پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/

مدیرعامل شرکت امور آب منطقه‌ای استان کهگیلویه و بویراحمد گفت: زمانی که پول بود برای ساخت سد در این استان پرآب کاری نکردیم؛ جمله‌ای که اگر پی آن را بگیریم به واقعیت تلخی در یک اهمال و کوتاهی بزرگ مدیران این استان و یک مطالبه بزرگ‌تر از آن‌ها می‌رسیم.

به گزارش ریواس، خشکسالی و کم‌آبی در استان کهگیلویه و بویراحمد با خشکسالی‌ها و کم‌آبی‌های سایر نقاط کشور کمی متفاوت است چرا که این استان در کنار آب، تشنه آب است.

وجود رودخانه‌های پرآب متعدد و بارندگی‌های خوب در کهگیلویه و بویراحمد، اگر با تدبیر گذشتگان همراه می‌شد، تا حد زیادی سایه شوم بی‌آبی را از سر این استان حداقل در این سال‌ها، دور می‌کرد ولی این مهم، محقق نشد.

این استان به نسبت چند سال پیش، منابع آب کمتری دارد و بارندگی هم کمتر شده است ولی کهگیلویه و بویراحمد به نسبت خودش دچار خشکسالی شده است نه به نسبت وضعیت بارندگی و منابع آبی کشور.

به جز یک یا دو مورد معدود، منابع ۸٫۵ میلیارد متر مکعبی آب در این استان از کوه‌ها و دامنه‌های همین استان سرچشمه می‌گیرند که متأسفانه با کمترین استفاده از این استان خارج می‌شوند

بدون شک اراضی کشاورزی وسیع و مستعد کشاورزان و روستائیان کهگیلویه و بویراحمد بیش از دریای خلیج فارس به آب‌های خودش نیاز دارد؛ نیازی که امروز روستاعای این استان را خالی از سکنه کرده و مدیران این استان در روز روشن نظاره این آسیب بزرگ و ویرانگر در کهگیلویه و بویراحمد هستند.

عکس استفاده شده در این گزارش مربوط به روستای آجم در شهرستان کهگیلویه و در مرز شهرستان بویراحمد است که اجازه استفاده از رودخانه دائمی و پر آب روستای خود را برای کشت و کار و تولید نداشتند و مجبور به مهاجرت به حاشیه شهرها شدند تا هر صبح که از خواب بلند می‌شوند با حسرت به زمین‌های خشک و آب روان روستایشان نگاه نکنند؛ این عکس، تنها نمونه‌ای از سرنوشت صدها روستای دیگر این استان است.

رودخانه آجم در شهرستان کهگیلویه

چندین مدیر و یک حرف مشترک

روی اصلی مطالبه آب در این استان با شرکت امور آب منطقه‌ای در استان کهگیلویه و بویراحمد، است؛ شرکتی که مدیران بومی و غیربومی زیادی را به خود دیده است ولی مردم این استان یک حرف تقریبا” مشترک را از آن‌ها شنیدند؛” برای تخصیص آب محدودیت بالادستی و مشکل قانونی داریم”.

معنی ساده‌تر این جمله این است که اختیار آب‌های کهگیلویه و بویراحمد به درست یا غلط در دست مدیران این استان نیست و دشت‌ها و اراضی مستعد در کنار رودخانه‌های این استان باید منتظر سیراب شدن زمین‌های کشاورزی استان‌های پایین‌دست بمانند.

به گزارش ریواس، اما این جمله یک معنای عمیق‌تر هم دارد و آن این است که وقتی آب تا این حد مهم نبود و حساسیتی روی آن نبود، مدیران این استان برای گرفتن سهم خود از آب‌های خودشان کاری نکردند؛ نه در تخصیص آب و نه در قوانین مربوط به آب.

