پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/

امسال در استان کهگیلویه و بویراحمد و عمدتا در مناطق سردسیری نه تنها کشت برنج ممنوع نبود بلکه مردم حتی در باغچه‌های منازل نیز برنج کاشتند تا نتیجه این بی‌تدبیری‌ها خشکیدن بشاری باشد که هر چه آب داشت، تقدیم کانال‌های انحرافی برای مزارع برنج اکبرآباد، بلکو، علی‌آباد، مهریان و …کرد.

به گزارش ریواس جنوب از یاسوج به نقل از  خبرگزاری تسنیم، در کنار شهر یاسوج رودی زیبا می‌گذرد که همچون کمربندی خوش نقش و نگار بر لباس زیبای پایتخت طبیعت دلربایی می‌کند ولی به دلیل خشکسالی‌های اخیر و بی تدبیری مسئولان و متولیان امر این روزها حال و روز خوشی ندارد تا جایی که دیگر ” بشار” جاری نیست.

رود بشار سالیانه بیش از ۱٫۵ میلیارد متر مکعب آب را به دشت‌های خوزستان و از آنجا به خلیج فارس انتقال می‌دهد و چنان سخاوتمند بوده که علاوه بر مردمان حاشیه‌اش در کهگیلویه و بویراحمد، مناطقی از سایر استان‌های کشور را نیز اجازه نمی‌دهد تشنه بمانند و سیراب می‌کند.

کاهش بارندگی‌ها چند سال اخیر سبب شده تا دیگر بشار همچون گذشته دل و دست باز نباشد و به سختی بتواند مردم دیارش را سیراب کند و برخلاف میل باطنی‌اش برخی کشاورزان از جمله برنج‌کاران را مایوس نگه دارد.

رضا اردکانیان وزیر نیرو فرودین ماه امسال خبر از ممنوع بودن کشت برنج در کشور در غیر از استان‌های شمالی خبر داد و گفت: این تصمیم دولت بوده و وزارتخانه بر اساس شرایط اقلیمی و علمی ان را گرفته است.

به تبع این تصمیم دولت و اعلام وزیر نیرو شرکت‌های آب منطقه‌ای در استان‌ها این تصمیم را نیز رسانه‌ای کردند تا جایی علی داودی‌مهر ۲۸ فرودین ماه امسال در گفت‌وگویی با  تسنیم وضعیت منابع آبی استان را بحرانی می‌داند و می‌گوید: کشت محصولات آب‌بر از جمله برنج، ذرت و هندوانه ممنوع است.

وی گفته بود: کشت محصولات آب‌بر از طریق چاه و آب‌های سطحی از جمله برنج، ذرت و هندوانه در این استان ممنوع بوده و کشاورزان باید نسبت به تغییر پروانه خود اقدام کنند.

اما در بیخ گوش شرکت آب منطقه‌ای و محیط زیست کهگیلویه و بویراحمد به دلیل برنج‌کاری رود “بشار” در حال جان دادن است ولی مسئولان و متولیان امر  خود را به خواب زده‌اند زیرا کسی که خواب باشد امکان بیدار کردنش وجود دارد ولی کسی که خود را به خواب زده نمی‌توان از خواب بیدارش کرد.

در کنار پل اول و دوم بشار یاسوج برنج‌کاران با ایجاد کانال‌های انحرافی مانع جاری شدن بشار شده‌اند تا جایی که قطره‌ای آب از پل اول و دوم تا پل سوم و پایین تر از آن چشم نمی‌بیند و به طور حتم این اقدام کشاورزان سبب خسارت‌های به آبزیان نیز شده است.

مسئولان محیط زیست و آب منطقه‌ای باید پاسخ دهند که چگونه وقتی در مدیریت وظایف محوله در مرکز استان که هر شهروندی روزانه این تخلف را می‌بیند، مانده‌اند می‌توانند پاسخگوی مناطقی دور دست و محروم از جمله دیشموک و شاه غالب و زیلایی باشند.

انتهای پیام/د