نگاهی به روند کلی آرای مردم در شوراهای کهگیلویه و بویراحمد دهدشت امروز فرقی با دهدشت ۴ سال پیش ندارد/ مهاجرت حاصل عملکرد شورای شهر چهارم

تحلیل شوراهای شهر در کهگیلویه و بویراحمد نشان می‌دهد که در عمده موارد، عملکرد اعضای این پارلمان‌های محلی برخلاف خواسته‌های مردم بوده و ساعات با ارزش دوره چهارم بیشتر در اختلاف و یارکشی گذشت؛ اگر چه تجربه شوراها به ویژه در این دوره در تمام کشور تجربه‌ای ناموفق بوده است ولی شهرهای این استان به ویژه شهر دهدشت بیش از هر جایی از این اختلافات، آسیب دیده است به طوری که اگر نگوییم، دهدشت سال‌ها به عقب رفته ولی حداقل با ۴ سال پیش خود فرقی نکرده است.

اردیبهشت ماه همزمان با انتخابات ریاست جمهوری، اعضای پارلمان های محلی شهرها و روستاهای کشور هم با رای مستقیم مردم انتخاب می شوند. شوراهای شهر و روستا در بدیهی ترین رسالت خود، هدف افزایش مشارکت مردم در مدیریت مناطق را دنبال می کنند. هدفی که در شورای دور چهارم با شکست هایی مواجهه شد و اعضای شورا صراحتا آنچه که مردم می خواستند نبودند.

این ایپدیمی حرکت خلاف جهت خواسته های مردم توسط شوراها در شهرها، نه فقط در استان کهگیلویه و بویراحمد که در کل کشور وجود داشت و هرازگاهی خبرهایی از بازداشت اعضای شواری فلان شهر و یا انحلال فلان شورا را می شنیدیم. در واقع شوراهای چهارم در کشور درسی برای مردم بود که آنگونه که در انتخابات سال ۹۲ انتخاب کردند، در اردیبهشت ۹۶ عمل نکنند. در این مقال خاصه به وضعیت شوراهای شهرهای استان کهگیلویه و بویراحمد می پردازیم.

گروه سیاسی روزنامه امید مردم در تحلیلی نوشت: در دور قبل مردم اکثر شهرها و به ویژه در مراکز شهرستان های استان کهگیلویه و بویراحمد به افراد پا به سن گذاشته «نه» گفتند و جوانگرایی در راس انتخاب های مردم قرار گرفت تا بدین وسیله اولین راه یافته ها به پارلمان محلی در شهرهای استان به شدت افزایش یافت، افرادی که معیار انتخاب آنها از سوی مردم نه یک معیار تخصص مآبانه که یک واکنش به تکرار افراد در دورهای قبل بود.
در مرکز استان و در شهر یاسوج وضعیت از ابتدا مطلوب می نمود اما در شهرهایی چون دهدشت اختلافات پایه ای در شورا از همان ابتدا آغاز شد و اما در گچساران انتخاب اردلان زینل زاده مدیرکل سابق کار و تعاون استان به عنوان شهردار، نقطه ثقل شورا شده بود هرچند در این شهر نیز اختلافات اعضای شورا گاهی اوقات سر باز می کرد اما به اندازه دو شهر مرکز استان و دهدشت نبود.

در شهری چون سی سخت خبری از نقش آفرینی شورای شهر در معضلات مهم به گوش نمی رسید و شهرداری یکی از مهمترین قطب های گردشگری استان تا مرز ورشکستگی هم رفت اما همچنان شورای سی سخت تب و تابی برای شهر نداشت در سایر مراکز شهرستان های کهگیلویه و بویراحمد از جمله، بهمئی، چرام و لنده شورا خنثی بود و به علل مختلف که در خلال یادداشت های بعدی قطعا به آنها اشاره خواهد شد، تحرکی از اعضای شورای شهر دیده نشد.
دهدشت و یاسوج شاهد حضور جنجالی ترین شوراهای خود بودند. در شهر شناسنامه تاریخی استان از همان اول کار شورای شهر به جان هم افتادند و انتخاب جواد تخشا، همسر ایراندخت اکبرنژاد به عنوان شهردار، شورای این شهر را دو پاره کرد و دو گروه اکثریت و اقلیت را تشکیل داد که این اکثر و اقل تا همین امروز هم همدیگر را به افشاگری، دعوت به مناظره، استیضاح شهردار و غیره تهدید می کنند که نتیجه آن افزایش روند مهاجرت از شهر دهدشت و عدم توسعه یافتگی این شهر است.
شهر دهدشت از قبل اختلافات و جنگ های اعضای شورا خیری ندید، بی پولی و دست های خالی اعضای شورا و شهردار برای ارائه برنامه ای برای درآمدزایی پایدار سبب شد که دهدشت امروز چندان تفاوتی با دهدشت چهارسال قبل نداشته باشد. شهردار این شهر مرکز اختلاف بود و در واقع عملکرد شهردار در مباحث مختلف گروه اقلیت را به برچسب زنی و اتهام زنی تحریک می کرد، گروه اقلیت هم زورشان به استیضاح شهردار نمی رسید، لذا با مخالفت با استعفای یکی از اعضا برای شرکت در انتخابات مجلس، عدم حضور در جلسات کلیدی و بعضا افشاگری ها زورنمایی می کردند در مقابل گروه اکثریت هم که به واسطه حمایت از شهردار تفوذ خوبی در شهرداری داشتند، قدرت نمایی خود را از طریق پیشبرد سیاست های خود در شهرداری انجام می دادند.
تحمیل نیروهای بیشتر بر شهرداری بی پول دهدشت، هدررفتن جلسات شورای شهر به بحث های غیرمرتبط و بعضا جدال های بی نتیجه اعضا، تلاش اقلیت و اکثریت برای رد طرح ها و برنامه های همدیگر فقط و فقط به دلیل جناح بندی صوری، حمایت تام و بی دلیل از شهردار و برنامه های شهرداری در هر شرایطی توسط گروه اکثریت و به علت مخالفت با گروه دیگر و در مقابل هم مخالفت با برنامه های شهردار و شهرداری توسط گروه اقلیت، شفاف نبودن مصوبات، درآمدها، هزینه ها و بودجه های شورا و شهرداری علی رغم تصریح های قانونی و لاک مقابله یا مدافعه دادن به شهردار به جای برنامه ریزی موثر از نتایج جنگ و جدال های شورای دهدشت بود.

آترین پارسا

انتهای پیام/ ی