کدام مدیر در کهگیلویه و بویراحمد حاضر به دفاع از عملکرد فرهنگی‌اش است؟ گزارش/ وقتی شبکه دنا با بینندگان اندکش، صادق نیست/ کیسه فرهنگ چندمتولی، خالی است یا سوراخ؟

ریواس– کریم بنام/ کارهای فرهنگی در استان کهگیلویه و بویراحمد تا دلمان بخواهد متولی دارد ولی همین فرهنگ شاید کمترین مدافعان و پاسخگویان را دارد؛ از طرفی باید دید کیسه اعتبارات فرهنگی با این تعدد متولی و موازی کاری خالی است یا سوراخ؟ در این گزارش یک رفتار غلط در شبکه دنا به عنوان یکی از متولیان فرهنگ و عملکرد کلی مدیران و چند و چون این حوزه، نقد شده است.

به گزارش «ریواس»، موارد زیادی از عدم صداقت رسانه ملی و زیرمجموعه‌های استانی‌اش با مردم وجود دارد ولی در جدیدترین برنامه‌های شویل دنا از شبکه استانی کهگیلویه و بویراحمد این معضل بزرگ نمایان‌تر بود.

مجری شیک پوش برنامه «شویل دنا» در یکی از برنامه‌های شبانه‌اش، در حالی چشم در چشم مردم این استان از عدم اسراف و مصرف‌گرایی حرف می‌زند که خود در عمل، حرف‌های را نقض می‌کند.

ترویج حس بی‌اعتمادی از رسانه ملی استان

مجری برنامه «شویل دنا» به یک معضل واقعی و تأسف‌آور در این استان به درستی اشاره می‌کند و از زنان و دختران می‌خواهد که از تجمل‌گرایی و خریدن و پوشیدن لباس‌های محلی رنگارنگ و متنوع به بهانه تکراری شدن آنها در هر عروسی و مراسمی خودداری کنند ولی خودش دقیقا در هر برنامه شویل دنا یک مد متفاوت و یک دست لباس متنوع می‌پوشد.

این رفتار عملی، فارغ از درست یا غلط بودن آن، به این دلیل که با حرف‌ و پیام این برنامه که از قضا، جزء پربیننده‌ها در قیاس با سایر برنامه‌های شبکه دنا هست، اثر سوء و حس بدی به بینندگان منتقل می‌کند که حاصل آن بی‌اعتمادی به رسانه‌ها و عدم اثرپذیری رسانه پرپول ملی خواهد بود.

حرف‌هایی که با عملمان نمی‌خواند/ رسانه بدون رقیب

چگونه می‌شود ما حرف‌هایمان برای مردم باشد و در عمل‌ها آنگونه که دلمان می‌خواهد عمل کنیم؛ اینجا بحث از شخصیت حقیقی مجری این برنامه نیست بلکه مقصود پیامی است که تهیه کنندگان و گردانندگان این شبکه محلی می‌خواهند با صرف هزینه و بودجه به بدنه جامعه برسانند.

در این آشفته بازار فرهنگ و مظلومیت کارهای فرهنگی به ویژه در بعد اجتماعی چنین رویکردی از رسانه ملی که بدون رقیب بخش زیادی از اعتبارات دولتی و فرهنگی را با اشتها مصرف می‌کند، اصلا نمی‌تواند نشانه خوبی برای چشم‌انداز این رسانه در استان کهگیلویه و بویراحمد باشد.

بهتر است مدیریت محترم صدا و سیمای استان و معاون سیما و دست اندرکاران بخش تولید به چنین مواردی توجه کنند تا مبادا تلاش‌های بخشی از اصحاب فرهنک و هنر در این جعبه جادویی به هر دلیلی نه تنها به هدر رود بلکه اثر منفی هم بر جامعه بگذارد.

می‌گویند، لباس حنابندان با عقدکنان در یک عروسی نباید یکی باشد؟!

