نبود امکانات و تخصص کافی، مراکز درمانی در قلعه رئیسی و دیشموک را از چرخه درمان خارج کرده است

نبود امکانات وتخصص کافی مراکز درمانی در چاروسا و دیشموک را از چرخه درمان خارج کرده است و محل داغداری مردم این دو بخش محروم مبدل کرد.

گاهی در هر پست و مقامی که باشی، در هر لباس و ژستی که باشی، از هر طایفه و نژادی که باشی و از هر طیف و فکری که باشی مجبوری تقاضا کنی، مجبوری انتظار و توقع داشته با‌شی.
حتی اگر منتقدترین فرد از یک دستگاه و یا یک مدیر باشیم گاهی مواقع از همان دستگاه و مدیر تقاضای کمک و استمداد می کنیم.

حکایت مراکز درمانی دیشموک و قلعه رئیسی و بیماران این دو بخش اینچنین است.
به گزارش ریواس جنوب، شاید کمتر خانواده ای در چاروسا و دیشموک باشد که از مراکز درمانی خود انتقاد نداشته باشند اما همین خانواده ها وقتی می بینند عزیزان خود در حال جان دادن هستند با وجودی که می دانند هیچ گونه امکانات یا نیروی تخصصی کافی نیست، ولی از پزشکان و مسیولین درمانگاها انتظار معجزه دارند.

عزیزان بسیاری در چند سال گذشته در مراکز درمانی دیشموک و چاروسا به دلیل نداشتن تجهیزات کافی و کامل پزشکی، نبود آمبولانس، نیروی تخصصی و دلسوز، پزشک همیشه حاضر و کاربلد جان خود را از دست داده اند. اما این جان دادن ها بیش از آنکه یک تلنگر به مدیران و خود مردم شود تا چاره ای بیندیشند، به یک عادت تلخ عادت شده است.
در اخرین مورد این اتفاقات شاهداز دست دادن سرپرست یک خانواده در دیشموک بوده ایم که به گفته شاهدان در صورت داشتن امکانات و سرعت عمل یک خانواده دیگر قربانی بی تفاوتی مسوولین نمی شد.

ماجرا از این قرار بود که فردی که با تراکتور و در حوالی شهر دیشموک مشغول شخم زدن و خدمت کردن به مردم دیار خود که تنها دارایی آنها از همین تراکتورها و شخم زدن ها حاصل می شود بوده است،با واژگون شدن وسیله خود به زیر آن پرت می شود و دچار مصدومیت می شود. بعد از حادثه افرادی که کمک کار بودند فرد حادثه دیده را که خود نیز قادر به حرکت بود به درمانگاه دیشموک می برند و بعد از انجام یکسری کارها با آمبولانس به دهدشت اعزام می کنند که در مسیر بدلیل شرایط خاص او را به درمانگاه قلعه رئیسی تغییر مسیر می دهند که در این بحبوبه جان خود را بطور کامل از دست میدهد.
چیزی که از محاورات مردم میشود استنباط کرد این است که وظیفه این مراکز در این دو بخش گفتن *واژه. نفس گیر تمام کرد”هست و بعد از گفتن این خبر به خانواده که بیمار شما فوت کرد احساس پایان مسئولیت خود را می کنند.
بدیهی است که اگر این مراکز وقتی که امکانات و تجهیزات کامل ندارند در صورتی که اصلا نباشند در مواقع اضطراری بنفع مردم است چرا که مسولان این دو درمانگاه بخاطر اینکه نشان دهند برای فرد مراجعه کننده کاری انجام دادند با انجام یکسری تشریفات اضافی وقت را برای اعزام به مراکز بهتر سلب می کنند کما اینکه مواردی بود که گفته می شد حتی اگر یک دقیقه زودتر به پزشک می رسیدند جان سالم به در می بردند. اما آنچه که مسلم است این است که هیچ عزمی در مدیران برای رساندن تجهیزات به این مناطق مشاهده نمی شود.
آیا نباید برای این دو بخش که علاوه بر دو شهر مرکز، روستاهای بسیار زیادی نیز دارند امکانات کامل شبیه یک بیمارستان را داشته باشند؟آیا جان مردم این دو بخش ارزانتر از دیگران است؟ واقعا کی، کجا، چطور و با چه مدیری به این بحران پایان داده می شود؟

از بحث نداشتن امکانات که بگذریم برخورد سرد، بی مسؤولانه و بی احساسانه ی مرکز درمانی قلعه رئیسی در فوتی اخیر دل هر انسانی و بخصوص خبرنگار ریواس جنوب را که خود شاهد جان دادن هموطنی بود را به درد آورده است.
در این مرکز بعد از آنکه گفته شد کاری نمیتوانند برای این فرد بکنند در اوج بی خیالی جسد را که خانواده او در شهر دیگری ساکن بودند واز مرگش هنوز خبر نداشتند، را در یک اتاق بی درو پیکرگذاشتند و حتی آدابی که اسلام برای فرد فوت شده قرار داده است، انجام داده نشده و مسولان حتی از انداختن یک ملافه سفید به روی متوفی عاجز بودند که این اتفاق برای مردمی که نظاره گر اتفاقات بودند بسیار تلخ و عذاب آور بوده است.
امیدواریم که مسوولان شهرستانی و استانی نسبت به تکمیل کردن تجهیزات، پرسنل مورد نیاز و البته تخصصی، اختصاص آمبولانس و پزشکان کارکشته و نه صرفا برای گذراندن دوران سربازی خود نهایت دقت و تلاش را برای این دو بخش محروم و البته مظلوم به خرج بدهند که علاوه بر احساس آن در زندگی مردم آرامش نسبی در زمینه بهداشتی و درمانی به این دو منطقه برگردد.
انتهای پیام.:عظیم بنام