یادداشت عظیم بنام خطاب به استاندار کهگیلویه و بویراحمد؛ داستان استان شما با کشور تفاوت دارد؛ انتحاری عمل کن و استان را قرنطینه بفرما

عظیم بنام فعال رسانه ای در یاداشتی خطاب به  تنها راه نجات این استان از شکست خوردن در مقابل ویروس کرونا را قرنطینه اجباری این استان دانست.

به گزارش ریواس جنوب در این یادداشت آمده است:

جناب آقای کلانتری استاندار محترم کهگیلویه و بویراحمد

با تقدیم سلام

مستحضرید که بعد از روی کار آمدن دولت روحانی از زمین و زمان برایش حوادث عجیب و غریب اتفاق افتاد.

سیل، زلزله،پلاسکو،حوادث آبان، گرانی ها، داستان بنزین و  برجام، آنفلونزا، کشتی سانچی، هواپیمای تهران یاسوج، هواپیماهای اوکراین و شهادت سردار سلیمانی و این اواخر ویروس منحوس کرونا تنها بخشی از دغدغه های روحانی بوده است.

ساختار سیاسی ایران به گونه ایست که یک نیروی سیاسی باید خود را یا اصلاح طلب بنامند یا اصولگرا و واژه هایی مانند اصلاح طلب معتدل، اصولگرای انقلابی، اصلاح طلب اصولگرا و مشابه اینها فقط برای قدرت طلبیست و دور زدن منشورها و اساسنامه های احزاب و گروهای سیاسی.

اما روحانی اصولگرا با رای اصلاح طلبان به پاستور رسید تا هر دو گروه ادعای برتری و پیروزی کنند و بعدها نیز مشخص شد که غالب مدیران و حتی استانداران او نیز تعصب خاصی به وی نداشتند که در این مقوله به چرایی این مساله پرداخته نمی شود.

اما شما استاندار این استان شدید که یکی از محروم ترین استان های کشور و شاید آسیا و جهان است.

بدون شک فرد با تجربه ای مانند شما قبل از آمدن، ساختار و موقعیت و نیز خصوصیات و آرمان های اهالی این دیار همیشه محروم را سبک و سنگین کرده است.

متاسفانه بیماری کرونا آنقدر تهاجمی هست که حتی استان های توسعه یافته در مقابل آن کم آورده اند چه برسد به استان محروم ما! بنابراین تنها راه نجات این استان استفاده از قوه قهریه برای قرنطینه ی استان است وگرنه در صورت تسری بیشتر کار از کار خواهد گذشت.

برای نمونه به چند مورد از موادری که خواسته یا ناخواسته به کرونا مرتبط هستند اما رعایت نمی شوند اشاره می شود تا ضرورت قرنطینه این استان ولو برخلاف نظر مسوولان کشوری در راس برنامه ها و تفکرات شما قرار بگیرد.

اینجا هنوز رسم و رسوم های سنتی وجود دارد که می تواند خود منشا عوامل خطرناکی باشد؛ بانوان ما اگر یک روز در جلو منازل دورهمی نداشته باشند گویا آن روز روز خوبی برایشان نبوده است و آقایان نیز صبح را ظهر و ظهر را به امید آمدن عصر می گذرانند تا شطرنج و منچ خود را بردارند و به پارک ها بروند.

این استان مانند برخی از استان ها نیست که اگر کسی خواست به کلینیکی مراجعه کند از خانه ی خود و اینترنتی نوبت بگیرد؛ اینجا آنقدر محروم است که مردم باید ساعت چهار بامداد من تو من و فشرده در صفوف طولانی قرار بگیرند تا ساعت ۸ صبح که مسوول کلینیک بیاید و تازه روز از نو و روزی از نو می شود.

اینجا اگر ضد عفونی هم کنند چون نه خیابان درست و حسابی داریم نه معابر عملا پاکسازی صورت نمی گیرد و حتی به درجه ای هم نرسیدیم که پاکبان ما مانند دیگر شهرها اول صبح با عشق و علاقه به پاکسازی خیابان ها بپردازد و در پاره ای از موارد با شرمساری و با اندوه و اکراه نصف و نیمه کار خود را انجام می دهد.

