پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/

مدیر پیام‌رسان بومی «نوتیس‌می»، درباره‌ی تبعیض‌های دور از انتظار بین نرم‌افزارهای داخلی، اظهارات قابل تأملی بر زبان آورده است.

به گزارش ریواس جنوب، سرانجام پس از کش و قوس‌های فراوان و شاید در عین ناباوری، پیام‌رسان محبوب تلگرام فیلتر شد. اما همانگونه که بسیاری از کارشناسان پیش‌بینی می‌کردند زمان کمی کافی بود تا روشن شود چوب و چماق، هرگز جوابگوی تحولات فرهنگی نیست؛ کما اینکه حتی تلگرامِ زخمی، همچنان و با همان اختلاف فاحش محبوب‌ترین پیام‌رسان ایرانی‌هاست و -بنا بر اعلام وزیر ارتباطات- در این مدت از مجموع ۴۵ میلیون کاربر تلگرام تنها یک میلیون نفر حاضر به خداحافظی با این پیام‌رسان شده‌اند.

در این میان موضوع دیگری بود که با وجود اشارات برخی از کارشناسان و مسئولان، چندان مورد کنکاش جدی قرار نگرفت؛ اینکه واقعاً آیا انگیزه‌ای غیر از آنچه ادعا می‌شود، پشت ماجرای فیلترینگ تلگرام بوده؟ یا شاید به عبارتی طعنه‌وار، با سرکیسه‌شدنِ هزاران کسبه‌ی تلگرامی، کیسه‌ی چه کسانی دوخته شد؟

فارغ از آنکه بخواهیم به طرح شائبه‌ها و ابهامات جدی در خصوص گردانندگان برخی از پیام‌رسان‌های داخلی و خارجی بپردازیم، آنچه که روشن است تبعیضی است که در حمایت از همین پیام‌رسان‌های داخلی نیز وجود دارد؛ یعنی اگر حتی بخواهیم باور کنیم که حمایت از تولیدات داخلی یکی از انگیزه‌های “نه” به محصولات اجنبی‌های خدانشناس (!) باشد، گویی خود داخلی‌ها هم قرار نیست با یک چشم دیده شوند!

** اولین پیام‌رسان بومی در شیراز، قربانی رانت و تبعیض!

دکتر فرشاد خون‌جوش- استاد دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه شیراز

 یکی از این پیام‌رسان‌های داخلی که احتمالاً مظلوم واقع شده است، پیام‌رسان «نُتیس‌می (Notice Me)» است؛ نرم‌افزاری که سال ۹۵ توسط دکتر فرشاد خون‌جوش عضو هیئت علمی دانشگاه شیراز و تعدادی از دانشجویان متخصص استان فارسی در حضور وزیر ارتباطات رونمایی شده اما حالا با تمام شایستگی‌هایش قربانی سوگلی‌های داخلی و البته بی‌اعتمادی عمومی در کشور شده است.

دکتر خون‌جوش در این باره تصریح کرده که «با وجود تمام وعده و وعیدها هیچ حمایتی از این ما نشد، چون شهرستانی بودیم!»

عضو هیأت‌علمی دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه شیراز، اظهار داشت: ایده‌‌ی اولیه‌ی این نرم‌افزار از سال ۸۸ شکل گرفت که به دلیل فضای امنیتی آن سال‌ها اجرایی نشد و سرانجام در سال ۹۵ از اولین نسخه‌ی این نرم‌افزار در حضور وزیر سابق و فعلی ارتباطات در پارک علم و فناوری شیراز رونمایی شد.

او با بیان اینکه این نرم‌افزار با استقبال مسؤولین کشوری و استانی روبه‌رو شد، اذعان داشت: با وجود قول‌های داده‌ شده برای حمایت از این پیام‌رسان، اما متأسفانه تاکنون هیچ‌گونه حمایتی از ما نشده است. آن هم در شرایطی که اداره‌ یک پیام‌رسان به گروه‌های مجربی برای برنامه‌نویسی، نگهداری و توسعه با حداقل هزینه‌‌ ماهیانه‌ی ۵۰ میلیون تومان نیاز دارد.

با این حال نکته قابل توجهی که خون‌جوش در میان صحبت‌های خود در گفت‌وگو با فارس تلویحاً اشاره‌ای به آن داشت، هم‌زمانی فعالیت دو نرم‌افزار “نوتیس‌می” و “بله” است؛ نرم‌افزارهایی که البته به دلیل حمایت‌های نابرابر، در حال تجربه‌ی مسیرهای متفاوتی هستند. (یک نمونه از حمایت از نرم‌افزار “بله” را اینجا بخوانید.)

