پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/

بانک کشاورزی استان کهگیلویه و بویراحمد این روزها روی خشن و بی‌رحم بانک‌ها را به اسم قانون و تکلیف روی یک خانواده سرطانی با ۷ دختر مجرد و بیکار، آوار کرده و در صدد است تا آن‌ها را بی‌سرپناه کند.

به گزارش ریواس جنوب از یاسوج، بانک کشاورزی در استان کهگیلویه و بویراحمد در کنار خدمات قابل توجهش در بخش تولید و کشاورزی، بانی یک اقدام مغایر با رافت اسلامی شد و زندگی را برای ۷ دختر مجرد و بیکار با یک پدر بیمار، تلخ و تلخ‌تر کرد.

آقای علی‌بور هنرمند پلیس کهگیلویه و بویراحمدی است که در یک‌ماموریت دچار معلولیت می‌شود و بعد از مدتی به بیماری سرطان مبتلا می‌شود؛ او چند سالی است که تسهیلاتی از بانک کشاورزی گرفته و قادر به بازپرداخت آن نبوده و با استفاده از ظرفیت‌های قانونی تمدید شد اما سود ناشی از این تمدید کمر این خانواده را شکسته‌تر از قبل کرد.

بیماری، نان‌آور این خانواده روستایی مزید علت شد نا بازپرداخت این وام انجام نشود و بانک بالاخره منزل این خانواده را مصادره کرد و بعد از آن چند روز پیش نامه تخلیه این‌ملک زندگی را بر سرشان خراب کرد.

دقیقا دو ماه پیش گروه جهادی فطرس در یک اقدام نیکوکارانه پشت‌بام خانه این دختران جوان را ایزوگام کرد تا آب باران روی آنها چکه نکند اما دیری نگذشت که سیل بدهی مانده از قبل و سود بر سود همه آرزوهایشان را با خودش برد.

حال باید یادآور شد که بانک کشاورزی طبق قانون عمل کرده اما آیا نمی‌توانست قبل از این یورش بانکی تدبیری به خرج دهد و برای بدهکاری که در بستر بیماری است با مسئولان ارشد و گروه‌های جهادی و خیرین بنشیند و فکری کنند؟

آیا آرامش روانی این خانواده برای بانک مهم است؟ آیا مدیران ما فکر می‌کنند که افزایش این فشارها چه سرنوشتی را برای دختران معصوم این خانواده رقم می‌زند؟

آیا برایمان اهمیت دارد که دختری برای امرار معاش به لغزش بیفتد؟

آیا بانک به موقع برای عدم انحراف تسهیلات این خانواده نظارت کرده است که این تسهیلات که قرار بود خانه‌‌ای را آباد کند اینگونه خانمان‌سوز نشود؟

آیا نمی‌شد قبل از بر هم زدن آرامش روانی جامعه، فکر بهتری می‌شد؟

آیا بانک‌ها برای بدهکاران کلان بانکی و نورچشمی‌ها اینگونه سفت و محکم به دنبال وصول مطالبات هستند؟

و ده‌ها سوال بی‌جواب دیگر…

 

انتهای پیام/