اینجا قرنطینه لازم است؛ اینجا مراسمات تشییع و تدفین و ختم گسترده تر از قبل شده؛ در روزهایی که در دیگر شهرها برای تشییع افراد مشهور، محبوب و طایفه دارجمعیت نه چندان چشمگیری حضور پیدا می کند، در این استان برای فردی که نه اولادی دارد نه طایفه ای و نه کار و شغل خاصی، جمعیت بی نظیری از شهرها و حتی استان های مختلف شرکت می کنند که البته در جای خودش قابل تقدیر و تحسین و انسانی است اما در این ایام دقیقا همان چیزی هست که کرونای لعنتی دوست دارد.

در این استان هنوز در این ایام مرگ بار مردم عروسی های آنچنانی می گیرند چون خیلی از کارها چشم هم چشمی است و اگر عروسی آنچنانی گرفته نشود موجب شرمندگی عروس و داماد می شود بنابراین هر کجا که قرنطینه لازم نباشد اینجا لازم است.

اینجا برخلاف خیلی از شهرها به جای اینکه صنوف ما دارای هویت و جایگاه شیکی باشند خودروهای دوره گرد با بلندگوی گوش خراش خود انواع مواد خوراکی و بهداشتی مستعد برای انتقال کرونا را که اصلا معلوم نیست از کجا آمده اند را بدون هیچ نظارتی و اتفاقا با قیافه ای حق به جانب به مردم می فروشند.

اینجا کوه ها و صحراها نیز در امان نیستند و کنگر ها و بیلهر ها نیز می توانند با بی رحمی که ما با آنها داریم از غصه ی ما هم که شده نقش خود را ایفا نکنند و همراه بشوند با کرونا و با دست به دستی که از طریق فروشنده و خریدار می شوند عامل انتقال ویروس بشوند.

جناب استاندار:اینجا برخلاف خیلی از جاها؛ نه امکانات خاصی داریم نه نیروی انسانی کافی و ماهر! بیایید تصمیم انتحاری بگیرید و دستور قرنطینه ی این استان را بدهید و نباید گول رده ی آخر استان در ابتلا به کرونارا بخوریم و بدانیم که این استان به دلیل بافت خاصی که دارد همانند یک باروت است و فقط چند دقیقه کافیست تا بحرانی بزرگ آغاز شود.

اینجا برخلاف بقیه استان ها که اگر فردی مبتلا شد برای اینکه همراهی برایش پیدا شود ممکن است ساعت ها طول بکشد؛ اما اگر بیماری به بیمارستان بخواهد اعزام شود قبل از رسیدن او همراهان تخت وی را اشغال می کنند که این نیز یکی دیگر از زنگ خطرهای احتمالی در صورت تشدید بیماری است.

این استان هنوز که هنوز است جمعیتی که به شعب بانک ها برای کارهای نه چندان ضروری در این ایام مراجعه میکنند برابری می کند با شهرهای چندین برابری ما!

اما محتمل است که پیش خود تصور کنید که مردم در بحث قرنطینه شما را یاری نمی کنند و ممکن است شکست بخورید؛ باید بپذیریم که مردم به این باور رسیدند که کرونا خطرناک است و با مسوولان نهایت همکاری را می کنند اما وقتی می بینند مسوولان خودشان بی محابا در محافل بدون رعایت موارد بهداشتی و فاصله ها شرکت می کنند و یا پروژه های عمرانی را ادامه دادند و یا حتی از قرائت کنتور نمی گذرند بدون شک در نوع برخورد آنها با این بیماری اثر منفی می گذارد ولی در صورت عزم راسخ مسوولان قطعا اولین ها در اجرا هستند.

با تمام تفاسیر و با اذعان بر اینکه نه تنها مردم این استان بلکه مردم گوشه و گوشه ی این سرزمین در مقابل این بیماری رعایت نکردند و نتیجش هم این است که داریم میبینیم اما لازم و ضروری و نیز تاریخی است که حالا که ظرفیت مناسبی در همراهی مردم با شما و نیروهای نظامی و امنیتی به وجود آمد فارغ از تصمیمات کلان کشوری دستور انتحاری قرنطینه استان را صادر کنید تا با پیشگیری از این فاجعه بزرگ خدمتی ماندگار برای این خطه محروم کرده باشید.