/ س۲۵۳۹
فوق العاده بود دمت گرم سجاد خان