این را هم باید گفت که “تخصیص آب نداریم”، حرفی است که دیگر خریداری ندارد و مردم و کشاورزان مطالبات جدی در این حوزه دارند چرا که استفاده درست از آب، تبدیل اراضی دیم به آبی در کنار رودخانه‌ها، گسترش سیستم‌های نوین آبیاری تحت فشار و بهره‌گیری از آب‌های جاری و روانی که از کهگیلویه و بویراحمد به مقصد دریا می‌روند، برای عمران و آبادانی در این استان، انتظار بجایی است.

روزهای ریال و دلار مدیران این استان کجا بودند؟

مجموعه این بی‌توجهی‌ها، موجب تصویب قوانینی شد که اگر مدیران دولتی و نمایندگان مردم کهگیلویه و بویراحمد، نقشی در آن نداشتند ولی امروز بیش از هر کس دیگری یقه خودشان را گرفته و آن‌ها برای تخصیص آب به زمینی که در چندمتری یک رودخانه و چشمه است، اختیاری ندارند.

جالب‌تر و البته تأسف‌برانگیزتر اینکه در کنار عدم پیگیری سهم این استان از آب‌های خودش، عدم تصویب قوانینی به نفع این استان و حتی جلوگیری از تصویب برخی قوانین که به نفع استان‌های زیردست منابع آبی است، مدیران وقت این استان برای سدسازی و مهار این آب‌ها نیز اندیشه‌ای آینده‌نگر و دستی توانمند نداشتند.

باید پرسید، روزی که در این مملکت، ریال‌ها و دلارهای نفتی صرف سدسازی در استان‌هایی می‌شد که کمترین منابع آبی و جاری را داشتند، مدیران استان کهگیلویه و بویراحمد به چه کار مهمتری مشغول بودند که اینگونه روی حقوق حقه این مردم، پای گذاشتند.

حرف‌های مشترک سه مسئول مرتبط/با ۳۳ میلیارد چند سال قبل، نساختیم اکنون باید با ۸۵۰ میلیارد تومان بسازیم

موضوعی که در گفت‌وگوهای استاندار کهگیلویه و بویراحمد، مدیرعامل آب منطقه‌ای و رئیس سازمان جهاد کشاورزی این استان با پایگاه خبری “ریواس” به خوبی مشهود است.

سید موسی خادمی در همین خصوص می‌گوید: روزی که همه در این مملکت سد می‌ساختند ما کاری نکردیم و امروز هم هر چه قدر کار شود باز هم با سایر استان‌ها فاصله داریم هرچند با محدودیت‌های مالی و اعتباری کار زیادی نیز نمی‌شود انجام داد.

علی لطفی، مدیرعامل شرکت امور آب منطقه‌ای که در دولت محمود احمدی‌نژاد، سکان هدایت منابع آبی این استان را به عهده گرفت نیز نظری مشابه با استاندار این استان دارد؛ او می‌گوید: در حوزه سدسازی تا پول بوده کاری نکردیم به طوری که سدی که آن زمان می‌شد، با ۳۳ میلیارد تومان انجام دهیم اکنون با ۸۵۰ میلیارد تومان هم انجام نمی‌شود.

رئیس سازمان جهاد کشاورزی هم می‌گوید: باید وقتی که تا این حد، استان‌ها برای تخصیص آب هوشیار نبودند، حق خود را میگرفتیم و مجوزهای برداشت از آب را دریافت می‌کردیم ولی امروز هم اگر چه بحث صدور مجوز برداشت آّ کاملا قفل شده است ولی با یک نگاه متفاوت به این استان این حق قابل گرفتن است.

برداشت از منابع زیرزمینی خیانت است؛ وزارت نیرو قبل از ریختن آبها به دریا فکری کند

جعفر گوهرگانی ادامه می‌دهد: برداشت بیش از این از منابع آب زیرزمینی خیانت است و وزارت نیرو می‌بایست قبل از اینکه رودخانه‌های ما به خلیج فارس بریزند، تخصیص‌ها و مجوزهای لازم را به بخش کشاورزی این استان بدهد.

