پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/

پایگاه اطلاع‌رسانی ریواس/

رحیم بنامرحیم بنام

اختلاف‌نظر میان دو چهره‌ی مطرح اصلاح‌طلبی کهگیلویه‌ی بزرگ سالها ادامه داشت.

منطقیان و لاهوتی دو شخصیتی بودند که خود سال‌ها دوشادوش بهرام تاجگردون رنج دوران برده‌اند. اما “پس از بهرام” خوبی در کهگیلویه نداشتند؛ راه جدایی در پیش گرفتند و هرکس برای خود خط‌کشی‌های خاصی ترسیم کرد و مرزهایی گذاشته‌شد که وقتی با پدیده‌ی مذموم “قوم‌گرایی” گره خورده بود بسیار ناشکستنی جلوه می‌کرد.

 آتش اختلافی که به هر دلیل افروخته شده‌بود تر و خشک را با هم سوزاند و ۲۴ سال کهگیلویه‌ی بزرگ را به‌دست انحصارطلبان سپرد. در رقابت سیاسی این سال‌های کهگیلویه، هر چه دیدیم “گل به خودی” بود. امیدها برای حل این معضل سیاسی که گاهاً حیطه‌ی اخلاق را هم در بر می‌گرفت کم‌رنگ شده بود. با شروع زنگ انتخابات مطالبه‌ی مردمی اصلاح‌طلبان مشهود بود: اجماع!

اما برگشت به عقب و نگاهی به پشت سر این مطالبه را تا حدی خنده‎دار نشان می‌داد و دست‌نیافتنی! همه‌ی روزها در بیم و امید برای اجماع سپری شد تا اینکه شامگاه ۲۵ بهمن فرا رسید.

شامگاه ۲۵ بهمن ۹۴ جلسه‌ی مجمع مشورتی اصلاح‌طلبان کهگیلویه‌ی بزرگ تشکیل شد و در حالیکه نمایندگان تام‌الاختیار لاهوتی و منطقیان هم حضور داشتند، دکتر علی کامرانی به عنوان کاندیدای اجماع با قاطعیت آراء انتخاب شد تا این شب در روند سیاسی جریان اصلاح‌طلبی کهگیلویه‌ی بزرگ یک شب به یادماندنی لقب بگیرد.

شب پایان کدورت سیاسی اصلاح‌طلبان! شب حس کردن طعم شیرین وحدت! شب تزریق خونی تازه در رگ جریان اصلاح‌طلبی کهگیلویه! شب شنیدن صدای شکستن مرزهای عقب‌برنده‌ی قوم‌گرایی!

شبی که در بوجود آمدن آن دکتر اژدری و دکتر آرام هم سهم ارزنده‎‌ای داشتند…

اما هنوز برای تصمیمگیری قطعی زود است و تا ۷ اسفند راه پرپیچ و خمی در پیش است…

انتهای پیام/