استاد برجسته‌ی دانشگاه شیراز که خود سال‌ها خارج از کشور و در شرکت‌های سطح اول دنیا فعالیت داشته است، با تأکید بر اینکه باید از همه‌ی پیام‌رسان‌های باکیفیت داخلی حمایت عادلانه‌ای صورت گیرد و رانتی در کار نباشد، تصریح کرد: ما اولین شهرستانی بودیم که نرم‌افزار بومی طراحی کردیم ولی متأسفانه به دلیلِ همین شهرستانی بودن و علی‌رغم تمام پیگیری‌هایی که صورت گرفت، حمایتی نشد در حالیکه از نرم‌افزارهای مشابه تهرانی حمایت‌های بیشتری صورت گرفت. گویا صدای ما شهرستانی‌ها بُردی ندارد!

** اذعان مدیر پیام‌رسان داخلی نوتیس‌می: ضرر فیلترینگ تلگرام، بیش از سود آن است

یک نکته جالب دیگر موضع این مدیر پیام‌رسان داخلی نوتیس‌می درباره فیلترینگ تلگرام است. او در روزهایی که تلگرام در آستانه‌ی فیلتر شدن قرار داشت، تأکید داشت که ضرر فیلتر کردن تلگرام بیشتر از سود آن است و این راهکارها پاسخگوی فضای فعلی نیست.

خون‌جوش معتقد است که در کنار آزادی، پیام‌رسان‌های خارجی باید تحت محافظت و کنترل باشد و با حمایت سه قوه و فعالیت سازمان‌ها، اداره‌ها و نهادهای دولتی و خصوصی در پیام‌رسان‌های داخلی مردم را به سمت این نرم‌افزارهای بومی سوق داد.

مدیر پیام‌رسان داخلی نوتیس‌می به دلایل مقاومت مردم نسبت به پیام‌رسان‌های داخلی هم اشاره‌ای کرد و اذعان داشت: یکی از دلایل عدم استقبال مردم از نرم‌افزارهای داخلی، رعایت نشدن حریم خصوصی مردم در بعضی از موارد و نبود اعتماد عمومی بوده که با اعلام رهبر انقلاب مبنی بر حرام شرعی بودن دسترسی به حریم خصوصی مردم در فضای مجازی، این مسئله بُعد حقوقی پیدا کرده و قابل پیگیری می‌شود.

** امکانات جالبی که خاک می‌خورد!

اما در همین حال، پیام‌رسان بومیِ نوتیس‌می، با وجود تمام مشکلاتی که پیش رو داشته، هنوز هم از بسیاری از نرم‌افزارهای مشابه جلوتر است؛ پیام‌رسانی که البته همراه با امکانات جالبی که دارد، در بسیاری از میدان‌ها، بدون استفاده، خاک می‌خورد!

مدیر مرکز فناوری اطلاعات و ارتباطات دانشگاه شیراز در این باره می‌گوید: در گروه ما دانش پیشرفت وجود دارد و در صورت حمایت می‌تواند تمام فاکتورهای ملی را داشته باشد.

خون‌جوش ادامه می‌دهد: این نرم‌افزار در قالب‌های اندروید (android)، آی او اس (IOS) و وب ارائه‌شده که در آن علاوه بر امکانات مختلفی مانند ساخت گروه و کانال، امکانات تراکنش مالی و نسخه سازمانی در بستری با پروتکلی ایمن در دسترس است. زیرساخت‌های این نرم‌افزار بر اساس زیرساخت سیستم‌های بزرگ داده است و تعداد کاربران زیادی را نیز پشتیبانی می‌کند. همچنین نسخه سازمانی این نرم‌افزار، چند سطحی است. تماس صوتی و تصویری نوتیس‌می هم در صورت حمایت می‌تواند در سطح بسیار بالایی مورد استفاده قرار گیرد.

** قربانیان سوگلی‌ها!

در هر حال در شرایطی که گویی فرصت انتخاب مردم بین پیام‌رسان‌های داخلی و خارجی، -به تعبیر وزیر ارتباطات- با “چوب و چماق” محدودتر شده، شاید اگرچه سخت اما فرصت خوبی است برای آنکه در تبعیض بین پیام‌رسان‌های داخلی هم کنکاشی کرد؛ شاید آنگونه که پیداست همین پیام‌رسان‌های داخلی هم با اَلَک خودی و غیرخودی دسته‌بندی شده‌اند و در این بین گروه‌های پرتلاش شهرستانی و حتی حرفه‌ای‌تر، به پای سوگلی‌ها سر بُریده می‌شوند.

انتهای پیام/ سجاد بنام