یادداشت/ مردم دهدشت به فامیل گرایی”نه” بگویند / رضا عدالتمند

رضا عدالتمند؛ ریواس جنوب/ با سلام و آرزوی توفیق برای خدمتگزاران به کشور عزیزمان ایران اسلامی بخصوص منتخبین مردم در ٢٩ اردیبهشت ١٣٩۶

در راستای همین انتخابات یادداشتی را برای تنویر أفکار عمومی نگاشتیم امید که تلنگری باشد به مردم دهدشت با قطعه شعری مطلب خود را آغاز میکنم؛

گاه گویم که بنالم

زِپریشانی حالم

بازگویم

که عیانست…..

چه حاجت به بیانم!!!!

در یک سال اخیر گاها بحث هایی در خصوص وضعیت اسفناک دهدشت در محافل،رسانه ها و بیشتر از آن در فضای مجازی صورت میگرفت.

در این بین،خیلی افراد منتقد و اندک افرادی هم موافق عملکرد شورا شهرفعلی و شهرداری در ۴ سال گذشته بودند .

اما یک نکته مشترک بین همه منتقدین و بعضی موافقین وجود داشت ؛ عبور از قومیت، محکوم کردن طایفه گرایی و مذمت کردن این نگاه که بانی عقب رفت دیارمان دهدشت نگون بخت بود.

اما. اما و اما در این چند روز که شاهد ثبت نام کاندیدها برای بدست آوردن کرسی پارلمان شهری بودیم بالای ٨٠ درصد این عزیزانی که احساس تکلیف کردند ، خاصه همان دوستانی که گاهی قلم به دست و گاهی میکروفن به دست بودند ناله ها سَر داده و قومیت را محکوم میکردند در هنگام ثبت نام با ایل و تبار و قوم خود مثل ادوار گذشته که خان یا ارباب منطقه با افرادش برای غارت یا پیشرفت قلمروی حاکمیتی اش به جنگ و نبرد می رفتند.

به فرمانداری می رفتند تا از قافله قومیت عقب نمانند، اینجاست که تناقض در گفتار و رفتار و کردار افرادی که قرار هست وکیل و نماینده مردم باشند به وضوح قابل مشاهده است.

حال با این اوصاف ؛ این شورای جدید چه تفاوتی نسبت به شورای گذشته باید داشته باشد!؟

فردا که این عزیزان رای اعتماد مردم را بدست آوردند و زیر دَینِ فامیل خود هستند ،آیا توانایی مقابله با خواسته های انان را دارند !؟

آیا می توانند شایسته و نخبه ای را برای سکان شهرداری به افراد و هوادارانش بقبولاند؟؟

مُسَلماً پاسخ منفی است …

این جاست که باید گفت ؛ از دست زاهد کنیم توبه و از فِعل عابد استغفرالله

در پایان از همه شهروندان گرامی عاجزانه درخواست میکنم که در انتخاب خود دقت و افرادی که با نگاه قومیت وارد این کارزار شدند را با ((نه)) خود مواجه کنید.

من الله توفیق