شهر زیرین یاسوج، شهر آمریکایى نشینان!

یکی از مخاطبان ریواس جنوب که از وضعیت شهری محله دولت آباد  و شهرک امام علی یاسوج سخت گلایه دارد، گلایه های خود را به زینت قلم آراسته است تا با نگارش یادداشتی بی عدالتی و تبعیض از سوی مسوولان در اداره شهر را فریاد بزند.

به گزارش ریواس جنوب؛ متن یادداشت ارسالی حسین على پور به این شرح است؛

بسمه تعالى

زمانى بود که منطقه دولت آباد یاسوج همچون اسمش از آبادانى بلند آوازه اى برخوردار بود به طرزى که ، کسانى بودند که از مناطق دور دسترس مى آمدند و به سکنه این منطقه خوش نشین گاه ملحق میشدند.
مدتها گذشت…
مسئولینى آمدند و رفتند…
تا که قلم روزگار را به گونه به دست گرفتند و نوشتند ، که تصفیه خانه ى فاضلاب شهرى ، شهر یاسوج را به زمین هاى پایین دست دولت آباد کشاندند و آن را علمى نشاندند؛ نا پسند!
پس ز نشاندن این علم، همه با خود پنداشتند که به فاضلاب شهرى وصل خواهند شد و از شر حلقه حلقه هاى چاه هاى خانه شان خلاص خواهند شد و صداى ماشین هاى تخلیه چاه را تا ابد به خاطره ها خواهند سپرد؛ غافل از اینکه کسانى بر سر بیرق شهر بودند که پهنا و سنگینى رگون گردنشان اجازه عبور و مرور زیاد را در باب کشاندن ماشین هاى تخلیه چاه را به آنها نمیداد؛ که مسئولین زحمت کش و متفکر شهر یاسوج بالاخره به این نتیجه رسیدند که آن بالا نشینان نامدار از مردم مظلومى که در معرض عواقب بد این تصفیه خانه قرار دارند، با ارزش تر و با اهمیت ترند!
تا که به جایى رسید این اهمیت ها و ارزش ها که کاشانه داران خیابان هاى سى مترى شهداى دولت آباد و همچنین سکنه ورودى شهرک امام على(ع) تا به امروز هیچیک رنگ و لعابى از فاضلاب شهرى را به خانه هاى خویش ندیده و اجازه وصل فاضلاب خانه هاى خود را به آن ندارند.
که امروز٢۶شهریور٩۶ آمریکاییان ساکن شهر زیرین و یادگاران مسوولین، از زمان هاى دیرین یعنى سوسک هاى ساکن خط فاضلاب یاسوج سر از دولتسراى خویش بیرون آوردند و فریاد کمبود جاى خویش را سر دادند که قربانیان این مجازات شهرى کسى نیست جز؛
مردمانى که سالیانى دراز از مرحمت مسئولین از این نعمت بى بهره بوده اند
و اینک باید بار رگ ستبران را نیز به دوش بکشند.
امید است بزرگواران و افسار بدستان استان فکرى به حال مردم مظلوم و بى حصِگان این منطقه{دولت آباد و شهرک امام على} کنند و دست ایشان را به جد گیرند و از معضلات نجات دهند تا که هم با چوب برکت بر آبادانى شهر بتازند و هم بر احترام و اعتبار خویش در بینابین تبعه این مناطق بیفزایند.