یادداشت/ رحیم بنام روز قدس؛ جولانگاه افراطیون!

 ریواس جنوب/ رحیم بنام

امروز روز جهانی قدس بود؛ روزی که محور وحدت مسلمین جهان است، روزی که مسلمانان جهان هر چه فریاد دارند بر سر اسرائیل می کشند تا شاید آشفته کنند خواب ظالمان و بربایند خواب خفتگان ظلم پذیر را!
اما روز قدس برای گروهی افراطی، گویا عامل افتراق است؛ گروهی که منتظر ماندند تا این روز فرا برسد تا هر چه فریاد دارند بر سر رئیس جمهوری بکشند که تازه رای ۲۴ میلیونی از ملت گرفته و مقبولیت خود را در این برهه از تاریخ ثبت کرده است!
گروهی که منتظر بودند تا روز قدس از راه برسد و خشم خود را از اعتدال و عقلانیت به نمایش بگذارند!
گروهی که روز قدس را میدانی برای عقده گشایی از فرزند شهید مطهری یافتند و امروز در توهین به او کم نگذاشتند!

امروز برای برخی شعار مرگ بر اسرائیل، جای خود را به مرگ بر روحانی و  مطهری داده است!

مردم آزادند و این حق مسلم شهروندان است که حتی بی دلیل بر سر مسوولانشان از عالی ترین مقام تا پایین ترین مقام فریاد بکشند و اتفاقا این مطالبه همیشگی آزادی خواهان این کشور بوده و هست، اما ذکر چند نکته لازم است؛
اول اینکه حمله به مسوولانی که رای مردم را به یدک می کشند در روز قدس که نگاه دنیا به آن معطوف است، گل به خودی در دقیقه نود محسوب می شود. ما مدعی هستیم که میخواهیم مسلمانان جهان را زیر پرچم «قدس» جمع کنیم اما آنها قطعا از ما می پرسند؛ شما قدرت تحمل منتخب ملت خود را ندارید، چگونه ما را تحمل می کنید که شاید هزاران اختلاف سلیقه با شما داشته باشیم؟

دوم اینکه نوع تحرک صورت گرفته در مورد مسوولانی که نامشان ذکر شده، نشان می دهد حرکتی کاملا هماهنگ شده، سازمان یافته و فرماندهی شده بود. شاید گفته شود گروهی یا جناحی هم مانند حق یک شهروند، حق دارد که اعتراض کند، ایرادی ندارد اما باید یا خود شجاعت معرفی خود را داشته باشند یا دلسوزان ملت در معرفی آنها درنگ نکنند که ملت خود بهترین قضاوت را خواهند کرد و بهترین تصمیم را هم خواهند گرفت.

سوم اینکه آزادی مورد توجه اسلام و امام و انقلاب باید برای همه شهروندان و احزاب و گروههای سیاسی و اجتماعی باشد! این پرسش مطرح است که آیا آزادی شهروندان، فی المثل در برابر رییس قوه قضاییه با آزادی آنها در برابر رئیس قوه مجریه یکسان است؟ هزینه این آزادی در این دو وضعیت چطور؟

چهارم اینکه به همان میزان که انتقاد جایز و لازم است، توهین و خشونت نکوهیده و ممنوع است. آیا حملات امروز به منتخبان مردم در روز قدس، نوعی انتقاد و حتی اعتراض محسوب می شوند یا توهین و اعمال فشار و خشونت طلبی؟

با همه این اوضاع و احوال، ملت در حرکت رو به پیشرفت خود عزمش را جزم کرده است و گروه های افراطی مقابله با «سیل خروشان مردمی» را در سری می پندارند که سودایش باطل است.