پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/

وضعیت حمل و نقل در کهگیلویه و بویراحمد رمق صادرات این استان را گرفته و چرخ کامیون‌هایی که باید در خدمت صادرات باشند پنجر بوده و فرمان آن‌ها در دست هر کسی باشد در دست متولی حمل و نقل این استان نیست.

به گزارش ریواس، صادرات در استان کهگیلویه و بویراحمد یکی از ظرفیت‌های مهمی است که می‌تواند راه میانبری برای نزدیک شدن به توسعه محسوب شود اما واقعیت این است که پای صادرات در این استان لنگان است و آنچه باید از این استان به مقصد بازارهای کشور و دنیا صادر شود در قد و قواره کهگیلویه و بویراحمد نیست.

باری که روی زمین مانده است

از طرفی، حمل و نقل یکی از زیربنایی‌ترین نقش‌ها را در مقوله مهم صادرات و رشد اقتصادی دارد ولی این نقش به علت ضعف‌هایی که در سایر شاخص‌ها و فاکتورهای توسعه صادرات، از جمله ناکارآمدی گمرگ، وجود دارد، در کهگیلویه و بویراحمد، پررنگ‌تر است.

اما با این وجود باید گفت که وضعیت حمل و نقل بار جاده‌ای در کهگیلویه و بویراحمد، چنگی به دل نمی‌زند و نه تنها نمی‌تواند بار فقدان حمل و نقل دریایی و هوایی و ریلی را به دوش بکشد بلکه بار خودش نیز روی مین مانده است.

قصور بزرگی که فعلا کوچک به نظر می‌رسد

در حال حاضر انتظارات از صادرات این استان پایین است و صرف نظر از صادرات چند محصول قدیمی از دیرباز تاکنون، این ظرفیت تقریبا بکر مانده و نقشی در توسعه این استان ایفا نکرده اما علت اصلی به مقصد نرسیدن بار صادراتی این استان، ضعف‌های آشکار سیستم حمل و نقل است.

اگر چه جدی نشدن برنامه مدیریت ارشد این استان در صادرات، قصور بزرگ مدیریت حمل و نقل و پایانه‌های این استان را تا حدی کوچک کرده ولی افکار عمومی و دلسوزان توسعه به زودی این خواسته را از علی خوان‌پایه مطالبه خواهند کرد.

در این وضعیت است که بخش عمده‌ای از توان صادراتی این استان به علت این ضعف‌ها که به راحتی قابل رفع شدن است به سبد توسعه سایر استان‌ها ریخته می‌شود.

تولیدکنندگان و صادرکنندگان چه می‌گویند؟

سپاهان موکت، سیمان یاسوج و شرکت سینره از جمله واحدهای صادراتی هستند که مدیران آن‌ها در گفت‌وگو با ریواس بر نبود ماشین حمل و نقل استاندارد و مناسب در این استان و گرانی و لجام گسیختگی نرخ تعرفه‌های حمل و نقل، تأکید داشتند.

موضوعی که علی خوان‌پایه به آن اذعان می‌کند و می‌گوید: این خواسته واحدهای صادراتی، شرکت توانمند حمل و نقل می‌خواهد که ما نداریم.

از سوی دیگر کامیون‌های حمل و نقل جاده‌ای کهگیلویه و بویراحمد، تنها امکان تردد تا لب مرز را دارند و این نیز ضعف بزرگی است که بعد از این همه سال در سابقه صادرات، نتوانیم آن را برطرف کنیم.

سیاست‌ها را کامیون‌داران مشخص می‌کنند

اما آنچه بیش از همه این‌ها، وضعیت حمل و نقل در کهگیلویه و بویراحمد را نگران‌کننده می‌کند، این است که سیاست‌های حمل و نقل ما را رانندگان کامیون‌ها مشخص می‌کنند و در این زمینه نقش مدیریتی در تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری تقریبا به صفر می‌رسد.

موضوعی که اذعان و پذیرش آن از سوی مدیرکل حمل و نقل و پایانه‌های این استان، وجود شبکه مافیایی در این صنعت را به ویژه در حوزه نرخ و تعرفه حمل بار، تأیید و تقویت می‌کند.

اذعان خوان‌پایه به وجود افزایش نرخ‌های خودسرانه

خوان‌پایه در نشست توسعه صادرات با اشاره و تأیید این موضوع گفت: البته ما افزایش نرخ مصوب در قیمت حمل و نقل بار نداریم و هر چه هست افزایش نرخ‌های نانوشته است!

موضوعی که نشان می‌دهد، افسار حمل و نقل از دست متولی آن خارج شده است و قیمت‌ها عمدتا خودسرانه و سلیقه‌ای است.

هزینه حمل ۸۰ کیلومتر در استان ما با ۴۰۰ کیلومتر سایر استان‌ها برابری می‌کند

جبار کیانی، یکی از قدیمی‌های بازار صادرات و بازرگانی این استان نیز در گفت‌وگو با ریواس این موضوع را تأیید می‌کند و می‌گوید: هزینه‌های حمل و نقل ۸۰ کیلومتر بار در کهگیلویه و بویراحمد با ۴۰۰ کیلومتر سایر استان‌ها برابری می‌کند.

چندین تولیدکننده و صادرکننده این استان نیز از وضعیت لجام گسیخته و غیرضابطه‌مند و سلیقه‌ای قیمت حمل و نقل نیز به شدت گلایه و انتقاد کردند و بسیاری دیگر نیز با وجود آنکه از کارت بازرگانی این استان استفاده می‌کنند ولی بارهای صادراتی خود را از گمرک سایر استان‌ها، بارگیری می‌کنند تا به قول خودشان این نرخ‌های اضافی را نپردازند.

هر جا تعرفه دولتی است، کامیون‌داران کار نمی‌کنند

نکته نگران کننده دیگر در بازار صادرات و حمل و نقل این استان، موضوع خودمختاری کامیون‌داران است که به اذعان تولیدکنندگان و فعالان بخش خصوصی، هر جا هم که تعرفه دولتی ملاک عمل است، کامیون‌داران از زیر بار شانه خالی می‌کنند و کار نمی‌کنند.

بازار شن و ماسه و قیمت‌های سرسام‌آور حمل آن نیز وضعیت مشابهی دارد و قصه ملموسی برای این آشفتگی است.

وام‌ها از کهگیلویه و بویراحمد؛ بارها از سایر استان‌ها

اما این‌ها، همه نگرانی‌های دلسوزان این عرصه در این قصه نیست؛ افراد زیادی در این سال‌ها از اعتبارات همین استان وام گرفتند و کامیون خریدند ولی چرخ این کامیون‌ها هیچ‌گاه برای منافع این استان نچرخیده و در این آشفته بازار چه توجیهی می‌تواند پاسخ‌های خوان‌پایه به عنوان مسئول حمل و نقل این استان را قانع‌کننده کند، باید منتظر بمانیم.

سید موسی خادمی هم این قصه را شنیده ولی اینکه چه زمانی می‌خواهد دست به کار شود و کاری کند برای سامان دادن به این اوضاع باز هم باید صبر کرد.

نکته پایانی اینکه این گزارش هرگز نافی زحمات و خدمات دیگر اداره‌کل حمل و نقل و پایانه‌های این استان نیست و فقط ناظر به یک ضعف آشکار در مسیر توسعه‌ای است که برخی دل در گرو تدبیر و امید دولت یازدهم بستند.

————————-

گزارش از کریم بنام

———————–

انتهای پیام/ ک- ب