درد دلهای دختر ملیپوش لامردی از وعدههای سرِ خرمن مسوولان! زهرا احمدیزاده: با این وعدههای پوچ، دیگر از مسؤولان لامرد توقعی نخواهم داشت!
پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/
تنها ملیپوش فوتبال دختران لامرد با طرح درد دلهای خود، از کمتوجهی مسوولان لامرد به ورزش بانوان انتقاد کرد.
به گزارش ریواس جنوب، زهرا احمدیزاده تنها ملیپوش دختر فوتبال شهرستان لامرد است که از یک خانواده فوتبالیست بوده و پدر او نیز از بازیکنان شاخص فوتبال شهرستان در دهههای ۶۰ و ۷۰ است.
وی که متولد چهارم خردادماه ۱۳۷۶ است از سال ۱۳۸۶ پا به توپ شده و فعالیت جدی خود را در رشته فوتبال آغاز کرده است.
این ورزشکار لامردی در ابتدای فعالیت فوتبالی خود با حضور در مسابقات فوتبال دانشآموزان استان فارس و درخشش در آن مسابقات، توانست توانمندیهای خود را در استان و کشور معرفی کند.
احمدیزاده با حضورش در تیم ملی فوتبال نوجوانان دختران، توانست در همان مقطع زمانی، عناوین خانم گل آسیا را با ۱۱ گل و بهترین بازیکن آسیا را کسب کرد و پسازآن در رده جوانان نیز یک سال کاپیتان تیم ملی دختران بود و در مسابقات چین، سریلانکا، اردن، سنگاپور، روسیه، تایلند و چین تایپه حضور پیدا کرد.
او علاوه بر فوتبال در رشته فوتسال نیز حضور پیدا کرد و در تیم ملی فوتسال نیز موفق به بازی شد.
احمدی زاده در حال حاضر دانشجوی مقطع کارشناسی رشته تربیتبدنی دانشگاه آزاد اسلامی واحد لامرد است و در سال جاری نیز مدرسه فوتبال خود را در این شهر راهاندازی کرده که با استقبال خوب دختران علاقهمند به فوتبال روبهرو شده است.
وی در گفتوگو با فارس موفقیتهای خود را مدیون خانوادهاش دانست و گفت: شاید هنوز بسیاری از استعدادها در لامرد وجود داشته باشد اما چون پشتیبان و حامی ندارند نمیتوانند، استعدادهای خود را به نمایش بگذارند.
این دختر ورزشکار لامردی افزود: آن زمان که وارد عرصه فوتبال شدم جو خوبی در لامرد نبود چون این دیدگاه وجود داشت که دختر نباید فوتبال بازی کند اما من فعالیتم را آغاز کردم و خانوادهام در این زمینه حامی من بودند.
دعوت به تیمهای خارجی
ملی پوش تیم ملی فوتبال دختران به پیشنهادهای تیمهای فوتبال کشورهای خارجی نیز اشاره کرد و تصریح کرد: علاوه بر بازی در کشورهای مالیدو و عراق، پیشنهادهایی از کشورهای کویت، چین و ایتالیا هم داشتم که کشور ایتالیا با مشکل ویزا برخورد کردم اما در حال حاضر تمام تمرکز خود را برای حضور در کشور استرالیا قرار دادهام.
احمدیزاده بیان داشت: از سال گذشته تاکنون در تیم فوتسال پویندگان صنعت فجر شیراز مشغول بازی هستم که این تیم در لیگ برتر کشور حضور دارد.
وعدههای پوچ!
وی به وعدههای توخالی مسوولان نیز اشاره کرد و بیان داشت: دیگر از مسوولان لامرد اصلاً توقعی ندارم زیرا هر بار که از من تجلیل میکردند یک سری وعده داده میشد که بعد از پایان آن جلسات، دیگر هیچ خبری نمیشد.
این فوتبالیست لامردی خاطرنشان کرد: یکی از بازیکنان تیم ملی که همدوره من بود، در تهران یک سالن ورزشی به نام او نامگذاری کردند اما در لامرد برای گرفتن سالن ورزشی برای مدرسه فوتبالم که هزینهاش را هم باید پرداخت میکردم، مرا اذیت کردند.
احمدیزاده اضافه کرد: در شیراز حامی برای راهاندازی مدرسه فوتبالم وجود داشت، اما در شهر خودم مدرسه فوتبال را راهاندازی کردم چون اعتقادم این بود که دختران شهرم به سمت ورزش بیایند و زهرا احمدیزادههای دیگری در آینده برای تیم ملی وجود داشته باشند.
کمبود امکانات ورزشی برای بانوان لامرد
بازیکن تیم ملی فوتبال دختران با بیان اینکه باید امکانات ورزشی برای بانوان در لامرد افزایش یابد گفت: یک مجموعه و پارک اختصاصی بانوان باید در لامرد وجود داشته باشد که بانوان به راحتی بتوانند فعالیت ورزشی خود را انجام دهند.
وی خاطرنشان کرد: دوست دارم یک تیم فوتبال یا فوتسال دختران از لامرد در بازهای استانی و کشوری حضور داشته باشد، با وجود اینکه کارخانههای بزرگ در لامرد وجود دارد که میتوانند حامی شوند اما این اقدام متأسفانه صورت نمیگیرد.
احمدیزاده همچنین از حمایتهای همیشگی خانوادهاش بهویژه در راهاندازی مدرسه فوتبال تشکر کرد و افزود: با اینکه پدرم شغلش آزاد بود اما همیشه تمام تلاش خود را انجام میداد که هزینههای سفرم برای حضور در مسابقات استانی و کشوری را تأمین کند.
انتهای پیام/ سحر فکورپور
کدام سالن ورزشی بنام یک ملی پوش است که ایشان این توقع را دارد؟
ضمن تشکر از حضرتعالی
آیا با رییس ورزش لامرد هم مصاحبه کردید؟
آیا نظر آنان را شنیدید؟
اگر رئیس های ادارات ورزش کم کاری یا کوتاهی بکنند قطعا شناختی که از مدیرکل محترم آنها داریم گذشت نخواهد کرد. ولی…
متاسفانه برخی اوقات وقتی یک نفر بر اساس شایستگی ، شانس، فیزیک مناسب، تلاش و…. به تیم ملی دعوت میشود ، دیگه فکر میکنه همه باید در خدمت او باشند!
ورزش در کشور ما نیمه خصوصی است.
قانون برای همه یکسان است.
وقتی وقت تمرین پولی است ، سالن اجاره ای هست ، دیگه جایی برای اعتراض نمیمونه که من معتقدم امکان ندارد که مسئولین ورزشی همان شهرستان ،این موضوع ایشان را در نظر نگیرند.
در ثانی
اگر تلاشهای دیگران نبود ،قطعا ایشان الان در تیم ملی نبود