چگونه می‌شود حرف زنی که هر شب در تلویزیون یک مد لباس می‌پوشد روی زنی که فرهنگ جامعه مبنی بر ضرورت پوشیدن لباس‌های متفاوت در هر عروسی را پذیرفته، اثر بگذارد؟

امروزه این فرهنگ مذموم تا حدی در بین بخشی از زنان این استان جا افتاده که می‌گویند، لباس محلی در یک عروسی حتی برای مراسم حنابندان، عقد کنان و روز اول و دوم باید متفاوت باشد و این اصالت زنان لرزبان این مرز و بوم را زیر سؤال می‌برد.

لباس با اصالتی که اسیر ضعف‌های فرهنگی ما شده است

لباس‌های گران قیمت محلی که اگر چه هیچ لباسی به اصالت و ابهت آن‌ها تولید نشده ولی به علت همین فرهنگ‌ها و باورها و مدپرستی‌های نکبت‌بار، موجب فشارهای مالی فراوانی بر خانواده‌ها شده است.

همسر خانه و فرزند دختر خانه رودرروی پدر می‌گوید، در عروسی فلان فامیل این لباس را پوشیدم و دیگر نمی‌شود دوباره آن را بپوشم؛ باید لباسی با رنگ و طرح جدید بخریم یا اجاره کنیم!

این باور اشتباه که ناشی از چشم و هم چشمی، ضعف کارهای فرهنگی و رسانه‌ای در کنار بی‌توجهی خانواده‌ها و ادارات متولی است، می‌تواند دروازه ورود به فرهنگ‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی بیشتری شود.

اعتبارات فرهنگی در این استان راه خود را گم کرده اند

البته این مشت، نمونه‌ای از خروار است و می‌توان این نحوه عملکرد را در همه ابعاد و زوایای کارهای فرهنگی در همه اداراتی که از جوی فرهنگ، قطره‌ای سهم دارند، هم دید.

واقعیت آن است که اعتبارات فرهنگی در این استان راه خود را گم کردند و معلوم نیست سر از کجا درمی‌آورند و صرف چه اموری می‌شوند؟

وقت آن رسیده است که استاندار کهگیلویه و بویراحمد یک بار برای همیشه، ادارات متعدد فعال در حوزه فرهنگ را دور هم جمع کند و برنامه‌های احتمالی آن‌ها را بگیرد و پول‌های حوزه فرهنگ را یک کاسه کند.

مدیران بر سر فرهنگ این استان، چه آوردند؟

سید موسی خادمی باید اداراتی که از اعتبارات فرهنگی جامعه ارتزاق می‌کنند و هزینه نهار و مأموریت‌ها و تشریفات را از اعتبارات فرهنگی می‌دهند را پاسخگو کند تا شفاف به مردم گزارش دهند در همه این سال‌ها بر سر اعتبارات فرهنگی آنها چه آوردند؟

آنگونه که آمارها تأیید می‌کنند، افزون بر ۱۸ میلیارد تومان سالانه اعتبار فرهنگی در این استان میان ادارات موازی برای کارهای تکراری، روتین و بدون هدف توزیع می‌شود ولی تنها چیزی که در این بده و بستان‌های مالی حوزه فرهنگ نیست، خروجی مؤثر و هدفمند است.

مساجد خالی و صفوف نمازهایی که پر است از افراد مسن

از سوی دیگر در این استان، مقوله فرهنگ عمدتا به مسائل مذهبی و دینی تعبیر می‌شود و سمت و سوی اعتبارات عمدتا به این سمت است ولی در همین حوزه نیز می‌بینیم مساجد ما روز به روز خالی تر می‌شوند و صفوف نماز جمعه و هر مسجدی هم که چندتا نمازگزار دارد، عمدتا افراد مسنی است که هشداری جدی در این حوزه است.

در این زمینه دو بحث وجود دارد از طرفی ۱۸ میلیارد تومان در هر سال پول کمی نیست و از طرفی عمده ادارات از نبود اعتبارات فرهنگی می‌نالند؛ برخی مدیران می‌گویند هر آنچه اعتبار در حوزه فرهنگ در اختیار داریم هر سال صرف اعزام کاروان‌های زیارتی مرقد مظهر امام خمینی (ره) می‌کنیم و پول دیگری حتی برای چاپ یک پیام فرهنگی نداریم.

