از افتخارات تا گلایه‌های قهرمان کم سن و سال دهدشتی نادیا از آرزوهای کوچک و بزرگش می‌گوید

ورزشکار ۱۵ ساله و پرافتخار کاراته شهرستان کهگیلویه، در یک خانواده پنج نفری به دنیا آمده، یک خواهر بزرگتر و کوچکتر از خودش دارد. اینطور که از صحبت‌های مدیر مدرسه و همکلاسی‌هایش معلوم است ورزش هیچ لطمه‌ای در طول این چند سال به درسش وارد نکرد؛ او در این گفت‌وگو از آرزوها و گلایه‌هایش می‌گوید.

به گزارش ریواس جنوب، پنج سال هست که کاراته را زیر نظر “اعظم فرخ‌زاده” مربی خوب و با تجربه دهدشتی، شروع کرده است. دیگر اعضای خانواده مانند نادیا علاقه‌ای به این ورزش نداشتند، اما به گفته خودش تنها حامیانش هم بودند. خواهر کوچکترش یک سالی هست که پا به این عرصه گذاشته و می‌خواهد برای این استان و کشور همانند او افتخارآفرینی کنند.

نادیا داوودی در گفت‌وگویش با ریواس جنوب، از آرزوهایش بزرگ و کوچکش گفت، از اینکه آرزو دارد جای بزرگترین استاد کاراته جهان یعنی “هیرو یوشی اوکازاکی” را بگیرد و قهرمانی‌ها و افتخار آفرینی‌هایش تداوم داشته باشند و برای تیم ملی هم انتخاب شود.

به گفته نادیا، پارسال از هر استان چند نفر را انتخاب و به اردوی تیم ملی دعوت کردند و او یکی از سه نفر دعوت شده شهر دهدشت، به این اردو بود. نادیا توانست از بین ۱۲۰ نفر دعوت شده به اردوی تیم ملی، مقام ششم را کسب کنند، اما متاسفانه از راهیابی به تیم ملی باز ماند، چون فقط پنج نفر اول انتخاب می‌شدند.

اما امیدهای این قهرمان کم سن و سال رنگ نباخت و او بار دیگر به اردوی انتخابی تیم ملی، که مرداد ماه در تهران برگزار می‌شود، دعوت شده است؛ اینطور که معلوم است انگیزه و امید بسیار بالایی برای شرکت در این مسابقات و کسب افتخار دارد.

نادیا که اکنون کلاس سوم ابتدایی است، به مردم کهگیلویه و بویراحمد این قول را هم داده که امثال سهمیه تیم ملی را در رده نوحوانان کسب کند.

گلایه‌های نادیا از مسئولان ورزش کهگیلویه

این دختر کوچولوی مهربان، ۵ مدال رنگارنگ و مهم در رده استانی، کشوری و بین‌المللی کسب کرده است؛ که “نایب قهرمانی مسابقات بین المللی اصفهان” در سال گذسته، از جمله یکی از مهم‌ترین آنها بوده است.

نادیا در پاسخ به این سوال که دوست دارد با چه کسی در کشور، در این رشته مسابقه دهد، گفت: دوست دارد با استاد “شیهان بهرامی” که سرمربی تیم ملی ایران، قطر، بحرین و امارات است، مسابقه دهد.

مشکلات و گلایه‌های همیشگی، کلیشه‌ای و تکراری ورزشکاران در حوزه ورزش، از شهر کوچک دهدشت و همچنین قهرمان کوچولوی ما “نادیا داوودی”، نیز شنیده شد.

نادیا با آن لهجه شیرین و خاص کودکانه، گلایه‌هایش رو شروع کرد. او میگوید: هیچ گونه حمایتی از سوی مسئولین ورزش شهرستان صورت نمی‌گیرد. با هزینه شخصی خود در مسابقات و کلاس‌های آموزشی شرکت می‌کند که هزینه بالایی را بر دوش خانواده وی می‌اندازد. همچنین فضای تمرین آنها از کم‌ترین امکانات، مانند سیستم‌های گرمایشی و سرمایشی محروم است.

نادیاهای شهر زیادند، عزم مسئولان کم است

این بخشی از گلایه های نادیا بود. اما امثال نادیاها در این شهر زیاد هستند که امیدواریم به دلیل فقر و نداری یا دیگر مشکلات عدیده‌ای که وجود دارد، آنها را از رسیدن به آرزوهاشون ناکام نگذارند.

امید است که مسئولین، گوش شنوا و چشم بینایی داشته باشند و با جبران همه کوتاهی‌های عامدانه و سهوی گذشته، چنین استعدادهایی نفهته‌ای را در جای جای این سرزمین کهن کشف کنند و با حمایت با آنان قهرمانان ارزنده‌ای را تحویل این مرز و بوم دهند.

مشکلات ورزش کهگیلویه و بویراحمد فراوانند و عزم متولیان این حوزه برای کاهش مشکلات، کم، ولی شاید این درد و دل “نادیا داوودی” و امثال او، تلنگری برای توجه مسئولین این شهرستان به ورزشکاران در همه رده‌های سنی و رشته‌های ورزشی باشد.

اگر نادیا که حافظ جز سی قران کریم هم هست و دیگر استعدادهای ورزشی این استان را قدر بدانیم و آنها را پرورش دهیم علاوه بر ارتقاء ورزش قهرمانی شاهد سالم شدن فضای جامعه و اوقات فراغت جوانان با ترویج فرهنگ ورزش خواهیم بود.

انتهای پیام/ زهرا همایون فر