حوزه انتخابیه بویراحمد و دنا صحنه انتخابات یا صحنه تعصبات؟ عواقب نماینده‌شدن دو نامزد طایفه‌گرا

انتخابات مجلس شورای اسلامی در دوره اخیر با حضور دو کاندیدای قومیت گرا و بدون حمایت حزبی به شدت رنگ بوی قبیله‌ای به خود گرفت، قبیله گرایی که در مجلس نهم و دهم به پیروزی فردی ضعیف و ناکارآمد منجر شد؛ فردی که نتوانست جوابگوی خواسته‌ها و نیازها و انتظارات مردم شهرستانهای بویراحمد و دنا حتی طوایف منتسب به خویش باشد و ریزش شدید و بازگشت بسیاری از مردم از نماینده فعلی شاهد این مدعاست.

فردی که در مجلس به جای حمایت از مردم داغدار حوزه انتخابیه اش در حادثه غمبار سقوط هواپیما، از وزیر متخلف دفاع میکند ‘ در انتخاب مدیران ارشد استان و جذب بودجه‌ها تسلیم تاجگردون میشود و عزت بویراحمد را جریحه دار می‌کند؛ مردم قطعا این مسائل را می‌دانند و می‌فهمند.

مردم امروز آگاه تر از همیشه می دانند انتخابات قومی و قبیله ای به رشد و توسعه منجر نخواهد شد و سال‌ها استان را عقب خواهد برد  مهمتر از آن عزت و غیرت و شرافت مردمان دنا را لگدمال می نمایند.

از یک سو در انتخابات دهم و یازدهم فردی به مراتب ضعیف تر، ناتوان تر، ناکارآمدتر و قبیله گراتر از نماینده فعلی حضور یافته که بررسی تاریخچه و سوابق وی نشان می‌دهد که اولاً در تمامی مناسب مدیریتی خود استعفا داده و در نطق و بیان، تخصص علمی خاص مجلس، مدیریت و قانون گذاری و حتی کار با آمار و ارقام بسیار ضعیف‌تر از نماینده فعلی است.

بخش بسیار زیادی از افراد آگاه و با درایتی که خود حامی ایشان هستند نیز وی را شایسته نمایندگی مجلس نمی دانند و معتقدند بسیار ضعیف تر از آن است که بتواند در مناسب مدیریتی سطح پایین هم کاری از پیش ببرد چه برسد به مجلسی که کانون اصلی تمام امور مملکت است، اما به ناچار و از روی ترس ، وحشت و نگرانی مجبور هستند در ظاهر وی را همراهی نمایند اما هرگز وی را نه لایق مجلس می دانند و نه به وی رای خواهند داد.

از سوی دیگر بسیاری معتقدند وی دارای خودشیفتگی و خودخواهی بسیار خطرناکی است که گواه این مدعا را هم می توان در سابقه وی دید؛ ایشان نه در شورای ائتلاف نیروهای انقلاب حضور یافت و نه حاضر به مناظره با افراد شاخص و توانمند هم خانواده خود جهت معرفی یک کاندیدای توانمند و دارای مقبولیت اجتماعی در انتخابات شد.

او بطور مکرر به بزرگان مورد احترام مردم این شهر و دیار و حتی شعور عمومی مردم حمله و توهین می نماید.

به نظر می‌رسد اگر ایل بزرگ حامیان وی دقیق‌تر گوش فرا دهند آنچه می‌شنوند،  ندای وحدت و برادری نیست بلکه ندای خودخواهی و تکبر، منیت و تعصب، عجز و ناله فردی ضعیف و ناتوان، و صدای طبلی تو خالی است؛ توخالی تر از نماینده فعلی، استعفاگری که بشرط آنکه استعفا ندهد باز هم نه در دولت آینده و نه در مجلس قدرتی خواهد داشت، نه زبان و نطق قوی، و نه چهره ای شناخته شده و برش دار برای ایستادگی و احقاق حق مردمان شهرستان های بویراحمد و دنا و نه پاسخگوی خواسته ها و مطالبات برحق مردم دو شهرستان و بالاخص ایل بزرگ حامی او خواهد بود.

انتهای پیام/جاوید احمدی منفرد