در میان بی تدبیری مسوولان بنیاد شهید کهگیلویه و بویراحمد رخ داد؛ ۲۳ سال بلاتکلیفی زمین های واگذاری به جانبازان و سرگردانی صدها جانباز!

روزی که تعداد زیادی از جانبازان جان برکف در استان کهگیلویه و بویراحمد لطف بنیاد شهید و امور ایثارگران این استان را در واگذاری قطعاتی از زمین های شرف آباد یاسوج، شامل حال خود دیدند شاید هرگز فکر نمی کردند که این لطف دردسری برایشان ایجاد کند که سال‌ها گریبانگیر آنها باشد.

ریواس جنوب/ قصه واگذاری زمین به تعدادی از جانبازان در شرف آباد یاسوج سر دراز دارد ہاما آن گونه که برخی از این جانبازان گفته اند، خلاصه اش این است که در سال‌های ۷۳ و ۷۴ حدود ۱۲۰۰ قطعه زمین به ۱۲۰۰ نفر از جانبازان بدون هیچ مدرکی واگذار می‌شود تا وعده صدور سند و پروانه برای این زمین ها آنقدر طولانی شود که بهتر بود گفته می شد وعده ما به قیامت!

اعتباری که قولنامه شد

تعداد زیادی از جانبازان زمینهای خود را واگذار کردند و فروختند و تعدادی همچنان به امید اندکی مسئولیت پذیری از سوی سازمان به اصطلاح حامی شان مانده اند؛ آنها که فروخته اند می گویند بخشی از اعتبار و آبروی ما هم قولنامه شد چون به خریداران گفته بودیم که مسئولان وقت سازمان قول داده اند مشکلات زمین را سریع حل کنند و اکنون پس از حدود ۲۳ سال هنوز این وعده عملی نشده است، آنها که نفروخته اند هم با مشکل فروش مواجه اند و هم با مشکل ساخت و ساز!

 زمین ها نه سند دارند و نه پروانه ساخت و شهرداری هم از صدور پروانه برای این زمین‌ها امتناع می‌کند چون بنیاد شهید مسئله مالی آنها را با شهرداری حل نکرده است.

پول هایی که به حساب شخص حقیقی واریز شد

بنیاد شهید در یک مرحله برای مالکان زمین ها فراخوان زده که مبلغی را به حساب واریز کنند تا صدور سند انجام شود اما با وجود واریز مبلغ ۴۱۵ هزار تومان در سال ۹۴ پس از آن هیچ پاسخ روشنی از سوی مسئولان بنیاد شهید شنیده نشده است. نکته عجیب اینکه پول به حساب شخصی حقیقی واریز شده که به نظر می رسد هیچ وجاهت قانونی ندارد و در این موارد طرف حساب باید یک شخصیت حقوقی باشد.

اختلاف قیمت ناشی از بی تدبیری مسوولان و احساس تبعیض مالکان

برخی از مالکان هم از تبعیض ایجاد شده به ریواس جنوب گفته اند و اینکه تعدادی از این زمینه ها به صورت اتفاقی در محدوده خدمات شهری قرار گرفتند و بدون سند و پروانه و به صورت غیرمجاز ساخته شدند و چون از امکانات برخوردارند قیمت های سه برابری نسبت به زمین های دیگر که فاقد امکانات هستند دارند. این عده از مالکان از این تبعیض اظهار تعجب کردند و گفتند اگر ملاک پروانه است چرا برخی امکانات گرفتند و اگر پروانه ملاک نیست چرا مابقی زمین ها فاقد امکانات اولیه و خدمات شهری هستند.

این تبعیض در حالی است جانبازان برای همه قطعات قیمت یکسانی پرداخت کردند.

برخی از مالکان نحوه برخورد پرسنل و مشخصا مدیر کل بنیاد شهید را در قبال این موضوع تاسف برانگیز خواندند و گفتند که همواره پاسخ تند و در عین حال غیرشفافی از آنها دریافت می‌کنند و طوری وانمود می‌کنند که انگار مسئله اصلاً به آنها مرتبط نیست؛ مساله ای که خبرنگار ریواس جنوب برای دریافت پاسخ و توضیحات آن سازمان نیز با آن مواجه شد به طوری که با بی‌تفاوتی از کنار طرح مساله توسط این پایگاه خبری عبور کردند.

دو پرسش اساسی

با این اوصاف دو پرسش اساسی قابل طرح است؛

سازمانی که پس از ۲۳ سال یک مشکل ساده را نمی تواند حل کند چگونه ممکن است پاسدار حقوق مادی و معنوی بی شمار و حساس این قشر جان بر کف و این سرمایه‌های عظیم اجتماعی باشد؟

پاسخگوی سرگردانی و سرخوردگی جانبازان مالک و بی اعتبار شدن جانبازان فروشنده در این ۲۳ سال چه کسی یا کسانی است و چه کسی یا کسانی باید در احقاق این حق مسئولیت بپذیرند؟

همانگونه که اشاره شد تلاش خبرنگار ریواس جنوب برای دریافت توضیحات مسوولان بنیاد شهید بی نتیجه ماند در عین حال این پایگاه خبری آماده انتشار توضیحات مرتبط با موضوع از سوی بنیاد شهید است.

انتهای گزارش/ ب.ر