پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/

دکتر کامبیز کشاورز که استعفایش از سوی مخالفان دانشگاه علوم پزشکی اسوج به اختلاف و ضعف کاری تعبیر شد با ارائه توضیحاتی به این حواشی پایان داد و گفت که خدا ناظر بر اعمال ما است و من به دلیل بیماری قادر به ادامه مسئولیت نبودم؛ او نوشت که ریاست دانشگاه بدون هیچ دخالتی، بیشترین حمایت را از من داشته اما واقعا این کار برایم سنگین بود.

به گزارش ریواس جنوب از یاسوج، معاون مستعفی درمان دانشگاه علوم پزشکی یاسوج گفت: استعفای من به معنای عدم همکاری با دانشگاه نیست و مسیر من همان مسیر قبلی است اما واقعا در پست مدیریتی نمی‌توانستم انگونه که دلم می‌خواهد به مردمم خدمت کنم؛ شرایط سخت است و کار ایده‌آل و کمال‌گرایانه نمی‌شد برای مردمم انجام بدهم.

دکتر کشاورز افزود: من میدان خدمت را خالی نکردم و همچنان در سنگر دیگری خدمت می‌کنم اما واقعا من بیماری‌های زمینه‌ای گوارشی و فشار خون دارم، و بخاطر بیماری کرونا هم ضعیف شده‌ام و بیش از این نمی‌توانستم ادامه بدهم، معاونت درمان، کار سنگینی است، و من ترجیح می‌دهم که دوستان دیگر این کار را ادامه دهند.

وی در پاسخ به این ابهام که برخی رسانه‌ها و مخالفان مدیریت دانشگاه علوم پزشکی از دخالت در کار معاون درمان و اختلاف و عدم حمایت سخن گفتنمد، به صراحت توضیح داد: خداوند همه ما را قضاوت می‌کنند و برای مهم این این است که خودم چه تصمیمی می‌گیرم و خدای ناظر بر رفتارم نه بقیه لذا به صراحت می‌گویم هیچ دخالتی در کار من نبوده و رئیس دانشگاه علوم پزشکی همیشه حامی من بوده و من از نزدیک در جریان تلاش‌ها و دلسوزی‌های او در شرایط سخت کنونی هستم.

معاون مستعفی دانشگاه علوم پزشکی یاسوج همچنین در گفت‌وگو با کبنا هم گفت که من یک چیز کلی در متن استعفا نوشتم و منظورم این بود که خیلی‌ها دلشان می‌خواهد اعمال سلیقه کنند، من کاری به کار کسی ندارم، من ۱۵ سال است در این شهر زندگی می‌کنم، همیشه دانشگاهی بوده‌ام هیچوقت دنبال چیز خاصی نبوده‌ام، کارانه‌ها و درآمدم بیشتر از خیلی‌های دیگر است، با اینکه تنها فوق تخصص قلب استان هستم، همیشه از همه چیز خودم گذشتم و فکر می‌کنم همین مقدار کفایت می‌کند. امکان برای رفتن به شیراز و جاهای دیگر وجود داشته ولی همین جا ماندم، کیسه‌ای برای خودم ندوختم، دوستان هر طور می‌خواهند برداشت کنند، من اهل حاشیه نیستم و کارم را انجام می‌دهم. من هم کسالت دارم. مردم را دوست دارم، اگر نداشتم نمی‌ماندم، خود مردم من را می‌شناسند، بگذارید دوستان هر چه می‌خواهند بگویند.

انسان‌ها را خدا قضاوت می‌کند، ما انسان‌ها چیز ظاهری را می‌بینیم و برداشتی می‌کنیم. من یک چیز کلی نوشتم. دوست داشتم کار بیشتری برای مردم و کادر درمان انجام بدهم، ولی شرایط سخت است، و نمی‌شد کارها را ایده آل گرایانه و کمال گرایانه پیش برد. من سالهاست در این حوزه کار می‌کنم و همین کافی است.

انتهای پیام/