پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/

طرح جدیدی در وزارت بهداشت راه اندازی شده است که گرچه ممکن است در آینده مفید واقع شود اما درحال حاضر موجب کلافگی مردم شده است.

به گزارش ریواس جنوب، این طرح که نسخه نویسی الکترونیکی نام دارد ، فرد با ارائه کارت شناسایی یا کد ملی و بدون دفترچه می تواند به راحتی به مطب ها و مراکز درمانی و تشخیصی خصوصی و دولتی مراجعه و خدمات سلامت دریافت کند. در این شرایط نسخه توسط پزشک به صورت الکترونیک ثبت شده و با ارائه شناسه یا کدملی، بیمار به راحتی می توانند داروی خود را از داروخانه ها دریافت کند.

تا اینجای کار به نظر می رسد دست کم در زمان کرونا و با حذف روش کاغذی مفید و مثمر ثمر است اما با نگاهی دقیق به این طرح می بینیم که هم مردم هم داروخانه ها و هم حتی پزشکان در این طرح سر در گم هستند.

اول از همه که پزشکان بخصوص پزشکان قدیمی تر که طرف اصلی تجویز نسخه هستند هنوز با این روش آشنا نیستند و گاها به دلیل عدم آشنایی با سامانه ها و سیستم با اشتباهاتی از کد غیر معمول استفاده می‌کند که منجر به دوباره کاری برای بیمار و دیگران می شوند و  همچنین در پذیرش  ممکن است اشتباهاتی صورت گیرد که نیاز به اصلاح دارد ولی متأسفانه در سیستم اجازه حذف به کاربر داده نمی‌شود.

در مرحله بعد در داروخانه نیز اشکالاتی وجود دارد؛یک داروخانه برای اینکه بتواند نسخه نویسی الکترونیک را به خوبی انجام دهد باید نرم افزار و امکانات لازم را داشته باشد در حالی که بسیاری از داروخانه‌ها از این امکانات برخوردار نبوده و به روز کردن نرم افزارها برای آنان هزینه بر است.

مساله مهمتر این است که این طرح نیاز به اینترنت پرسرعت و پایداری شبکه برق دارد و برای مثال در استانی مانند کهگیلویه و بویراحمد که اینترنت درست و حسابی حتی در مرکز استان وجود ندارد و برق آن نیز با کوچترین بادی قطع می شود با مشکلات جدی روبه رو می شود حالا بحث ناپایداری مناطق و روستاها به کنار!

مشاهده می شود که به دلیل قطعی برق یا اینترنت یک بیمار مجبور است ساعت ها به انتظار تجویز نسخه پزشک به خصوص در روستاها بنشیند.

و اما فاجعه اینجاست؛ دقیقا جایی که برای بیمار پیامک می آید که شما در مطب فلان دکتر ویزیت شده اید و یا دارو دریافت کرده اید در حالیکه روح این بیمار از بیماری خود خبر ندارد و مطلقا به پزشکی مراجعه نکرده است.
جریان این چنین است که هر شخصی کد ملی دیگری را داشته باشد به راحتی و با همین کد به پزشک مراجعه می کند و از مزایای دفترچه او بهره می برد.
مشخصا تلاش برای پیدا کردن شماره ملی کارمندانی که طرف قرارداد با بیمه ها هستند و یا جانبازان جهت ارایه این شماره ملی به مطب ها بیشتر از دیگران است.

و یا اینکه قبلا یک بیمار داروی تجویز شده از سوی پزشک را در دفترچه خود مشاهده می کرد و حتی اگر داروخانه در ارائه آن دچار اشتباه می شد فرصت بررسی و حتی شکایت داشت اما اکنون باید در داروخانه منتظر باشد و هر چیزی به او دادند بگیرد و بیاید بدون اینکه فرصت بررسی و پی بردن به اشتباهات احتمالی داشته باشدچرا که نهایتا به چیزی که دسترسی دارد یک کد چند رقمی مشابه ۴۵۱۲۴۷ است.

یکی از بیماران به ریواس جنوب گفت: با لطفی که خدا به من دارد در ۳۰ سال گذشته به مطبی مراجعه نکرده ام اما از زمان آمدن این طرح هفته ای نیست که پیامک شما ویزیت شده اید برایم نیاید.

مراجعه کننده ی دیگری به داروخانه ها گفت: پیامک برای من آمد که از ۱۰ قلم داروی شما ۸ قلم ارائه شده است در حالیکه من تنها یک شربت سرما خوردگی داشته ام و اکنون مات و مبهوتم که پزشک برای من چه چیزی نوشته است که اکنون داروخانه به من نداده است.

ما در مرحله گذار از روش سنتی به مرحله الکترونیک و دیجیتال هستیم و مسلماً در ابتدای کار با مشکلات و مقاومت‌هایی از سوی مراکز ارائه دهنده خدمت مواجه خواهیم بود که روز به روز با انعکاس این بازخوردها متولیان در  تلاش برای رفع مشکلات و سهولت در اجرای فرایند هستند اما حداقل انتظار این است که تا زمان اجرای کامل این طرح پزشکان در تشخیص درست هویت کد ملی ارائه شده و شخص مراجعه کننده دقت کنند..

انتهای پیام: عظیم بنام