کیسه اعتبارات فرهنگی خالی است یا سوراخ؟

این دو تعبیر، تناقض بزرگی است که باید شفاف‌سازی شود که آیا کیسه اعتبارات فرهنگی این استان خالی است یا سوراخ؟ اعتباراتی که راه خود را گم کردند و در خدمت فرهنگ نیستند.

به این موضوع نیز باید اشاره کرد که بخش اصلی بار کج فرهنگ بر دوش مطبوعات و رسانه‌هایی است که همواره با کیسه خالی اعتبارات ادارات مواجه هستند؛ ادارات حتی برای خرید و اشتراک یک روزنامه ۱۰۰ تومانی پول ندارند و این تأسف‌آور است.

هر کدام از این دو که باشد نشان از ضعف مدیریتی است ولی در هر صورت اگر پولی هم برای فرهنگ اختصاص ندادند لازم است که مدیران برای جذب این اعتبارات تلاش کنند.

کارنامه مدیران، در حوزه هزینه‌کرد اقدامات فرهنگی نیز چنگی به دل نمی‌زنند

در حوزه هزینه‌کرد همین اعتبارات پر از ابهام حوزه فرهنگ نیز عملکرد عمده ادارات این استان چنگی به دل نمی‌زند و کمتر مدیری است که بتواند با شجاعت در مقابل دوربین و قلم خبرنگاری بایستد و بخواهد از عملکرد فرهنگی خود، دفاع کند؛ عمده کارهایی که در بحث فرهنگی انجام شده به یک همایش و نمایشی ختم می‌شود که خروجی آنها محل سؤال است.

جای خالی برنامه در عملکرد فرهنگی استان

اداره‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی در این آشفته بازار فرهنگ و در میان متولیان اصلی متعددی چون اداره کل تبلیغات اسلامی، شورای هماهنگی تبلیغات، اداره‌کل اوقاف و امور خیریه، هیئات مذهبی، صدا و سیما، سپاه و شاخه‌های متعدد آن، دانشگاه‌ها  و دیگر نهادها، شاید کمترین سهم از تقصیرها را دارد ولی این اداره کل به عنوان متولی فرهنگ شناخته می‌شود و باید به کمک استاندار اهل منطق و برنامه این استان و دیگر نهادها، نبض فرهنگ را به دست بگیرد، اعتبارات را یک کاسه کند و با رایزنی و ارائه طرح جلوی پراکنده کاری، دوباره کاری و مواری کاری درا ین حوزه را بگیرد.

جای خالی برنامه امروز در حوزه فرهنگی به علت مشکلاتی که به آنها اشاره شد به خوبی احساس می‌شود و متأسفانه تعریف از فرهنگ را در معنای اداری و بودجه‌ای آن تا حدی گسترش و تعمیم دادند که هزینه نهار و خورد و خوراک در برخی ادارات هم از سرفصل فرهنگی هزینه می‌شود.

کارنامه هیچ مدیری از نقد ریواس در امان نیست

مدیران در این استان یادشان نرود در دولت تدبیر و امید باید پاسخگوی عملکردشان به ویژه در حوزه فرهنگ باشند؛ در این زمینه باید تعریف شفافی شود که علاوه بر ادارات ی که متولی اصلی فرهنگ هستند، در دیگر ادارات بودجه فرهنگی وجود دارد یا ندارد؛ اگر دارد صرف چه اموری شده و می‌شود؛ آیا مدیران شهامت دفاع از کارنامه فرهنگی خود را در اداراتی که تحت نظر آن‌ها مدیریت می‌شود، دارند؟

اداراتی که متولی فرهنگ هستند برای مردم و معضلات این حوزه چه پاسخی دارند؟

ریواس با جزئیات بیشتری عملکرد تک تک ادارات را در این حوزه به نقد می‌کشد.

————————-

گزارش از کریم بنام

———————-