رضاها، علی‌ها و عباس‌های دانشگاهی این استان چه کرده‌اند؟ دانشگاه‌های کهگیلویه و بویراحمد، بیشتر عامل گران شدن زمین و ملک بودند تا اثرگذاری در علم و فرهنگ/آیا مدیر دانشگاهی هست که کارنامه خود را قابل دفاع بداند؟

دانشگاه‌ها در استان کهگیلویه و بویراحمد بیش از آنچه درمانگر دردها و ناهنجاری‌های محیط پیرامونی‌اشان باشند، دنباله‌رو و اثرپذیر از آسیب‌هایی چون سیاست‌زدگی بودند؛ افکار عمومی سؤالات مهمی را از متولیان دانشگاهی این استان مطالبه می‌کنند که در این گزارش به آن‌ها پرداخته شده است.

به گزارش ریواس، دانشگاه‌‌ها و مراکز آموزش عالی در هر جامعه‌ای زیربنای حرکت به جلو و توسعه در ابعاد مختلف به ویژه فرهنگی، علمی و اجتماعی است اما در استان کهگیلویه و بویراحمد کمتر حرکتی است که به واسطه نیروی دانشگاه، قوت بگیرد و به جلو حرکت کند.

واقعیت این است که در این استان، دانشگاه‌ها تنها در جسم و فیزیک، حجیم شدند و در کمیت رشد داشتند ولی آنگونه که باید برای ایفای نقش خود در اجتماع آماده نشدند.

باید گفت دانشگاه‌ها در این استان در کنار برخی خدمات غیر قابل انکار، بیشتر ساختمان‌هایی بودند که قیمت ملک و ساختمان را در مناطقی همچون بله‌زار، زیرتل و سرآبتاوه، منطقه بیمارستان امام سجاد و دیگر مناطق افزایش دادند ولی نتوانستند در محیط پیرامونی خود جز در این حد، اثرگذار باشند.

کار فرهنگی، ساختن تعدادی ساختمان به نام دانشگاه نیست

شریف اسلامی از فعالان فرهنگی و رسانه استان کهگیلویه و بویراحمد با تأیید این موضوع به “ریواس” می‌گوید: دانشگاه‌ها در این استان نتوانستند آنگونه که شایسته است، در جامعه نقش‌آفرینی کنند.

وی ادامه می‌دهد: یکی از کارکردهای اصلی دانشگاه‌ها در حوزه فرهنگ است که اکنون شاهد هستیم دانشگاه‌ها کمترین تأثیر مثبت را در فرهنگ این استان دارند.

اسلامی می‌گوید: اینکه تعدادی ساختمان بسازیم، کار فرهنگی محسوب نمی‌شود و به رشد فرهنگی هم نمی‌انجامد؛ لذا باید کارکردهای در شأن نام دانشگاه، تعریف کنیم.

وی تأکید کرد: اکنون ردپا و نامی از دانشگاه‌ها و اعضای هیئت علمی در توسعه این استان نمی‌بینیم.

به نظر می‌رسد، این دیدگاه در بین بسیاری از اهالی فرهنگ و هنر مشترک است.

دانشگاه‌های کهگیلویه و بویراحمد غرق در سیاست‌زدگی

شایان نادری دانشجوی دکتری زیست‌شناسی دانشگاه تهران، در همین زمینه در گفت‌وگو با “ریواس” می‌گوید: دانشگاه‌ها در استان کهگیلویه و بویراحمد غالبا” سیاست‌زده شدند و از رسالت اصلی خود دور شدند.

وی ادامه می‌دهد: دخالت نمایندگان مجلس و مسائل طایفه‌ای علت اصلی انحراف دانشگاه از مسیر اصلی‌اشان است.

وی گفت: به ویژه دانشگاه‌های مادر در استان کهگیلویه و بویراحمد بازیچه سیاسیون و برخی مسائل حاشیه‌ای هستند و نتوانستند، خیلی مثمرثمر باشند در اجتماع.

این دانشجوی دکتری می‌افزاید: شاهد هستیم که در دانشگاه‌های این استان که باید زیربنای توسعه باشند، تا حدی تنزل کرده‌ایم که عزل و نصب‌ها نیز طایفه‌ای است.

مدارک دانشگاه‌های ما کاغذی است نه علمی و میدانی

محمدرضا راسک نیز در همین باره معتقد است دانشگاه های کهگیلویه و بویراحمد، همانند بیشتر دانشگاه‌های کشور بیشتر به سوی مدرک گرایی پیش میروند.

این دانشجوی دانشگاه تهران در گفت‌وگو با “ریواس” می‌گوید: امروز مدارکی که از اکادمیک‌های استان به دانشجویان داده می‌شود، مدارک کاغذی است نه کار عملی و میدانی.

دانشجویان برای کنترل دانشگاه‌ها، زیر ذره‌بین هستند

راسک ادامه می‌دهد: امروز در دانشگاه‌های ما، فرهنگ‌های غیراسلامی و ایرانی تدریس می‌شود و اجازه نمیدهند اقنا فرهنگ اسلامی انجام شود و در برنامه‌ریزی‌های توسعه‌ای و اجتماعی استان که بیشتر محوریت اداری دارد، دانشجویان نمی‌توانند نقش موثری داشته باشند.

وی با بیان اینکه حرکت‌های دانشجویی در کهگیلویه و بویراحمد زیر ذره‌بین مسؤلین دانشگاه برای کنترل دانشگاه است نه کیفیت بخشیدن به آن، تأکید کرد: این استان با توجه به ظرفیت جوانی که دارد میتواند با برنامه‌ریزی صحیح و کیفی در مدتی کوتاه میتواند به بالاترین میزان بهره‌برداری برسند.

