یادداشت سیاسی بقلم رحیم بنام؛ روزی تلخ با مُهری تاریک بر پیشانی قالیباف و مجلس با حذف رای مردم

ریواس جنوب / رحیم بنام

امروز چهارشنبه ۱۸ تیرماه ۹۹ را به خاطر بسپارید چون تاریخ آن را با تلخی به خاطر سپرد؛ روزی که بدعت گذاران با اخراج ناجوانمردانه منتخب مردم شریف دو شهرستان این کشور از صحنه مجلس، چهره مردم سالاری را با رأی سیاسیِ آمیخته با کینِ خود مات کردند.

۷۵ درصد رای دهندگان حوزه انتخابیه گچساران و باشت برای مجلس یازدهم به غلامرضا تاجگردونی رای داده‌اند که صلاحیت او قبل از ورود به کارزار انتخاباتی در سختگیرانه ترین حالت و با بررسی های عمیق شورای محترم نگهبان تایید شده بود، اما به ناگاه سه تن از نمایندگان حوزه‌های دیگر به اعتبارنامه منتخب مردم شریف گچساران و باشت معترض شدند؛ زاکانیِ قم، شریعتیِ تهران و نجابتِ شیراز و بعدها چند نفر دیگر با آن ها همراهی کردند.
اتهامات مختلفی را مطرح کردند که گویا هیچ کدام برای نهادهای نظارتی تازگی نداشت. شعبه مربوطه در مجلس بررسی خود را با استماع مسائل معترضان به اعتبارنامه و دفاعیات غلامرضا تاجگردون و مهمتر از آن با مکاتبات با شورای محترم نگهبان انجام داد و در نهایت اعتبارنامه را مورد تایید قرار داد. اصرار معترضان پرونده را به کمیسیون تحقیق مجلس برد که باز هم با قاطعیت در تایید اعتبارنامه مواجه شد اما در بدعتی مساله ساز در حالی که بسیاری از حقوقدانان معتقد به این هستند که قرائت گزارش کمیسیون در صحن مجلس کافی به مقصود بود اما رای گیری در مجلس در دستور کار قرار گرفت و ۱۲۸ نماینده مجلس که تنها از دور شاهد ماجرا بودند، به شنیده‌ها اکتفا کردند و رای موافق ده‌ها هزار گچسارانی و باشتی را به مشتی کاغذ باطله تبدیل کردند.
پرسش‌های زیادی برای دلسوزان نظام و طرفداران مردم‌سالاری در ایران به وجود آمده است؛
۱- اگر واقعا مسائل مطرح شده در خصوص آقای تاجگردون که عمدتاً مربوط به سال‌های قبل می باشد و هیچ کدام برای شورای محترم نگهبان هم تازه نبود، صحت داشت (که نداشت) چگونه از فیلتر این نهاد نظارتی قدرتمند عبور کرد؟
۲- از رای مردمی که با شور و هیجان و در راستای تکلیف در انتخابات شرکت شرکت کردند و با اکثریت قاطع یکی از کاندیداهای مورد تایید نظام را برگزیدند با قرائت سلیقه‌ای از قانون چگونه صیانت شده است؟
۳- این چه قرائتی از قانون است که نتیجه ساعت‌ها تحقیق شورای محترم نگهبان، نهادهای نظارتی چهارگانه، شعبه و کمیسیون تحقیق مجلس را با رای‌گیری عمومی تماشاگرانی غیر مطلع بر باد می‌دهد و کَی باید جلوی اعمال سلیقه و سیاسی کاری در اجرای این قانون گرفته شود؟
۴- واقعاً پاسخگوی آن همه هزینه مادی و معنوی که دولت و مردم در برگزاری انتخابات متحمل شدند، چه کسی است و چرا کسی به این به بُعد مهم از این داستان توجه نمی کند؟
پاسخ به این پرسش ها ساده نیست؛ صحبت از رای مردم است، رایی که نظام برای آن ارزش قائل می باشد و از آن به عنوان رکن دموکراسی و مردمسالاری دینی یاد شده است.
حالا این رای توسط شورای محترم نگهبان، شعبه بررسی و کمیسیون تحقیق مجلس که تخصصی و عمیق مسائل را بررسی می‌کنند ارج نهاده شد اما توسط بدعت گذاران کینه‌توز با رای سطحی و بدون تحقیق تعدادی از نمایندگان مجلس نادیده گرفته شده است و کام مردم سالاری دینی را چه چیزی جز همین نادیده گرفتن رای مردم می‌تواند تلخ کند؟
غلامرضا تاجگردون که در این مدت ۴۰ روزه با صبر و متانت برخورد کرد و پاسخ اتهامات را واضح و شفاف با مردم در میان گذاشت در روز رای گیری هم در پست اینستاگرامی با خط خودش نوشت؛ مجلس رای اعتماد به اعتبارنامه نداد، تمام، آنچه که حجت بود ادا شد، مردم خونسردی خودشان را حفظ کنند و با این پیام از هوادارانش خواست حفظ آرامش و نظم را بر همه چیز ترجیح دهند و اما مردم خوب و فهیم استان کهگیلویه و بویراحمد به ویژه در شهرستان‌های گچساران و باشت هم قطعاً صبورانه قضاوت را به دست تاریخ می‌سپارند و همسو با منتخب خود صبر پیشه می کنند.
به هر حال غلامرضا تاجگردون با سربلندی از مجلس خارج شد تا یک روز تلخ در تاریخ ثبت شود؛ روزی که شرمندگی اش برای بدعت گذاران باقی خواهد ماند و حالا قالیباف و زاکانی مانده‌اند و حق پایمال شده ی هزاران زن و مرد باشت و گچسارانی که دل به خدمت منتخب شان در مجلس سپرده بودند!
در میان دفاعیات محکم و مستدل یک جمله را غلامرضا تاجگردون خیلی به جا گفت آنجا که گفت؛ “شاید من شیشه کثیف باشم اما دستمال شما هم تمیز نیست که بخواهید شیشه مرا تمیز کنید” و چهارشنبه ۱۸ تیر ۹۹روزی بود که دستمال هایی کثیف شیشه دموکراسی را در ایران کثیف کرده اند…