پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/

کریم‌خان زَند (زادهٔ ۱۱۱۹ ه‍. ق. – درگذشتهٔ ۱۳ صفر ۱۱۹۳ ه‍. ق. در شیراز) فرمانروای ایران از (۱۱۶۳ تا ۱۱۹۳ ه‍. ق) و بنیان‌گذار دودمان زندیه بود. زندها یک طایفه لک از لرهای شمالی بودند که در زاگرس و دشت‌های همدان به روش دامداری زندگی کرده و مرکز استقرارشان در روستاهای پری و کمازان در نزدیکی ملایر بود.

کریم‌خان در دوران اوج حکومت خود تقریباً بر تمام ایران حکومت می‌کرد اما از تاج‌گذاری خودداری نمود و پس از پیروزی بر محمدحسن خان قاجار در دیوانخانه قدیم تهران بارعام داد و خود را وکیل الرعایا خواند. برخی ایل‌های لر در شکل گیری حکومت به کریم‌خان کمک کرده و همراه وی به شیرازرفتند اما پس از انقراض سلسله زندیه به لرستان بازگشتند.

کریم‌خان در ۱۱۹۳ هجری قمری (۱۷۷۹ میلادی) درگذشت. آرامگاه کریم‌خان زند در موزه پارس امروزی یا عمارت فرنگی واقع در روبروی ارگ کریم خانی ضلع جنوبی مجاور حیاط هنرستان صنعتی نمازی شیراز به خاک سپرده شد. اما پس از چیرگی آغامحمدخان قاجار بر شیراز (پانزده سال پس از مرگ کریم‌خان)، به دلیل کینه‌اش قبر وکیل الرعایا را شکافته و استخوانهای او را به تهران برد و در کاخش در زیر پله‌های کاخ گلستان دفن کرد تا به وی بی‌احترامی کرده باشد و هر روز از روی جنازهٔ وی بگذرد.

در دورهٔ رضا خان (حدود ۱۵۰ سال پس از مرگ کریم‌خان) دستور نبش قبر کریم خان داده شد تا وی دوباره به شیراز بازگردانده شود. اما به علت بیماری فرزندش این ماجرا عقب افتاد و به دست فراموشی سپرده شد. برخی نیر می‌گویند ممکن است وی را به نجف یا به حرم شاه عبدالعظیم برده باشند؛ ولی دیگر از استخوان‌های کریم خان زند اثری در دست نیست.

به گزارش ریواس جنوب، این در حالی است که برخی منابع می گویند که سال ۱۳۰۴ خورشیدی، رضا شاه دستور نبش قبر کریم خان زند را می‌دهد تا بعد از ۱۵۰ سال، جسد کریم خان به شیراز بازگردانده شود.

عکس زیر در همین زمینه منتشر شده است.

نبش قبر کریم ‌خان زند به دستور رضاشاه

انتهای پیام/ س.ب