یک سوال مطالبه گرایانه از امام جمعه قلعه رئیسی و انتظار پاسخ شفاف با چه استدلالی حق جوانان منطقه را از شادی کردن سلب کردید؟

عظیم بنام/ ریواس جنوب

جناب حاج آقای صلواتی امام جمعه قلعه رئیسی با سلام

در دنیای پر از تملق امروزی که همه چیز بر پاشنه ی مسائل قوم گرایی، طایفه گرایی و گاها حس ناسیونالیستی منطقه گرایی و رفاقت گرایانه می چرخد بنده نیز طبق این رسم تلخ باید به دفاع از شما بپردازم تا بتوانم از سکوی شما برای منافع خودم استفاده کنم.
اما بر اساس جمله ی حقیقت را بگو هر چند به ضررتان باشد بنابراین برخی از اقدامات و گفته های شما برای حقیر سوال است که امیدوارم برخلاف مدیران امروزی که با هر نقدی تهدید می کنند به جای تهدید، پاسخ قانع کننده ای به مخاطبان و شهروندان دهید.

نیک می دانید که امام جمعه و جایگاه نماز جمعه برای قاطبه ی مردم شان بالایی دارد و هستند کسانیکه همچنان اگر امام جمعه روز روشن را شب اعلام کند چشم بسته می پذیرند، بنابراین باید تمام اقدامات و گفتارهای شما و هم کیشان شما به سمتی سوق داده شود که این حس در نگاه حتی یک نفر از بین نرود و همچنان این جایگاه با حفظ آبرو ماندگار باشد.
همه مردم استان شما را با انتقادات تندتان از مدیران دولتی می شناسند و گاها ضمن دفاع از برخی موضع های مردمی شما اما در مسائل سیاسی شما را فردی تند رو و غیر قابل تغییر قلمداد می کنند.
گرچه در مورد انتقادات شما از مدیران قضاوت زود است و تا موقع آمدن دولت همسو با تفکرات شما قضاوت نادرست است اما برخی از دغدغه های مردمی شما قابل تحسین است که در همین راستا یکی از اقدامات غیر مردمی شما که در تقابل با مردم است قابل نقد است.
خوب مستحضرید که از وقتی شما امام جمعه این بخش محروم شده اید دستور جمع آوری کنسرت های عروسی(ارگ) را داده اید.
از طرفی خود شما به تاکیدات مقام معظم رهبری در مورد حق شادی کردن و شاد بودن جوانان واقف هستید حال بفرمایید چرا و با چه دلیلی دستور جمع آوری ارگ و موسیقی را در جشن های عروسی  جوانان چاروسایی داده اید؟
مگر خود شما در اکثر خطبه ها به مدیران انتقاد نمی کنید که برای مثلا تعویض یک دفترچه باید مسیر ۱۰۰ کیلومتری تا به دهدشت طی شود؟
اینک آیا میدانید که با این اقدام خود موجب دردسرهای زیادی برای این جوانان شده اید و به جای یک بار طی کردن این ۱۰۰ کیلومتر باید چندین مرتبه آن را طی کنند؟
شما بارها فریاد زدید بخش چاروسا با مرکز شهرستان فاصله دارد؛ از طرفی وجود کنسرت و آهنگ های شاد در عروسی های امروزی به یک رسم تبدیل شده است و به ندرت پیدا می شود که در خانواده ای باشد که از چنین موسیقی هایی استفاده نکنند بنابراین این جوانان به جای اینکه مراسمات خود را در منزل خود و رایگان برگزار کنند با دستور شما برای منع حضور ارگ در این منطقه مجبور هستند که به شهر دهدشت مراجعه کنند و هزینه بالای تالارها را متقبل بشوند.
آیا قبول دارید که با این تصمیم شما ممکن است به طور کلی برخی از جوانان به دلیل هزینه های زیاد تالارهای عروسی و نیز نقبولاندن ازدواج بدون ارگ برای خود،قید ازدواج را بزنند؟

بله اگر فضا به سمتی برود که هزینه ها کمتر شود درست است ولی شما این قانون را فقط در بخش محرومی مانند چاروسا اجرا کرده اید و در هیچ نقطه ای از ایران چنین چیزی با این شدت و حدت اتفاق نمی افتد و کاملا مشخص است که چنین کارهایی برای اینکه به یک فرهنگ تبدیل شوند باید از مراکز پر جمعیت تری آغاز و تداوم داشته باشند.

علاوه بر سلب شادی از جوانان ممکن است چند نفر نیز در این منطقه فقیر از این طریق درآمد زایی برای خانواده خود بکنند اما با دستور شما عملا بیکار شدند و ممکن است به انواع آسیب ها اجتماعی روی بیاورند.
ممکن است مسائل دینی و اعتقادی را دلیل اقدام خود بدانید اما مگر می شود این دین و این اعتقادات فقط مختص شما آفریده شده باشد؟
مگر می شود گفت که طلبه دینی تری بغیر از شما نیست؟ چرا آنها چنین دستوری را ندادند؟متولیان این امورات چنین دستوراتی را ندادند حال شما در یک بخش کوچک که ممکن است عروس و داماد برای رفتن به تالارهای دیگر شهرها به دلیل عادت نکردن به مسافرت و سفر از ماشین و جو شهری حالت تهوع آوری به خود بگیرند چنین دستوری را داده اید؟

جناب حاج آقای صلواتی به نظر می رسد این تصمیم شما هم چیزی شبیه عملکرد برخی از همین مدیرانی هست که شما مکرر از آنها انتقاد می کنید! آنها جاده نمی سازند شما مردم را وادار به تردد در همین کوره جاده ها می کنید؛ آنها تالار و….. برای این منطقه نمی آورند شما مردم را وادار به استفاده از تالار دیگران و راضی کردن به امکانات محدود خود می کنید؛ آنها تجهیزات لازم برای شادی را نمی آورند شما زمینه های شادی را از بین می برید.

در پایان همانطور که همیشه گفته اید که چاروسا آنقدر محروم است که با تمام ایران متفاوت است ، انتظار است در موضوعی که شما موجب تفاوت آن با ایران شده اید تجدید نظر کنید و امیدوارم در یک فضای تعاملی با مشاوران و مبلغان دینی و نیز کسانیکه از آنها الگو می گیرید مشورت کنید و بدون از اصرار و پافشاری بر عقیده خود اگر حقی از جوانان گرفته شد مجددا همانند دیگر مردم ایران به آنها برگشت داده شود.