دانشگاه‌ها، بیشتر عامل گران شدن زمین و ملک بودند تا اثرگذاری در علم و فرهنگ

با شنیدن دیدگاه افراد مختلف می‌توان ادعا کرد که در این استان به ویژه مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد، دانشگاه دولتی یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، دانشگاه پیام‌نور، دانشگاه علمی کاربردی، دانشگاه فرهنگیان و دیگر نهادهای علمی وجود دارند که در کنار خدمات مثبتی که دارند، بیش از آنچه تأثیر مثبتی در فرهنگ، اجتماع و علم داشته باشند، عاملی برای گران شدن زمین و اجاره مسکن بوده‌اند.

دانشگاه‌ها یا اثرپذیر بودند یا اثر منفی گذاشتند

به گزارش ریواس، دانشگاه‌ها در این استان بیش از آنچه اثرگذار باشند یا اثر‌پذیر بودند به این معنی که همان تفکرات منسوخ و نگرش‌های طایفه‌ای، مرزبندی‌های جناحی و باندی برای دانشگاه‌های ما تصمیم می‌گیرند و یا اثر منفی داشته‌اند به این معنی که مدگرایی و برخی عادات و ناهنجاری‌های رفتاری و اعتقادی را ترویج کرده‌اند.

هدف این گزارش سیاه‌نمایی نیست ولی این یک واقعیت است، که دانشگاه‌های استان ما به واسطه عملکردشان از این حیث که برای جامعه اطرافشان چه کرده‌اند، زیر سؤال هستند و باید پاسخگو باشند.

۲ دانشمند جهانی با کدام بهره؟ افزایش کمی اعضای هیئت علمی تا کی؟

در زمینه علمی دانشگاه‌های این استان ظرفیت خوبی دارند به طوری که دانشگاه یاسوج دارای دو دانشمند جهانی است- که البته افتخار این استان هستند- ولی سؤالی که مطرح است این بوده که این ظرفیت علمی تا چه حد به درد مردم این استان خورده است؟ آیا دانشگاه یاسوج توانسته است چنین شخصیت‌هایی را در برخی شاخص‌ها الگوی جامعه قرار دهد؟

مگر این نیست که دانشگاه‌های این استان به سمت کمیت و افزایش تعداد اعضای هیئت علمی رفته‌اند و از این ظرفیت‌ها برای کمک به بنیان علمی این استان بهره‌ای برده نشده است.

دانشگاه‌های ما اسیر ناهنجاری‌های اطراف خود شدند یا درمان این دردها؟

اساتید و دانشجویان رشته علوم سیاسی و اجتماعی محصل در دانشگاه‌های این استان برای کدام درد و آسیب این استان چاره‌ای اندیشیدند و دستی به قلم برده‌اند؟

مگر این نیست که کهگیلویه و بویراحمد از نگاه قبیله‌ای و سیاست‌زدگی رنج می‌‌برد، آیا دانشگاه‌های ما خود اسیر این سیاست‌زدگی شدند یا برای این درد بزرگ جامعه ما، کمک‌کار و یاور بوده‌اند؟

آیا مدیر دانشگاهی هست که کارنامه خود را قابل دفاع بداند؟

دانشجویان، اساتید و اعضای هیئت علمی رشته عمران دانشگاه‌های ما برای مشکلات عدیده ساخت و ساز، معماری و چهره و بافت بی نام و نشان شهرهای این استان چه کار کرده‌اند؟

آیا مدیر دانشگاه یا عضوی هیئت علمی در این استان وجود دارد که در برابر یک خبرنگار بایستد و در این موارد ، کارنامه‌ای قابل دفاع داشته باشد و بگوید فلان کار من فلان خلأ در این استا نرا پر کرده است؟

آیا در علوم پزشکی رویکرد غالب در حوزه پزشکی، درآمد نیست؟

آیا در دانشگاه علوم پزشکی با این همه ظرفیت بالقوه و پزشکان مجرب، رویکرد ما چیزی جز افزایش درآمد و مسائل مالی و روزمرگی‌ها بوده است؟

کدام عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی برای مشکلات درمان و بیماری و دردهای واقعی این مردم فکری کرده و طرحی داده است؟

آیا پزشکی در این دانشگاه بوده است که بخواهد به نفع مردم و جامعه ما، در بخشی سرمایه‌گذاری کند و باری را از دوش رنجور مردم این استان بردارد؟

مراکز تحقیقاتی و پژوهشی ما از جمله مرکز تحقیقات کشاورزی این استان با چندین عضو هیئت‌علمی، برای کدام مشکل کشاورزی این استان، نسخه‌ای شفابخش داشته است؟

رضاها، علی‌ها، عباس‌ها و حسینی‌های دانشگاهی ما چه کرده‌اند؟

دانشگاه‌ها، اساتید، دانشجویان و اعضای هیئت علمی برای توسعه این استان در ابعاد مختلف چه نقشی داشتند و چه حرفی برای گفتن دارند؟

این‌ها سؤالاتی است که رسانه‌ها به عنوان نمایندگان افکار عمومی آن‌ها را از متولیان دانشگاهی این استان، رضا چمن، محمدرضا رحیمی، علی آل‌بویه، علی سراج، عباس ظریفی، عباس صلاحی‌اردکانی سیده زهرا حسینی، ، سلیمان حسینی‌نیک و دیگر مسئولان مراکر و نهادهای علمی مطالبه خواهند کرد.

این گزارش نافی زحمات و خدمات قشر دانشگاهی در کهگیلویه و بویراحمد نیست.

—————————

گزارش از کریم بنام

————————–

انتهای پیام/ک-ب