روایتی از روی دیگر سکه آتشسوزیهای مداوم طبیعت کهگیلویه و بویراحمد مبارزان آتش و جنگل، هر دو مظلومند، ظالم کیست؟
پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/
انتقادات اخیر رسانهها از گسترش آتشسوزیها و پیشنهاد استعفای متولی منابع طبیعی تا حدی خاطر برخی کارکنان و مدیران این دستگاه حاکمیتی را مکدر کرد اما واقعیت این است که منتقدین با هدف تجهیز مبارزان دست خالی این روزهای پر از آتش و دود در جنگلهای کهگیلویه و بویراحمد، دست به قلم شدند.
به گزارش ریواس جنوب از یاسوج، درد جنگلهای کهگیلویه و بویراحمد آنقدر در رسانهها مطرح شد که اگر گوش شنوایی در بین مسئولان و عاقلی در خانه باشد تا الان اثر خود را گذاشته بود.
در همین رسانه خبری که به دفاع از مسائل محیطزیستی افتخار دارد بارها از ضعفهای حوزه منابع طبیعی سخن گفته شد؛ در آخرین مطلب و بعد از آتشسوزیهای مکرر که عدم امکانات مناسب موجب نابودی بسیاری از جنگلهای این استان شد پیشنهاد داده شد که مدیرکل منابع طبیعی استعفا دهد تا مسئولی پیدا شود و از درد جنگلهای این استان بپرسد ؛ شاید این استعفا خوابهای راحت مسئولان استان و کشوری را کمی آشفته کند.
استعفا دهیم تا یکی بپرسد چرا استعفا دادهایم آن وقت بگوییم ما را اینجا منصوب کردهاید که حافظ منابع طبیعی و این سرمایههای ارزشمند باشیم ولی با دست خالی نمیشود! موضوعی که بارها از زبان عزتالله بهشتی، متولی اصلی منابع طبیعی شنیده شد که امکانات اطفاء حریق در جنگلهای کهگیلویه و بویراحمد وجود ندارد؛ ولی بیش از یک دهه است که این فریاد زده میشود و برای همه تکراری شده است ولی آنهایی که باید بشنوند نشنیدند.
استعفا پیشنهادی برای شنیدن این فریاد از سوی مسئولان ارشد استانی و کشوری بود حال با وجود منتقد بودن رسانه ریواس جنوب به عملکرد منابع طبیعی ولی آن مطلب فراتر از ضعفهای مدیریتی در یک دستگاه اجرایی بود و بیشتر ناظر به بیتوجهی مسئولان کشوری به شرایط خاص جنگلی وکوهستانی کهگیلویه و بویراحمد بود.
وقتی جنگلی میسوزد تعدادی از نیروهای منابع طبیعی درکنار نیروهای مردمی و در مواردی هم نیروهای سایر ادارات به محل اعزام میشوند ولی درد اصلی این است که این نیروها در فقر شدید امکانات و با شاخه درخت به جنگ شعلههای افروخته آتش میروند.
شکی نیست که برای مقابله با آتش سوزیها دست خالی هستیم و در مواردی هم که امکانات حداقلی داریم ، مناطق جنگلی، آنقدر صعب العبور هستند که امکان استفاده از این امکانات وجود ندارد.
بنابراین درد سوختن جنگلهای کهگیلویه و بویراحمد با نسخههای تکراری و یکسان مرکزنشینان درمان نمیشود و نیازمند فکری اساسی است.
در منصفانهترین نقد به وضعیت موجود باید گفت که هم کارکنان منابع طبیعی که با کمترین حقوق و مزایا و امکانات به جنگ دود و آتش میروند مظلوم هستند و هم جنگلهای بیزبانی که ما را حافظ و ناجی خود میدانند ؛ اما اینکه ظالم کیست همان موضوعی است که هدف همه دوستداران واقعی طبیعت است.
با این حال سکه آتشسوزیهای مکرر و خانمانسوز جنگلهای کهگیلویه و بویراحمد روی دیگری هم دارد و آن زحمات افرادی است که برای آنکه یک درخت کمتر بسوزد شرایط طاقتفرسایی را تحمل میکنند.
در تازهترین آتشسوزی که در منطقه پیجاب شهرستان گرمسیری باشت رخ داد آنگونه که تصاویر ارسالی مبارزان آتش میگویند نیروهای منابع طبیعی ۲۴ ساعت بیخوابی و تشنگی و خستگی را به جان خریدند تا آتش درختان بلوط بعد از صدها قربانی فروکشد و تسلیم شود.
دقیقا” در وقتی که بسیاری از شهروندان زیر کولر و روی فرشها و تشکهای نرم استراحت میکنند عدهای هستند در ارتفاعات صعب العبور با دهها ساعت پیادهروی و خستگی و تشنگی گرمای سوزان گرمسیر را تحمل میکنند تا شعلههای آتش مهار شوند و درختی کمتر طعمه حریق شود.
حکمتیان معاون پشتیبانی اداره کل منابع طبیعی با توصیف آنچه شب و روز گذشته در آتشسوزی پیحاب بر سر او و همکارانش رفته است میگوید که نیروهای ما ۲۴ ساعت گذشته ثانیهای نخوابیدند و با مهار آتش در ۸ بامداد از فرط خستگی در منطقهای که خطر مارگزیدگی بالایی دارد به خواب رفتند.
حکمتیان افزود: علاوه بر نیروهای مردمی و اداری باشت، ۴ اکیپ به همراه مدیرکل منابع طبیعی از یاسوج اعزام شدند تا موفق به مهار آتش شدیم.
او از دلسوزان طبیعت خواست تا ازخودگذشتگی های همکارانش در منابع طبیعی را هم ببیند و فقط به بیان ضعفها نپردازند.
با همه این توضیحات این سوال مطرح است که مبارزان آتش، طبیعت و جنگل همه مظلومند، اما ظالم کیست؟
کهگیلویه و بویراحمد هم جنگل خیز است و هم استانی کوهستانی با مناطق صعبالعبور است، یک بالگرد ویژه آتشسوزی با شرایط کوهستان و اعتبارات ویژه کمترین حق آن برای نجات سرمایه ارزشمند جنگل از سوختن و نابودی است؛ آنچه رسانهها و افکار عمومی از متولیان منابع طبیعی انتظار دارند این است که این حق کمترین را پیگیری کنند و بگیرند.
انتهای پیام/ بنام_ ک
حق مطلب ادا شد. درود بر این قلم توانا و درود بیشتر بر کارکنان زحمتکش منابع طبیعی…
واقعا این مطلب متاثرم کرد به حدی که خواب حرامم شد. این مسئولین کجا خوابند؟