مسئولان چاره ای بیندیشند شهروندانی که حقوق ابتدایی‌شان در حوزه درمان نادیده گرفته می‌شود

تکرار/ کرامت انسانی مساله ایست که باید هر اداره و نهادی آن را در اولویت کاری خود قرار دهد.
شیوه گرفتن نوبت برای مراجعه به کلینک های درمانی دهدشت به حدی برای مردم بیمار زجر آور و طاقت فرساست که صدای آنها را درآورده است .
تماس های مردمی،خبرنگار ریواس جنوب را به محوطه کلینیک امام سجاد یک و دو دهدشت کشاند.
زجری که مردم برای گرفتن یک نوبت پزشکی می کشند با هیچ قلمی و هیچ گزارشی قابل لمس نیست.
رعایت نکردن خود مردم از یک طرف و عدم توجه،بی تدبیری و بی مسئولیتی مسئولان امر از طرف دیگر باعث شد که دید مردم نسبت به مدیران روز بروز بدتر شود.
بر پایه این گزارش کلینک های دهدشت درتمام روزها به حدی شلوغ است و برای همسایگان مزاحمت صوتی ایجاد میکند که اگر فرد غریبه ای از اطراف این محدوده ها بگذرد با خود فکر میکند همایشی و یا تشییع جنازه ای در کار است.
با توجه به نبود پزشکان مورد نیاز در مطب خصوصی و نیاز مبرم برای مداوای درد خود، مردم از ساعتها قبل پشت درب کلینیک تجمع میکنند تا درب باز شود و بعد از اینکه مسئولان امر درب را باز کردند،آنگاه است که اصل ماجرا شروع می شود و بیماران برای رسیدن به مقصد اصلی برای قرار گرفتن در صفوف نوبت با نهایت سرعت می دوند.
و اما داستان به پایان نمی رسد. مردم زجر دیده و خسته مجددا باید چیزی حدود سه ساعت در حالت سر پا بایستند تا منشی کلینیک برای در جریان قرار گرفتن نوبت ها پنجره کلینیک را باز کند.
و اما اوج تاسف ها و بی فرهنگی ها اینجا نمایان است که هر فردی برای اینکه اعلام کند زودتر به این مکان مراجعه کرد انواع و اقسام توهین ها را به بیمار بغل دستی خود روانه می کند که در این بین افرادی که اهل حاشیه و داد وفریاد نیستند و صداقت بیشتری دارند دست خالی بر میگردند.
یکی از بیماران کلینیک امام سجاد در گفتگو با خبرنگار ریواس جنوب گفت: من مادرم را خیلی دوست دارم ولی اگر حتی به قیمت از دست دادن مادرم باشد دیگر به این کلینیک نمی آیم.(واقعا مدیران چه جوابی به احساسات این فرزند دارند؟چقدر می توانند با این وضع اسفباری که در حوزه ی تحت مدیریتشان است راحت بخندند؟)
بیمار دیگری که از بخش های اطراف و دور دهدشت بود گفت:من از ساعت ۱۲ اومدم اینجا و الان ساعت ۱۷ عصر است،هنوز دکتر نیامد و منم پنجاه و چهارمین نفر هستم که قطعا وسیله نقلیه برای برگشتن به خانه ام گیرم نمی آید و بیش از آن که به فکر مداوای خودم باشم دنبال سرپناهی برای امشب خودم در دهدشت هستم.
حال بنظر می رسد افرادی که به این مراکز درمانی مراجعه می کنند نه تنها سلامتی خود را بدست نمی آورند بکه بر مشکلات روحی_روانی و جسمی آنها نیز افزوده می شود.
حال یک سوال تاسف برانگیز باقی می ماند!
آیا واقعا مسئولان شبکه بهداشت کهگیلویه، در این روزگار که عصر پیشرفت علم، ارتباطات، ابتکار و خلاقیت است، روشی برای پایان دادن به این شیوه سنتی ،تاسف آور،خسته کننده،ناامیدکننده و بی تدبیرانه خود، برای مردم زجر دیده این شهرها پیدا نمی کنند؟
پایگاه خبری ریواس جنوب در مراحل بعد گزارشات تصویری این کلینک ها که خود گواهی بر همه ی بی تفاوتی مسئولان و البته رعایت نکردن خود مردم است را به تصویر میکشد ومنتظر عمل مسئولان در این زمینه می ماند.

گزارش از: عظیم بنام