بازخوانی خبر(سرنوشت چند قول بعد از 112 روز) پول دادن از جان دادن سختتر است/ کمک نقدی “هستی” ۲ ساله و وعدههای نسیه مدیران
پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/
میگویند پول دادن از جان دادن هم سختتر است اما در میدان عمل خیرین مدرسهساز کهگیلویه و بویراحمد، از کمکهای نقدی میلیاردی، قلک ۲۰۰ تومانی و گوشواره کوچک “هستی ۲ساله” بوده تا عدههای بزرگ اما نسیه مدیران اجرایی و بانکی این استان؛ وعدههای که خیلیها را خوشحال کردند اما برخی از آنها هنوز عملی نشدند.
به گزارش ریواس جنوب از یاسوج، روزی که “هستی خواهشنیک” ۲ ساله، تنها داراییاش یعنی یک حلقه طلای اهدایی پدرش را در هجدهمین جشنواره خیرین مدرسهساز بخشید و خیر دیگری پول این حلقه را پرداخت کرد و مجددا” حلقه را به “هستی” برگرداند، روزی بود که فرهنگ کمک به بهترین شکل آن جاری شد چرا که به قول ویکتور هوگو، ملتی که دانش داشته باشد، خودش غذایش را پیدا میکند.
روزانه شاهد میلیونها تومان کمک مالی به گداهای مستقر در چهارراهها و معابر و درب خانهها میشود اما جنس کمکها در جشنواره خیرین مدرسهساز بسیار متفاوت است؛ جایی که کوچک و بزرگ، پولدار و فقیر، مدیر و بیکار هر کس به طریقی کمک کرد تا مدرسهای در گوشهای از این استان ساخته شود.
در جشنوارهای که از نیکوکاران بزرگی چون دکتر حافظی و قلمچی و کمالی مقدم بودند تا تعمیرکار و برقکش و قلکهای کوچک دانشآموزان، فرهنگ مقدس کمک به بهترین شکل آن جاری شد.
جایی که دکتر حافظی، رئیس انجمن خیرین کشور میگوید: ما به این واقعیت رسیدیم که هیچ کس دیناری را از این دنیا با خود به آن دنیا نمیبرد پس چه بهتر که آن را صرف کارهای نیک کنیم.
او از خاطره یک دانشآموز هم میگوید که ۲۰۰ تومان را در قلکهای توزیعی انجمن خیرین میاندازد و بقیه قلک را با فلز پر میکند و تحویل میدهد تا همه ما بدانیم این ۲۰۰ تومان که شاید همه دارایی یک دانشآموز است به مراتب با ارزشتر از صدها میلیارد تومانی است که تنها بخشی از دارایی یک خیر است.
او با قاطعیت در این جشنواره گفت که به وضوح برکت را در زندگی خودم و دیگر اعضای انجمن دیدم و این برکت در زندگی خیرین جاری است.
موضوعی که آیتالله ملکحسینی پیرامون آن میگوید: انفاق فقط مخصوص پولدارها نیست و افرادی هم که روزی تنگی دارند هم باید انفاق کنند تا روزیشان گشاده شود و این وعده قرآن است.
اکنون، انجمن خیرین مدرسهساز ایران در درون کشور ۶۰۰ هزار عضو رسم دارد و در بیرون از کشور نیز بیش از هزار نفر در این انجمن عضویت دارند تا به جای شیوههای غلط کمک، علم و دانش در پهنه این سرزمین متمدن گستردهتر شود.
مدارسی که قرار است در دیشموک و لوداب و چاروسا ساخته شود
در این جشنواره که آقای قلمچی، مؤسسه پر اسم و رسم خود را بعد از مرگش وقف ساخت مدرسه، کتابخانه و بورسیه دانشآموزان کرد و هستی کوچولو گوشواره کوچکش را اهدا کرد و هر مدیر، کارمند و مشاغل آزادی هدیهای را برای ساخت مدرسه تقدیم کردند، برخی مدیران بانکهای این استان نیز پای کار آمدند و قولهایی دادند.
مدیر امور شعب بانک کشاورزی استان وعده داد تا یک میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان را صرف ساخت مدرسه در این استان کند.
مدیر بانک ملی این استان نیز وعده ساخت مدرسه را در لوداب، مورخانی و منطقه محروم دیشموک را داد.
مدیر بانک قرضالحسنه ایران نیز قول ساخت یک مدرسه در منطقه محروم چاروسا و اهدای ۴ تلویزیون به مدارس ان استان را داد.
مدیر بانک انصار نیز وعده داد تا ۵۸۰ میلیون تومان را در ساخت مدرسه در این استان مشارکت کند.
شرکت ملی نفت ایران نیز در این جشنواره متعهد شد تا چهار میلیارد و ۴۲۰ میلیون تومان را در بهمئی و گچساران صرف احداث مدرسه کند.
قولهایی که در مجموع لیستهای ریز و درشت، کمکها را به عددی فراتر از ۱۲ میلیارد تومان رساند تا تیم مدیریتی این استان در شاخص جذب سرمایههای خیرین همانند جشنواره شانزدهم و هفدهم موفق عمل کند و آن را به عنوان یک ظرفیت جدید به کمک منابع دولتی برای رفع مشکلات روستائیان در بحث فضاهای آموزشی و فرهنگی بیاورد.
هر چند در این جشنواره، هر کس هر چه داشت و توانست را کمک کرد و از لولهکش و تعمیرکار و مدیر و پولدار در کنار خیرین اسم و رسم دار حاضر شدند و از ۵۰ هزار تومان ماهیانه یک کارمند تا بخشش یک جای پول دیه خون فرزند یکی از حاضرین، کمک کردند اما وعدههای مدیران دولتی و بانکی دست به نقد نبود و اکنون باید تحقق این وعدهها را بعد از ۱۱۲ روز پیگیری کرد؛ ریواس جنوب به زودی گزارشی از عمل به این وعدهها که بسیاری را در دل مناطق محروم این استان خوشحال و امیدوار کرده است، منتشر خواهد کرد.
__________________
یادداشت از کریم بنام
_________________
انتهای پیام/ ک-ب