احداث ایستگاه پمپاژ روی رودخانه مارون در قلعه گل و عمارت کهگیلویه

به گزارش ریواس، علی‌رغم این اهمال‌کاری بزرگ و نابخشودنی، چندین سد نصفه و نیمه در این استان احداث شده ولی کمترین سود را برای مردم این استان دارند، موضوع نگران کننده‌ای که بهترین تعبیر را میراحمد تقوی در این خصوص داشته و آن‌ها را پشت به کهگیلویه و بویراحمد و رو به سایر استان‌ها دانست.

۱۲ سد پر آب اما بی‌پول در کهگیلویه و بویراحمد/ نفتی که در کهگیلویه و بویراحمد از زیرآب به روی آب نیامد

با کارهای نکرده و کارهای نصفه و نیمه و کم خاصیت در گذشته اکنون مسئولان دولت جدید با اذعان به این ضعف تاریخی سعی در جبران عقب‌ماندگی‌های آبی کهگیلویه و بویراحمد دارند؛ تلاش‌هایی که به سد بی‌پولی و تحریم خوردند و با این وضعیت، اگر همتی بزرگ نباشد، در نطفه خفه خواهند شد.

آن‌گونه که علی لطفی می‌گوید، ۱۲ سد مخزنی مهم در این استان در دست مطالعه است که تنها برای مطالعه هر کدام از این سدها سه میلیارد پول لازم است ولی این سدها حتی پولی برای مطالعه شدن نیز ندارند و اعتباراتی قطره‌چکانی و ناچیز به آن‌ها داده می‌شود.

در سالیان اخیر با بی‌توجهی و ناتوانی مدیران وقت، برای احداث سد و مهار آب رودخانه و بارندگی‌های این استان، با وجود درآمدهای هنگفت نفتی کشور، فرصت‌های زیادی از دست رفت تا این نفت ارزشمند از زیرآب به روی آن نیاید و کاری برای سیراب شدن اراضی کشاورزی این استان نکند.

عملکرد مدیران دولت تدبیر و امیددر آینده قضاوت خواهد شد

اما امروز نیز با وضعیت به نسبت بهتری که کهگیلویه و بویراحمد در میزان بارندگی و آب‌های زیرزمینی دارد، هنوز مستعدترین استان برای مهار آب‌های جاری و احداث سد است تا مدیران دولت تدبیر و امید نیز در یک آزمون مهم از سوی مردم و افکار عمومی سنجش شوند.

البته باید گفت که همه نیاز این استان در حوزه آب، احداث سد نیست بلکه تلاش برای تخصیص آب به زمین‌های قابل کشت آبی از رودخانه‌ها و احداث ایستگاه‌های پمپاژ با وجود وضعیت بی‌پولی، امکان‌پذیر خواهد بود.

یادمان نرود که منابع آبی زیرزمینی کهگیلویه و بویراحمد دیگر تاب خشونت حفاری‌ها و زخم‌ها را ندارد و جوابگوی برداشت از این منابع نیستند؛ باید فکری کنیم و با رایزنی با وزارت نیرو سهمیه لازم را بگیریم تا بتوانیم قبل از ریختن رودخانه‌هایمان به دریا، زمینی را سیراب کنیم و چرخی از صنعت را بچرخانیم.

بدون شک اگر قفل تخصیص آب از رودخانه‌های این استان بشکند و کلید دولت تدبیر و امید بتواند این قفل زنگ‌خورده را باز کند، شاهد برگشت روستائیان به روستاهایشان و بازگشت کار و درآمد و نان به سفره‌های مردم و کشاورزان این استان خواهیم بود؛ امید بزرگی که برای تحقق آن، در پایان عمر چهار ساله دولت یازدهم، می‌توان قضاوت بهتری پیرامون عملکرد دولتمردان کهگیلویه و بویراحمدی داشت.

————————

گزارش از کریم بنام

————————

انتهای پیام/ک-ب