پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/

حدود یک ماه از چالش آبی شهر «کازرون» در استان فارس -که در آن شهروندان به مسکونی‌کردن حریم چاه آب آشامیدنی در منطقه‌ای از این شهر اعتراض داشتند- گذشت اما این بار این شهر کُهن همراه با بخش‌های دیگر شهرستان، با چالش اجتماعی تازه‌ای روبرو شده است.

به گزارش «ریواس جنوب» موضوع جدایی دو بخش «چنارشاهیجان» و «کوهمره» (به مرکزیت شهرهای قائمیه و نودان) از شهرستان «کازرون» و تشکیل یک شهرستان جدید با نام احتمالی «کوه‌چنار»، از جمله موضوعات فعلی مورد مناقشه در این شهرستان است که البته بر اساس ادعای آن‌ها ممکن است به چالشی بزرگتر و حتی خطرناک تبدیل شود.

نقشه شهرستان کازرون استان فارس

موافقان جدایی این دو بخش با ادعای شکل‌گیری دوقطبی شهری-دهاتی در این شهرستان، معتقدند که در حق اهالی بخش‌های کوچکتر شهرستان ظلم می‌شود و بخش عمده‌ی از امکانات و اعتبارات شهرستانی روانه‌ی مرکز شهرستان یعنی کازرون می‌شود که این موضوع عامل عقب‌ماندگی مناطق اصیلی همچون چنارشاهیجان شده است. آنها می‌گویند که با وجود این بی‌عدالتی و با توجه به ظرفیت‌های شهرهایی همچون قائمیه و نودان، استقلال این دو بخش می‌تواند برای همه بخش‌های این منطقه مفید واقع شود.

از جمله یکی از اهالی شهر قائمیه، به خبرنگار ریواس جنوب می‌گوید: «قائمیه ۲۵ سال است که شهر شده اما کمترین پیشرفت ممکن را داشته است. با وجود اینکه شهر ما محور مواصلاتی چند استان است اما از بسیاری از امکانات اولیه شهری بی‌بهره است. این حق ما نیست و بعد از این همه پیگیری بی‌نتیجه، تنها راه و خواست ما جدایی و تبدیل شدن به شهرستان مستقل است.»

در سویی دیگر مخالفان این جدایی معتقدند شهرستان کازرون -که روزگاری از بزرگترین شهرستان‌های جنوب کشور بود- بیش از این توانِ کوچکتر شدن را ندارد و حاصلِ اجرای این طرح، تجزیه‌ی شهرستان، ایجاد دوقطبی‌های اجتماعی نگران‌کننده و دشواری بیشتر بر سر راه توسعه کلی شهرستان است؛ این گروه از اهالی شهرستان کازرون، «حسین رضازاده» نماینده این حوزه را -که اصالتی چنارشاهیجانی دارد- به موضع‌گیری قومیتی و همچنین خُلفِ وعده متهم می‌کنند؛ بنا بر اظهارات این دسته از اهالی شهرستان کازرون، تصمیم جدایی و شهرستان شدن دو بخش چنارشاهیجان و کوهمره، «بازی خطرناکی» است که نماینده این شهرستان به راه انداخته است و ممکن است عواقب آن دامان همه‌ی بخش‌ها را در بر گیرد.

چند تن از شهروندان کازرونی در تماس با ریواس جنوب نسبت به این اقدام احتمالی اعتراض کردند و ضمن انتقادات شدید از نماینده فعلی شهرستان کازرون، خواستار پاسخگویی شفاف وی شده‌اند.

«داوود» یکی از شهروندان کازرونی است که به خبرنگار ما می‌گوید: «از قدیم و ندیم همه بخش‌های شهرستان کازرون داعیه‌ی شهرستان شدن در سر داشتند و هر بار که نماینده‌ای از یک بخش انتخاب می‌شد، از سوی اهالی بخش مطبوع خود برای جدایی تحت فشار قرار می‌گرفت و در طرف مقابل بخش‌های دیگر بر عدم جدایی آن شهرستان اصرار داشتند؛ با این حال نماینده‌های پیشین، تا امروز خویشتن‌داری می‌کردند و از هرگونه تغییر در تقسیمات کشوری پرهیز می‌کردند ولی حالا… .»

«ابراهیم» شهروند دیگر کازرون با یادآوری برخی اظهارات نماینده فعلی مردم کازرون در مسجد جامع شهدا پیش از برگزاری انتخابات مجلس دهم، تصریح می‌کند: «آقای رضازاده در پاسخ به سوالی مبنی بر تصمیم احتمالی‌اش در خصوص جدایی بخش چنارشاهیجان (محل تولد او) از شهرستان کازرون، موضوع را به کلی تکذیب کرده بود و اولویت‌های خود را رفع مشکلات مهمتر شهرستان و توزیع عادلانه‌ی منابع اعلام کرد.»
وی ادامه می‌دهد: «اما متأسفانه با گذر از دوره‌ی انتخابات و راهیابی وی به مجلس، به وعده‌های خود پشت کرد و به مردم هم پاسخگو نبوده و نیست؛ نماینده ما در حال حاضر مشکلات مهم شهرستان مثل کم‌آبی، بیکاری و… را رها کرده و وارد بازی خطرناک تقسیمات کشوری و تجزیه‌طلبی شد. متاسفانه این رفتار نماینده و به طور کلی این طرح امکان هرگونه درگیری قومی و معضلات اجتماعی را بین همه بخش‌های مدعی بیشتر می‌کند.»

یک شهروند دیگر نیز طرح و بسط این موضوع را به ضعف نماینده و همچنین عدم نمایندگی همه مردم شهرستان توسط وی نسبت می‌دهد و می‌گوید: «متأسفانه با رد صلاحیت رقیبان اصلی آقای رضازاده، نماینده فعلی شهرستان ما در میدان خالی راهی مجلس شد چرا که مردم در دوراهی بد و بدتر انتخاب کردند. از چنین نماینده‌ای چطور توقع نمایندگی شایسته‌ی مردم همه بخش‌ها را داشت.»

به هر حال اگرچه قضاوت درباره این موضوع، نیاز به تحلیل کارشناسی دقیق‌تری دارد اما برخی از عناصر این ماجرای نسبتاً پیچیده، می‌تواند «پیش از دستور» جذاب‌تری باشند؛ محرومیتِ برخی شهرهای شایسته‌ی استان، راهکارها و مطالبات مقطعی مردم برای خروج از بن‌بست‌ها، وعده‌های رنگارنگ و احتمالاً بی‌حساب و غالباً متناقض کاندیداها در دوران انتخابات و سرانجام خُلفِ وعده‌ی احتمالی نماینده مردم در قبال مردم، همه و همه می‌تواند علامت سؤال‌هایی باشد که برای دریافت پاسخ، باید به انتظار توضیحات مسئولان و نمایندگان نشست.

انتهای پیام/ سجاد بنام