عارف از روحانی دلخور است؟

آنگونه که از شواهد پیداست عارف و برخی از چهره‌های شناخته شده فراکسیون امید اعتقاد دارند این افراد به آرمان‌های جریان امید خیانت کرده‌اند و به میثاقی که بسته‌اند پایبند نبوده‌اند.
به گزارش ریواس جنوب، محمدرضا عارف بعد از انتخابات مجلس دهم و با مشاهده نتایج انتخابات تهران و برخی شهرهای بزرگ، بر این باور بود می‌تواند عهده دار ریاست مجلس باشد و بر دوران ۸ ساله ریاست لاریجانی بر قوه مقننه را پایان دهد. اتفاقاتی که بعد از تشکیل مجلس دهم افتاد اما پایانی بود بر آرزوهای سیاسی عارف.
علی لاریجانی با کمک اصول‌گرایان و بخشی از نمایندگان طرفدار دولت از فراکسیون امید توانست بازهم به کرسی ریاست مجلس تکیه بزند. رفتن لاریجانی به راس پارلمان دهم نشان داد که عارف در زمین بازی سیاسی به ویژه در پارلمان کم تجربه است. او نتواسنت اعضای فراکسیون امید که به واسطه فهرست امید به مجلس راه پیدا کرده بودند را قانع کند که بر اساس آرمان‌های فراکسیون رای بدهند. این عدم قدرت چانه زنی باعث شد تنها ۱۰۳ رای از حدود ۱۵۸ نماینده راه یافته از فهرست امید به مجلس را به خود اختصاص داد.
انگونه که از شواهد پیداست عارف و برخی از چهره‌های شناخته شده فراکسیون امید اعتقاد دارند این افراد به آرمان‌های جریان امید خیانت کرده‌اند و به میثاقی که بسته‌اند پایبند نبوده‌اند.
مصطفی کواکبیان در همین مورد می‌گوید:« . بعضاً اشخاصی با ما «عکس یادگاری گرفتند و زنبیل خودشان را جای دیگر بردند».گرفتاری ما این است که این اشخاص از لیست امید میثاق‌نامه را امضا کردند اما به لاریجانی رای دادند. مطمئنم ۵۰ نفر از لیست امید به‌ آقای لاریجانی رای دادند.»
به نظر می رسد در این میان، پای حزب اعتدال و توسعه که دبیرکل آن نوبخت، سخنگوی دولت را به عهده دارد در میان است. اصلاح طلبان بر این باور هستند نوبخت و حزب وابسته بود در جریان انتخاب رئیس مجلس، طرف لاریجانی را گرفته‌اند و به ریاست او رای داده‌اند. اعضای فراکسیون امید بر این باور هستند که دولت از ابتدا مخالف ریاست عارف بر مجلس بوده است و ترجیح می‌داده که علی لاریجانی عهده دار ریاست مجلس باشد.
عدم حضور محمدرضا عارف به عنوان رییس فراکسیون امید در اولین جلسه مشترک دولت و مجلس دهم به خوبی بیانگر این معناست که عارف از دولت و رئیس جمهور دلخور است. به نظر می‌رسد عارف انتظار داشت که روحانی در دفاع از عارف به میدان بیاید و حالا می‌بیند که دولت برخلاف آنچه او تصور می‌کرد حامی رقیب او یعنی علی لاریجانی است.
شاید بتوان گفت می‌توان منتظر بود که این دلخوری در جریان تصویب برخی طرح‌ها و لوایح خود را نشان دهد. آنچه امروز مشخص است این مسئله است که جاده عارف و روحانی فعلا دو طرفه نیست و حتی می‌شود متصور بود اگر شرایط به این گونه ادامه پیدا کند این اتوبان یک طرفه شود.
منبع: نامه نیوز