مدافعان واقعی و همیشگی سلامت را بشناسیم

یادداشت/

به نام خداوند علم و قلم
ابتدا بر خود لازم و واجب دانسته که از مجموعه ی علوم پزشکی برای همه ی خدمات صادقانه ی انها صمیمانه سپاسگزاری کنم.اما از شروع کرونا تا کنون ،هر زمان که “تلاش،ایثار و فداکاری” به میان امده ،از رسانه ی ملی گرفته تا سایت محلی ، مسئولان کشوری تا محلی ، خواص و عوام ،فقط پزشکان و پرستاران را “مدافعان سلامت” دانسته و سیل تقدیرها،هدیه هاوحتی دعاها …همه و همه تقدیم به پزشکان و پرستاران بوده که جای تقدیر هم داشت ،اما در این میان مدافعان واقعی و همیشگی سلامت، مظلوم و گمنام واقع شدند و همین امر بنده را بر آن داشته که ضمن سپاس از این بزرگوران و زحماتشان در بیمارستانها و عرصه ی درمان ،بر آنچه گذشت نقدی مستند داشته باشم و با دلیل و مدرک، بنگارم که مدافعان اصلی سلامت چه کسانی اند ونادیده گرفتن گمنامان این عرصه و تمام عرصه های سلامت کدام قشر گرانمایه هستند و خواستم تا با ضرب المثل معروف “به نام من به کام تو ” شروع کنم ،دیدم که
“نه به نامشان هست و نه به کامشان” :
اما مدافعان واقعی و همیشگی سلامت چه کسانی هستند که گمنام مانده اند و چرا از لحاظ احترام ، تقدیرو حقوق و مزایا باید در صدر مجموعه ی علوم پزشکی باشند و اگر چنین نباشد چه قدرنشناسی بزرگی است از جانب اشرف مخلوقات .
همان کسانی را عرض می کنم
که از ماهها قبل از بارداری مادران تا کهنسالی، مراقب و محافظ سلامتی ما انسانها هستند واز جنین گرفته تا نوزادی و کهنسالی و پیشگیری و مراقب بیمار خاص و.‌‌.. همیشه و بی واسطه در کنار مردم هستند .

تایادمان هست، تمام واکسیناسیون ها و مراقبت ها را آنها بر دوش کشیده تا از هر بیماری و ناهنجاری جسمی و روحی پیشگیری کنند ‌.همان نیک اندیشانی که از شروع بیماری کرونا ۴۰۳۰به دست و شبانه روزی در حال صحبت و ثبت هستند و چه بسیار مشکلات شنوایی و بینایی را به همراه داشته است .تا به حال کجا دیده ایم که پزشک یا پرستاری در حال تزریق واکسن کرونا باشد یا در اپیدمی کرونا ،جویای احوال مردم و بیماران خاص در منزل باشد (ضمن سپاس فراوان آنها در بیمارستانها) و همین انسانهای گرانمایه بودند که پیش مرگان کرونا در مراقبت از هزاران کرونایی در خانه بوده و یا شبانه روز در حال واکسیناسون و مشاوره بوده و هستند. همان انسانهایی که ساعت ها با چهره های همیشه خندان از مناطق شهری تا محروم ترین مناطق ،ساعت ها به مردم مشاوره داده و در محل کار و منزل ،فشارسنج و گوشی به دست مراقبت کرده اند و هرگز برای دیدن انها نه صف های طولانی نیاز بود و نه دست به جیب شدن و ملاقاتی کوتاه با دست خطی ناخوانا و هر چه بود مهر بود و مهربانی.و همان انسان های بزرگی که اگر زحمات فراوان آنها نبوده ،حتی وزرات بهداشت برای اعلام آمار و هر تحلیل و….هیچ حرفی برای گفتن نداشت.
نتیجه تمام انچه گفت شد این است: که مهندسین بهداشت و بهورزان یعنی مراکز ، پایگاه های سلامت و خانه های بهداشت ،مدافعان و خدمتگزارانِ صادقِ سلامت بوده اند و تمام گل ها ،امتیازات و خوبیهای دنیا را باید به پای اینها ریخت چرا که الحق و الانصاف ،ستایش و تعظیم ،امتیازات و… برازنده ی این انسانهای شریف است و این است انتظارِ مردم قدرشناس ایران زمین.

سید نورالدین شفایی

-------- در همین زمینه بخوانید:

نقدی به ارزیابی عملکرد چند مدیر کل دولت دوازدهم “آه” بزرگ فرهنگیان/ یادداشت به قلم سید نورالدین شفایی