از تلاش برای برگزاری کنسرت در ایران تا تلاش برای تشییع از مقابل تالار وحدت؛ رویاهایی که به واقعیت نپیوستند

حبیب محبیان معروف به «حبیب»، صبح روز جمعه ۲۱ خرداد درگذشت. او در سال‌های اخیر به ایران آمده بود و تلاش زیادی کرد تا مجوز برگزاری کنسرت در ایران را بگیرد؛ اتفاقی که هرگز به وقوع نپیوست تا این خواننده‌ی مشهور، آرزو به دل دنیا را ترک کند. اینک خانواده‌اش تلاش گسترده‌تری می‌کنند تا شاید بتوانند پیکر او را از مقابل تالار وحدت تشییع کنند. درخواستی که تا کنون با مخالفت معاونت هنری وزارت ارشاد روبرو شده است.

به گزارش ریواس جنوب؛ حبیب محبیان که در چند سال اخیر در مناطق شمالی ایران زندگی کم‌حاشیه‌ای را در پیش گرفته بود و می‌کوشید تا در پایان عمرش مجدداً در ایران فعالیت رسمی داشته باشد، صبح امروز -جمعه- بر اثر ایست قلبی فوت کرد. این خواننده طبق عادت همیشگی صبح زود (جمعه ۲۱ خرداد) برای ورزش صبحگاهی به محوطه باز ویلایش رفته و هشت صبح همسر وی در حالتی سیاه و کبود او را در محوطه ویلا روی زمین مشاهده کرده است. مطابق با اظهارات مسئولان اورژانس ساعت ۹:۱۷ صبح امروز طی تماس با مرکز پیام اورژانس غرب استان مازندران برای انجام مأموریت در روستای نیاسته در کتالم رامسر درخواست آمبولانس شد.

پس از اعلام مأموریت بلافاصله، تیم اورژانس به محل اعزام شدند و پس از بررسی وضعیت متوجه شدند که متأسفانه وی فاقد هرگونه علائم حیاتی و سیانوز کامل و مردمک‌ها گشاد شده بود و بدین ترتیب این خواننده قدیمی در ایران درگذشت. حبیب محبیان که ۶۳ سال سن داشت، سابقه مشکل قلبی داشته و اقدامات احیای قلبی و عروقی برای بازگرداندنش مؤثر نبود.

حبیب در چهارم مهر ۱۳۳۱ در شمران تهران به‌دنیا آمد. در خانوادهٔ او، برادرانش نیز به موسیقی علاقه داشتند اما تنها خود حبیب به موسیقی حرفه‌ای روی آورد. علی‌رغم تمایل سایر برادرانش به ویولن، علاقهٔ وی از ابتدا به گیتار بود. دوران نوجوانی حبیب مصادف با پیدایش گروه بیتلز در دهه شصت میلادی اروپا شد و این باعث علاقهٔ بیشتر وی به موسیقی گردید. با پذیرفته شدن در آزمون صداوسیما، زیر نظر مرتضی حنانه به فراگیری اصول و تدابیر آهنگسازی روی آورد.

او بعدها توانست به‌عنوان خواننده در تلویزیون استخدام شود و اولین آلبومش یعنی «مرد تنهای شب» که در سال ۱۳۵۶ منتشر کرد و در نهایت پس از یک سلسله حواشی در سال ۱۳۶۰ ایران را ترک کرد و از سال ۱۳۶۴ ساکن لس آنجلس آمریکا و عمده فعالیت‌هایش نیز در زمان سکوت در آمریکا انجام شد. محبیان در سال ۱۳۸۸ به یک باره قصد سفر به ایران کرد و با پذیرش برخی شرایط به ایران بازگشت و در مناطق شمال کشور اقامت کرد که مدتی بعد از بازگشتش به ایران، این اتفاق رسانه‌ای شد.

پس از بازگشت حبیب، برخی گزارش‌ها حکایت از آن داشت که او در نامه‌ای به وضعیت نامساعد جسمی‌اش اشاره کرد و تاکید کرده بود: «اینجانب تاکنون در آهنگ های خود هیچگاه علیه نظام جمهوری اسلامی ایران چیزی نخوانده ام. خواهشمندم به دلیل وضعیت جسمانی من، با بازگشتم به ایران موافقت فرمایید زیرا من از یک بیماری صعب العلاج (سرطان) رنج می برم.»؛ نامه‌ای که صحتش توسط فرزندش رد شد و عنوان کرد این خواننده سرطان ندارد.

محبیان از سال ۱۳۸۹ درخواست مجوز برای نخستین آلبوم رسمی‌اش در ایران کرده بود اما حواشی که رخ داد باعث شد او نه در دولت پیشین و نه در دولت کنونی نتواند مجوز فعالیت دریافت کند و در شرایطی که همچنان امیدوار به فعالیت مجدد در ایران بود و آرزوی برگزاری کنسرتی در ایران را در واپسین سال‌های عمرش را داشت، به دیار باقی شتافت. البته در این مدت کتاب ترانه‌های حبیب منتشر و در بازار ایران عرضه شد.

مادر حبیب بر اثر حمله قلبی و همسرش به دلیل حساسیت به آمپول پنیسیلین هر دو در یک سال از دنیا رفتند؛ حوادثی که به گفته فرزند حبیب باعث شدند تا این خواننده به خواندن آهنگ‌های غمگین گرایش پیدا کند و در میان فارسی زبانان نیز با این آهنگ‌های غمگین شهرت یابد.

حجت جمشیدپور (مدیربرنامه ها و مشاور رسانه ای حبیب) ضمن اشاره به اینکه فرزند محبیان ترکیه است و برای مراسم پدرش به ایران می‌آید، از تلاشهای گسترده برای برگزاری مراسم ختم حبیب از مقابل تالار وحدت خبر داده و گفته است: «منتظر پاسخ آقای مرادخانی برای برگزای مراسم تشییع حبیب از مقابل تالار وحدت هستیم. در صورتی که ایشان بتوانند مقدمات را فراهم کنند، در ساعات آینده جزئیات این مراسم منتشر خواهد شد… قطعه هنرمندان برای این موضوع در نظر گرفته شده است که این موضوع هم در حال رایزنی است.»

پس از این اظهارنظر در پاسخ به درخواست خانواده حبیب محبیان برای تشییع این خواننده از مقابل تالار وحدت، معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با مسئولیت علی مرادخانی تاکید کرد که دخالتی در مراسم تشییع این خواننده نخواهد داشت و این خواننده از مقابل تالار وحدت تشییع نخواهد شد. هنوز خانواده حبیب درباره ترتیب و زمان تشییع او، موضع گیری قطعی نداشته‌اند.

محبیان در دوران حضورش در ایران چند آهنگ قابل توجه منتشر کرد که یکی از آنها که تحت عنوان «الله اکبر» و برای مردم غزه بود. آهنگ دیگری که حبیب پیش از «الله اکبر» منتشر شده بود، تحت عنوان «عشق‌های خدایی» برای رزمندگان و دلاور مردان هشت سال دفاع مقدس بود.

منبع: تابناک