پاسگاری های منجر به گل به خودی در وزارت کشور/ بخشنامه ای که جلوی گردش نخبگان را گرفت
پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/
تقریباً سه سالی است که گفته میشود وزارت کشور بخشنامهای داده که به نوعی منجر به گل به خودی می شود و نشاط و شادابی را از ادارات گرفته است.
به گزارش ریواس جنوب در چند سال اخیر در وزارت کشور و به تبعیت از آن در استانداریها و فرمانداریها باب شده است که تقسیم مدیریت در این وزارتخانه فقط از نیروهای وزارت کشوری باشد؛ بخشنامهای که بیش از آنکه که موجب تقویت و توسعه در دستگاههای دولتی شود موجب نخبه کشی میشود.
این که الزاما یک فرماندار یا بخشدار یا مدیر کلی در حوزه استانداری باید حتماً از کارمندان وزارت کشور باشد چیزی شبیه پاسگاری یک تیم ضعیف است که در نهایت و در پاس آخر توپ از زیر پای دروازهبان رد میشود و تبدیل به یک گل به خودی می شود.
برای مثال در یک فرمانداری که نهایتاً ۱۰ کارمند بیشتر ندارد انتخاب اجباری یک بخشدار از بین آنها موجب میشود تا این که کارمندان فرمانداری و استانداری برای خود یک حق مضاعفی طلب کنند و بعد از آن در صورت انتخاب برای مسئولیت نیز چون آنچنان رقیبی برای خود نمی بینند لذا به اندازه کافی قدر صندلی خود را نمی دانند و انگیزه کافی را برای خدمت به مردم هم ندارند.
از طرف دیگر این بخشنامه که اگر واقعا وجود خارجی داشته باشد باعث به انزوا رفتن نخبگان می شود؛ طبیعتاً ممکن است در یک دستگاه بزرگی مانند آموزش و پرورش و یا دیگر ادارات افراد بسیار شایسته تری برای بدست گرفتن مسئولیت ها در استانداری و بخشداری ها و فرمانداری ها وجود داشته باشد و خارج کردن آنها از شانسِ گرفتن مدیریت می توانند عاملی برای بی تحرکی و بی نشاطی در بین فعالان سیاسی و جلوگیری از گردش نخبگان شود.
بخشداری ها یا فرمانداری ها در یک بخش یا شهرستان در راس همه ادارات قرار دارند و باید فردی انتخاب شود که نهایت تسلط و مهارت را در همه امورات داشته باشد اما متاسفانه در چند سال اخیر در بخش ها و شهرستان ها افرادی برای صندلیهای مهم انتخاب میشود که حتی گوگل با آنهمه قدرتش نمیتواند از سابقه آنان اطلاعاتی در اختیار مخاطب قرار دهد.
به عنوان نمونه در استان کهگیلویه و بویراحمد در یک سال اخیر چند تغییر درون وزارتی صورت گرفته است؛ هم در حوزه بخشداری ها هم در حوزه ی فرمانداری ها.
این مرقومه نه تنها استفاده از مدیران لایق وزارت کشوری را نفی نمی کند بلکه حامی استفاده از شایسته ها نیز هست و ثابت شده است که بهترین مدیران به دلیل آشنایی بیشتر آنها با کارهای اجرایی از وزارت کشوری ها بوده است اما بخصوص در حوزه بخشداری ها در چند سال اخیر این بخشنامه منجر به پسرفت شده است نه پیشرفت و توسعه.
به هر حال جا دارد که به نیروهای انتخاب شده در راس ادارات توجه بیشتری شود و متولیان بدانند که اگر راس ادارات قدرت مدیریت نداشته باشد به شکل محسوس یا غیر محسوسی در ضعیف شدن دیگر ادارات نقش منفی بسزایی ایجاد خواهد کرد.
عظیم بنام/