یاد داشت انتقادی در مورد عملکرد نماینده مردم کهگیلویه ی بزرگ وعده های بی سرانجام آقای نماینده خیلی زود رنگ واقعیت به خود گرفت

هنوز مردم کهگیلویه تبلیغات انتخاباتی دهمین دوره مجلس شورای اسلامی را به خاطر دارند که وعده های عدل هاشمی باعث شد تا بتواند در ماراتن انتخاباتی به خط پایان برسد و پرچم پیروزی را بلند کند. مردم هنوز به یاد دارند که نماینده آنان در مجلس شورای اسلامی از آماده باش های فراوانی برای سیمان سپو، فسفات چرام، پتروشیمی دهدشت، سد کوثر، جاده پاتاوه دهدشت و سایر پروژه های نیمه تمام کهگیلویه صادر کرد و اعلام نمود که این پروژه ها آماده باشند که ما آمده ایم.
مردم کهگیلویه نیز در چنین شرایطی به شعار های انتخاباتی آقای نماینده اعتماد کردند و به این وعده ها آری گفتند تا عدل هاشمی پور را با اختلاف با نفر دوم به خط پایان برسانند و منتظر عملی نمودن وعده های وی باشند.

 وعده هایی که به این آماده باش ها ختم نشد و چه بسیار خانواده هایی که اشتغال و به کارگیری فرزندان بیکار خود را به زلف وعده های آقای نماینده بسته بودند تا شاید دیگر لازم نباشد فرزندانشان به عسلویه و بوشهر برای امرار معاش سفر نموده و چه بسیار فرزندانی که خودشان رفتند و خانواده هایشان با آزیر آمبولانس جنازه هایشان را تحویل گرفتند. 

در این ایام نه تنها از تعداد بیکاران تحصیل کرده و جویای کار در شهرستان کهگیلویه کم نشد که چه بسا بر آمار آنان نیز اضافه شده است. 

وعده های بی سرانجام آقای نماینده اما خیلی زود رنگ واقعیت به خود گرفت آنجا که آقای نماینده به بهانه شلوغی کار و گرفتاری ها حتی از پاسخ گویی به تلفن موکلان خود نیز سرباز زده و حتی این اجازه را به خود داده است تا جواب تلفن لیدرهای خود در منطقه که برای کسب آرای او ریش گرو گذاشته بودند را نیز ندهد و چه زود اطراف آقای نماینده خالی شد تا بسیاری از کسانی که به او اعتماد کرده بودند در همان ماههای اولیه شرمنده آشنایان و دوستان شوند و بر گذشته خود نفرین بفرستند.

نماینده کهگیلویه که از خود فقط عدم وابستگی به جریانات سیاسی را گوشزد می کند و در تمام محافل چپ و راست و اصلاح طلب و اصولگرا را عامل بدبختی، توسعه نیافتگی و عقب ماندگی منطقه معرفی می کند هنوز بعد از گذشت یک سال و اندی نتوانسته است معضلات و مشکلات منطقه خود را شناسایی نماید و شاید هم می خواهد با گفتار درمانی این مشکلات ناشناخته برای خودش را حل نماید.

 ناکامی و ناتوانی آقای نماینده در به سرانجام رساندن وعده های انتخاباتی خود باعث شد تا با حمله به منتقدین و رقبا، خود را بیگناه نشان داده و البته هر از گاهی در میان جملات خود ، ناتوانی خویش را در به سرانجام رساندن این وعده ها اعلام می نماید.

در آخرین سخنرانی رسانه ای شده عدل هاشمی پور، آقای نماینده باز هم توپ ناکارآمدی خود را به زمین سیاسیون انداخت و با بازی با کلمات سیاسی بازی را فرصت سوزی برای منطقه عنوان کرد.

 عدل هاشمی پور در نشست انجمن‌های فرهنگی و هنری در دهدشت، با تعریف و تمجید از هنرمندان  آنان را سرمایه‌های ارزشمند برای یک جامعه عنوان کرد و دغدغه هنر خود را در حد آنان و چه بسا بیشتر دانست. 

اما نماینده کهگیلویه که هنوز احساس می کند در زمان تبلیغات انتخاباتی قرار دارد بار دیگر معضلات و نیازمندیهای کهگیلویه را به هنرمندان گوشزد می کند و دست های خویش را به نشانه تسلیم در برابر مشکلات و معضلات بالا می برد و ناکامی خویش در وعده های داده را اعلام می کند و می گوید:  بنده یک نفر هستم و نمی‌توانم بار توسعه نیافتگی، بن بست بودن راه ها و یا پروژه‌های زخمی ۱۲ ساله را به دوش بکشم.

اما به راستی که چقدر زود دیر می شود.  

اگر عدل هاشمی پور نمی توانست بار سنگین مسوولیت نمایندگی این مردم و منطقه را به دوش بکشد چرا و با کدام ادله و برهان خود را مستحق نمایندگی این مردم دانست و خود را به عنوان نامزد انتخاباتی معرفی نمود. 

اگر او نمی توانست بار این مشکلات را به دوش بکشد چرا وعده های دلخوش کننده به مردم داد و امروز که دیگر دیر شده است خود را ناتوان از به سرانجام رساندن آنها می داند.

آقای نماینده منتقدین خود در پتروشیمی دهدشت را به کما رفته معرفی می کند و خبر صدبار اعلام شده به مناقصه رفتن ساختمان های غیر صنعتی پتروشیمی را به عنوان پیشرفت کار اعلام می کند این در حالی است در روی زمین هیچ تغییری را در زمینه پتروشیمی دهدشت شاهد نیستیم و به قول معروف « اگر بیضا حاضر نیست ۹ خر که حاضر است » و مردم کهگیلویه هر روز می توانند تغییرات پتروشیمی را به چشم خویش ببینند. 

عدل هاشمی پور در بخش دیگری از سخنان خود به موضوع مهاجرت از شهرستان اشاره می کند و با فرافکنی این مهاجرت ها را به جناح بندی های سیاسی، چپ و راست و باندبازی های سیاسی مربوط می داند این در حالی است که علت بسیاری از مهاجرت ها از این شهرستان نبود زمینه و بستر کار و اشتغال و پیشرفت در این منطقه می باشد که معلول وعده هایبی سرانجام در این شهرستان است.

 اقای نماینده نیک می داند که عوامل سیاسی نمی توانند علت اصلی این مهاجرت ها باشد و باید تلاش کند تا علل اساسی و مهم این  معلول را پیدا نماید.

هاشمی پور که این روزها منابع دولت را محدود می داند در زمان نامزدی خویش برای انتخابات نیز این مهم را به خوبی می دانست آنجا که در نشست های تبلیغاتی خود مثلث دولت، سرمایه گذار بخش خصوصی و خیرین را به عنوان منابع تامین اعتبار برای آماده باش های خود عنوان می کرد. 

حال وقت آن رسیده است تا سرمایه گذران و خیرین را به سوی شهرستان روانه نماید البته اگر سرمایه گذاران از جنس چینی  و صرفا برای عکس صفحه مجازی اینستاگرام  نباشد. 

نماینده کهگیلویه بزرگ در پایان این نشست از هنرمندان خواست تا با هنرهای زیبای خود محرومیت منطقه را ترسیم کنند اما باید گفت که آقای نماینده محرومیت در این منطقه زیبایی ندارد که ترسیم شود و اینقدر این واژه ناپسند و زشت در این منطقه ترسیم شده است که دیگر نیازی به هنرمندی هنرمندان نیست بلکه وعده های بی سرانجام، خود ترسیم کننده این محرومیت ها بوده و خواهد بود.

پوریا بامشاد